Φίλες και φίλοι,
Φαντάζομαι ότι δεν θα χαλάσω τον ειρμό της σημερινής εκδήλωσης, αλλά δεν μπορώ παρά να ξεκινήσω την παρέμβασή μου με μια αναφορά σε ένα αποτρόπαιο γεγονός, που συνέβη πριν από λίγες ώρες στη Μεγάλη Βρετανία.
Μια αναφορά σε μια πολιτική δολοφονία, μιας βουλευτίνας των Εργατικών, ενώ βρισκόταν σε μια πολιτική εκδήλωση για να προπαγανδίσει στους πολίτες της Βρετανίας την ανάγκη να παραμείνει ενωμένη η Ευρώπη.
Και να τονίσω ότι είναι κοινός εχθρός όλων των λαών της Ευρώπης είτε βρίσκονται στη Μεγάλη Βρετανία, είτε στην Ελλάδα, είτε στη Γερμανία, είτε στην Πορτογαλία, είτε στο Βορρά, είτε στο Νότο, είτε στην Ανατολή, είτε στη Δύση. Κοινός εχθρός είναι ο εθνικισμός, το μίσος απέναντι στο διαφορετικό, στη διαφορετική άποψη και κοινός εχθρός είναι όλοι όσοι θέλουν να διασπάσουν την ενότητα των λαών και των κοινωνικών δυνάμεων.
Θα ήθελα με αυτά τα λόγια να αποτίσουμε όλοι μαζί φόρο τιμής σε μια πολιτικό που άδικα χάθηκε και να ελπίσουμε ότι θα είναι το τελευταίο αθώο θύμα. Το τελευταίο θύμα σε μια περίοδο που στην Ευρώπη το μίσος αναζωπυρώνεται και ενισχύεται, έναντι της νηφαλιότητας και του πολιτικού λόγου.
Φίλες και φίλοι,
Ας έρθουμε στα δικά μας. Θεωρώ ότι σήμερα είναι μια σπουδαία μέρα, γιατί ίσως για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να μιλήσουμε επί της ουσίας για το πώς με ποιο τρόπο και με ποιο στόχο, θα απαντήσουμε στο βασικό πρόβλημα της χώρας.
Και βασικό πρόβλημα της χώρας δεν είναι τόσο η δημοσιονομική πολιτική, μια συζήτηση στην οποία έχουμε εξαντλητικά απορροφηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά η παραγωγή νέου πλούτου. Η παραγωγή πλούτου και η δίκαιη κατανομή του.
Το κλείσιμο της αξιολόγησης και η δέσμευση για τη διευθέτηση του χρέους εξασφαλίζουν, για πρώτη φορά στα τελευταία 6 χρόνια, ένα σταθερό μακροοικονομικό και δημοσιονομικό περιβάλλον, ευνοϊκό για την υλοποίηση μακροπρόθεσμων επενδυτικών σχεδίων.
Το τέλος όλων των δύσκολων φορολογικών μέτρων, που συνειδητά θέσαμε στην αρχή του προγράμματος, σε συνδυασμό με την εξασφάλιση ότι από εδώ και στο εξής οι συνολικές δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ, δημιουργούν ένα ασφαλές δημοσιονομικό περιθώριο για τη χρηματοδότηση του Κοινωνικού Κράτους και της ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια.
Είναι λοιπόν ίσως η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, που έχουμε την πολυτέλεια να οραματιστούμε, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε την Ελλάδα της μεταμνημονιακής εποχής. Την Ελλάδα, όπως την οραματιζόμαστε σε λίγα χρόνια από σήμερα, να γιορτάζει τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, τα 200 χρόνια από την αναγέννησή της . Την Ελλάδα του 2021.
Το 2021 θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν είναι κοντά, αλλά δεν είναι και μακριά. Είναι σε 5 χρόνια από σήμερα, χρόνος αρκετός για να σχεδιάσουμε και να προλάβουμε να υλοποιήσουμε μεγάλες αλλαγές και τομές, χρόνος όμως ταυτόχρονα μικρός, που θα περάσει εύκολα χωρίς να γίνει τίποτα στον τόπο, αν αφήσουμε τα πράγματα να κυλήσουν ως έχουν. Χωρίς σχέδιο, χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς όραμα για αλλαγή πορείας.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή. Πως θα θέλαμε να είναι η Ελλάδα του 2021; Ποιο είναι το κρίσιμο εθνικής σημασίας ζήτημα, που πρέπει πάση θυσία να έχουμε αποκαταστήσει το 2021;
Η ανάκτηση της κυριαρχίας μας και η έξοδος από την επιτροπεία. Σύμφωνοι, αλλά αυτό, έτσι και αλλιώς, αναμένεται και τυπικά να συμβεί σε 1, 5- 2 χρόνια, αλλά δεν αρκεί από μόνο του. Δεν αρκεί, αν δεν συνδυαστεί με το μέγιστο εθνικό στόχο, αυτόν της ανάκτησης της εργασίας, ώστε η Ελλάδα του 2021 όχι μόνο να είναι μια χώρα που θα έχει αφήσει πίσω της τα μνημόνια, αλλά να είναι μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα με ποσοστά ανεργίας, που δεν θα υπερβαίνουν κατά πολύ τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Στο επίκεντρο λοιπόν της στρατηγικής μας μπαίνει το ζήτημα της Ανάπτυξης. Της Ανάπτυξης όμως, όχι ως ενός απλού δείκτη που μεγιστοποιεί κέρδη, δίχως να αφήνει κοινωνικό όφελος, αλλά της Δίκαιης Ανάπτυξης.
Η Δίκαιη Ανάπτυξη είναι ένα όραμα που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που εννοούσαν ως ανάπτυξη οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.
Για τις δυνάμεις που κυβέρνησαν τον τόπο – και μάλιστα τα χρόνια των μεγάλων δυνατοτήτων, όχι τα χρόνια της κρίσης- τα πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας είναι δυστυχώς τα συντρίμμια που άφησαν πίσω τα δύο προηγούμενα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής:
– συρρικνωμένοι μισθοί και συντάξεις,
-κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας και
– ασφυκτική συρρίκνωση του δημόσιου τομέα.
Όταν μιλούν για ανάπτυξη, προσανατολίζονται σε προσέλκυση επενδύσεων που θα βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στο χαμηλό κόστος εργασίας, που στηρίζουν την πλήρη απόσυρση του Δημόσιου από την οικονομική ζωή του τόπου, θεωρώντας οποιαδήποτε μορφή κρατικής παρέμβασης εκ προοιμίου καταστροφική.
Κατηγορούν το κοινωνικό κράτος ως βαρίδι για την οικονομία και το στοχοποιούν ως το πρώτο θύμα κάθε νέου γύρου δημοσιονομικής διόρθωσης, επιλέγοντας πάντοτε τον περιορισμό των δαπανών του.
Γι’ αυτό το μόνο που μας κληροδότησαν ήταν υποχρηματοδοτούμενες δομές υγείας και παιδείας και ένα ξεχαρβαλωμένο ασφαλιστικό σύστημα που λεηλατήθηκε από το PSI.
Το δικό μας αναπτυξιακό όραμα για την Ελλάδα του 2021, δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με αυτή τη νεοφιλελεύθερη δυστοπία. Δηλαδή, με τη δημιουργία μιας χώρας εσαεί φτωχών, που θα άγεται και θα φέρεται από τις ορέξεις και τις επιθυμίες αναξιόπιστων επενδυτών, δίχως κοινωνική προστασία και ίχνος περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Για εμάς, ανάπτυξη σημαίνει η αναζήτηση της δικής μας διαδρομής για την εκ νέου ένταξη της οικονομίας μας – με σοβαρούς όρους – στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.
Σημαίνει τη δημιουργία μίας οικονομίας με παραγωγική εξειδίκευση που θα μας επιτρέψει να επουλώσουμε τα τραύματα που έχει δεχτεί το κοινωνικό κράτος τα χρόνια των μνημονίων.
Σημαίνει την κινητοποίηση του παραγωγικού δυναμικού σε ένα πολύ ευρύ φάσμα παραγωγικών δραστηριοτήτων, στη βάση συνεργατικών σχημάτων κοινωνικής οικονομίας, με στόχο μία επιχειρηματικότητα που προσανατολίζεται στην παραγωγή βιώσιμων και αξιοπρεπώς αμειβόμενων θέσεων εργασίας.
Για να χαράξουμε αυτή την διαδρομή πρέπει να εστιάσουμε στις πραγματικές παραγωγικές δυνατότητες του τόπου. Σε πόρους και δυνατότητες ανεκμετάλλευτες.
Πάνω από όλα, εστιάζουμε στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας, με τα συγκεκριμένα του χαρακτηριστικά. Δηλαδή, τα υψηλά ποσοστά νέων με πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Να εστιάσουμε στη γη και στο μοναδικό στο κόσμο φυσικό περιβάλλον που διαθέτουμε. Στη σημαντική γεωστρατηγική και γεωγραφική θέση της χώρας μας. Και στις επενδύσεις που έχουν συντελεστεί στο παρελθόν και σήμερα βρίσκονται εν υπνώσει εξαιτίας της βαθιάς οικονομικής κρίσης των τελευταίων 6 ετών.
Στο σχέδιο μας, το μέλλον του δημόσιου τομέα δεν είναι η περιθωριοποίηση, αλλά η αποκατάσταση του επιτελικού του ρόλου για την ελληνική οικονομία. Θέλουμε ένα δημόσιο τομέα που να παρέχει υπηρεσίες υψηλής στάθμης, βαθειά αντιγραφειοκρατικό, με τις ελάχιστες καθυστερήσεις και χρονοτριβές για τους παραγωγικούς φορείς. Ικανό, όμως, να σχεδιάσει, να διαγνώσει δυνατότητες και να ανακατευθύνει πόρους σε δημιουργικές κατευθύνσεις.
Και αντιλαμβανόμαστε επίσης, το κοινωνικό κράτος ως μοχλό της ανάπτυξης και όχι ως βαρίδι και θεωρούμε ότι η όποια εξοικονόμηση πόρων οφείλει να αποσκοπεί στην δικαιότερη, αποτελεσματικότερη και ταχύτερη ανακατανομή των υπηρεσιών αυτών στα τμήματα του πληθυσμού που το έχουν πραγματικά ανάγκη.
Δίκαιη ανάπτυξη, σημαίνει Βιώσιμη και Δημοκρατική ανάπτυξη.
Βιώσιμη γιατί δεν εξαντλεί τους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους αλλά μεριμνά για την διατήρηση και την αναπαραγωγή τους.
Δημοκρατική, γιατί μέσα από το μοίρασμα των ωφελειών της προάγει την ισότητα και ενσωματώνει το σύνολο της κοινωνίας στην πολιτική ζωή του τόπου.
Φίλες και φίλοι,
Η αναπτυξιακή μας πρόταση δίνει φωνή και υπόσταση στο μεταρρυθμιστικό πρόταγμα για βαθιές αλλαγές, που ζητά η κοινωνία μας, δεκαετίες τώρα. Και ο πυρήνας γύρω από τον οποίο ξεδιπλώνεται ο αναπτυξιακός μας σχεδιασμός δεν είναι άλλος από την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Το νέο παραγωγικό μοντέλο προωθεί επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας, που εξασφαλίζουν νέες, σταθερές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, με επίκεντρο το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας.
Μόνο έτσι θα σταματήσουμε τη μετανάστευση των πλέον δημιουργικών δυνάμεων της χώρας και θα πείσουμε όσους βρίσκονται έξω, να γυρίσουν και να συμβάλλουν στην ανοικοδόμηση της χώρας.
Θέλω όμως να τονίσω ότι η διαδικασία της επανεπένδυσης στην ελληνική οικονομία είναι εγχείρημα σύνθετο και πολυδιάστατο, το οποίο απαιτεί το μέγιστο των προσπαθειών μας.
Γιατί η ζημιά που έχει γίνει είναι τρομακτική.
Από το 2007 έχουν χαθεί τα 2/3 των συνολικών επενδύσεων.
Οι ιδιωτικές επενδύσεις μειώθηκαν κατά 67% το διάστημα 2009-2014.
Η σημερινή κυβέρνηση, λοιπόν, κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να αντιστραφεί αυτή η πραγματικότητα.
Επιμένουμε να πιστεύουμε στον καίριο ρόλο των δημοσίων επενδύσεων και για δεύτερη συνεχόμενη φορά, καταφέρνουμε να αυξήσουμε, παρά το ότι έχουμε προϋπολογισμούς κρίσης, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, φέτος, κατά 250 εκατ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή αναμένουμε, οι εγχώριες ιδιωτικές επενδύσεις να αντιστρέψουν την υποχώρηση των προηγούμενων ετών. Διότι η εμπιστοσύνη των ελλήνων επενδυτών στην προοπτική της χώρας μας είναι το ισχυρότερο και το απαραίτητο σήμα για την προσέλκυση και ξένων κεφαλαίων.
Καταφέραμε το προηγούμενο διάστημα να εξασφαλίσουμε την κεφαλαιακή επάρκεια του τραπεζικού συστήματος.
Η επικείμενη επαναφορά του waiver και η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, εξασφαλίζουν την άμεση πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στο φθηνό δανεισμό των μηχανισμών της ΕΚΤ και μειώνουν την εξάρτηση από τον ακριβό έκτακτο μηχανισμό ρευστότητας.
Αυτό συνεπάγεται περισσότερη και φθηνότερη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία και μείωση του χάσματος στο κόστος δανεισμού μεταξύ των επιχειρήσεων στη χώρα μας και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως τις χώρες του Βορρά .
Παράλληλα, ο μηχανισμός αναδιάρθρωσης επιχειρηματικών δανείων βοηθά την αναχρηματοδότηση των βιώσιμων επιχειρήσεων κι εκτοπίζει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Δημιουργούμε, ταυτόχρονα, τις βάσεις για ένα αναμορφωμένο πλαίσιο εξωδικαστικών επιλύσεων, που θα αντιμετωπίζει συνολικά τα χρέη προς τις τράπεζες, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, εξασφαλίζοντας την ίση και δίκαιη μεταχείριση μικρών και μεγάλων οφειλετών.
Στο νέο αναπτυξιακό νόμο – τομή, προϊόν μιας πολύμηνης εντατικής διαβούλευσης με παραγωγικούς φορείς, αντανακλάται όλη η φιλοσοφία του αναπτυξιακού μας σχεδιασμού.
Ο νόμος επιδιώκει την δημιουργία καινοτόμων, εξωστρεφών, δυναμικών επιχειρήσεων, την αύξηση της απασχόλησης, με έμφαση στο εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό, και την αύξηση της προστιθέμενης αξίας.
Στοχεύει στην αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην επανεκβιομηχάνιση και στους διεθνώς εμπορεύσιμους τομείς.
Στηρίζει περιοχές με μειωμένη αναπτυξιακή δυναμική, είτε λόγω γεωγραφικών συνθηκών, είτε λόγω πληθυσμιακής μείωσης, είτε λόγω συγκυριών γειτνίασης με χώρες που παρέχουν ιδιαίτερα χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές.
Για πρώτη φορά η ενίσχυση γίνεται πρωτίστως με φοροαπαλλαγές που συνδέονται με την απόδοση και όχι όπως ίσχυε μέχρι σήμερα με επιχορηγήσεις για δαπάνες των οποίων δεν γνωρίζαμε το τελικό αποτέλεσμα. Φοροαπαλλαγές που αντιστοιχούν στο 45% των συνολικών ενισχύσεων, αντί για μόλις 5% που ίσχυε μέχρι σήμερα, τη στιγμή μάλιστα που ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι στο 53%.
Ταυτόχρονα, απλοποιούνται οι διαδικασίες και αυξάνεται η διαφάνεια με στόχο την μείωση της γραφειοκρατίας, την ταχύτερη εξυπηρέτηση των επενδυτών και την εξασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.
Παράλληλα συνδέουμε τα κονδύλια του ΕΣΠΑ με τις προτεραιότητες του νέου αναπτυξιακού νόμου.
Εστιάζουμε στους άξονες προτεραιότητας όπου η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονέκτημα: την αγροδιατροφή, την υγεία και τα φάρμακα, τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, την ενέργεια, το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη, τις μεταφορές και την εφοδιαστική αλυσίδα, τα υλικά και τις κατασκευές, τον πολιτισμό και βεβαίως τον τουρισμό.
Μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου ενεργοποιούνται οι προσκλήσεις από το νέο ΕΣΠΑ ύψους 9 δις. Αυτό σημαίνει ότι το μισό νέο ΕΣΠΑ της επόμενης επταετίας, μέχρι τον Σεπτέμβρη θα έχει ήδη ενεργοποιηθεί.
Δηλαδή οι αντίστοιχες προσκλήσεις προγραμμάτων θα είναι διαθέσιμες στους επενδυτές για να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του προγράμματος 2007-13, έχουμε επιτύχει υπερδιπλάσια ποσοστά ενεργοποίησης και άρα πετύχαμε τη δυνατότητα πολύ ταχύτερης απορρόφησης πόρων.
Και για να καταστεί σαφής η πρόοδος που έχει γίνει, να πω μόνο ότι η απορρόφηση του ΕΣΠΑ 2014 – 2020, μέχρι το τέλος του 2016 θα αγγίζει τα 3 δις €. Αυτά είναι χρήματα που θα πέσουν άμεσα στην ελληνική οικονομία και είναι πολλαπλάσια του 1 δις που έχει απορροφηθεί από την έναρξη του προγράμματος μέχρι σήμερα.
Είμαστε ήδη για πρώτη φορά πρώτοι στην απορροφητικότητα και δουλεύουμε εντατικά για να αίρουμε συνεχώς γραφειοκρατικά εμπόδια, που παρακωλύουν τη χρηματοδότηση έργων σε εκκρεμότητα.
Σε όλα τα προηγούμενα προγράμματα του ΕΣΠΑ 2014 – 2020 ενθαρρύνεται η δημιουργία συνεργατικών σχημάτων.
Χρησιμοποιούνται φυσικά οι κλασικές ενισχύσεις, αλλά κάτω από ένα νέο σχεδιασμό όπου οι ωφελούμενοι θα είναι περισσότεροι κατ’ αναλογία με τα ποσά που διατίθενται.
Αξιοποιούμε νέα χρηματοοικονομικά εργαλεία για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις σε μια σειρά υποσχόμενων πεδίων όπως η ενέργεια, η διαχείριση απορριμμάτων και τα δίκτυα.
Συγκεντρώνουμε όλα τα επιμέρους διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία για να ενισχύσουμε την ρευστότητα και δημιουργούμε εγγυητικά σχήματα που διευκολύνουν τη συμμετοχή και την ανάληψη επιχειρηματικού ρίσκου.
Συνεπώς μέχρι το τέλος του 2016, αθροιστικά από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το κλείσιμο του προηγούμενου ΕΣΠΑ 07-13, τα ΕΣΠΑ 14-20, τα αγροτικά προγράμματα και τους πόρους του Αναπτυξιακού, υπάρχουν διαθέσιμα 6,75 δις €, όλα για να ενισχύσουν την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας.
Και πέρα από αυτά, επιδιώκουμε την πλήρη αξιοποίηση των κονδυλίων του πακέτου Junker – πρόγραμμα EFSI.
Σε αυτήν την κατεύθυνση ήδη έχουν εγκριθεί για ένταξη στο πρόγραμμα 42 επενδυτικά σχέδια συνολικού ύψους 5,6 δις.€.
Μέσω του Σχεδίου Γιούνκερ, ενοποιούνται τα περισσότερα από τα χρηματοδοτικά εργαλεία σε μια ενιαία επενδυτική πλατφόρμα.
Τους βασικούς πυλώνες του προγράμματος αποτελούν το EIF και η EIB, καθώς το μεν πρώτο αναλαμβάνει τα έργα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ η EIB τα έργα σε υποδομές.
Την ίδια στιγμή μεγάλοι ευρωπαϊκοί χρηματοπιστωτικοί θεσμοί, όπως η EBRD, εκδηλώνουν έντονα την πρόθεση τους να χρηματοδοτήσουν επενδυτικά σχέδια στην Ελλάδα.
Και σε αυτό το σημείο, έχει σημασία να διαλύσουμε κάποιους μύθους σχετικά με την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας.
Η δημιουργία του νέου ταμείου αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, δίνει τη δυνατότητα ορθολογικής και επωφελούς για το Δημόσιο συμφέρον, εκμετάλλευσης της κρατικής περιουσίας και τονώνει την επενδυτική δραστηριότητα – μακριά από πολιτικές ξεπουλήματος που ακολουθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.
Η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων των επιμέρους συνιστωσών του νέου ταμείου συνίσταται σε τρεις πυλώνες:
Ο πρώτος πυλώνας αφορά σε εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία των οποίων παραχωρείται το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών, σε τίμημα όμως επωφελές για το ελληνικό δημόσιο, με όρους που διασφαλίζουν τόσο την υλοποίηση νέων επενδυτικών σχεδίων όσο φυσικά και τη δημιουργία καινούριων θέσεων εργασίας.
Ο δεύτερος πυλώνας αφορά την πώληση μειοψηφικών μετοχικών μεριδίων με σκοπό τη συμμετοχή στρατηγικών επενδυτών.
Η συγκρότηση στρατηγικών συνεργασιών τέτοιου είδους, στοχεύει κυρίως στη μεταφορά τεχνογνωσίας και στην εισροή ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις, προκειμένου να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα τους και να αναπτύξουν το επενδυτικό τους πρόγραμμα.
Η δική μας στρατηγική αποσκοπεί στην ενδυνάμωση των δημοσίων επιχειρήσεων, στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας τους, αλλά και στη ενίσχυση του θετικού κοινωνικού αντίκτυπου της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, όπως για παράδειγμα η μείωση των τιμολογίων προς τους πολίτες.
Και ο τρίτος πυλώνας αφορά στην αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων, όπως τα τουριστικά ακίνητα και οι μαρίνες μέσω συμβάσεων παραχώρησης.
Με αυτόν τον τρόπο, επιδιώκουμε την υλοποίηση επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας, των οποίων τα οφέλη μπορούν να διαχυθούν σε ένα ευρύ φάσμα της οικονομίας, από τον τομέα του τουρισμού και της αγοράς ακινήτων μέχρι την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου και των logistics.
Για να αποδώσουν όμως τα αναπτυξιακά εργαλεία χρειάζεται ένα αποτελεσματικό και φιλικό προς τις επενδύσεις κράτος.
Δίνουμε έμφαση στην αντιμετώπιση των ζητημάτων της γραφειοκρατίας και της άρσης των εμποδίων που δυσχεραίνουν την επιχειρηματικότητα.
Δημιουργούμε ένα σύγχρονο και σαφές θεσμικό πλαίσιο για το σκοπό αυτό.
Ήδη έχει ξεκινήσει το έργο της καταγραφής και της βελτίωσης των υφιστάμενων διαδικασιών, ξεκινώντας από τομείς που υστερούμε, όπως η αδειοδότηση των επιχειρήσεων.
Με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων, αλλά και διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ και η Παγκόσμια Τράπεζα, βρίσκεται σε εξέλιξη μια σημαντική προσπάθεια απλοποίησης του καθεστώτος αδειοδότησης.
Εργαλείο για τις μεταρρυθμίσεις αυτές θα αποτελέσει ένα νέο ηλεκτρονικό σύστημα αδειοδότησης επιχειρήσεων, το οποίο για πρώτη φορά θα τεθεί σε εφαρμογή στη χώρα μας.
Με το νέο σύστημα θα λαμβάνουν σε λίγο καιρό τις άδειές τους όσοι επιλέξουν να δραστηριοποιηθούν στους τομείς μεταποίησης, τροφίμων και ποτών, καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και τουρισμού, οι οποίοι είναι και οι πρώτοι που θα απλοποιηθούν, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι τομείς.
Το σύστημα αυτό προβλέπεται να αποτελέσει τον κεντρικό ηλεκτρονικό μηχανισμό διαχείρισης της αδειοδοτικής και ελεγκτικής διαδικασίας.
Σε αυτόν τον ιστότοπο θα μπαίνει όποιος επιθυμεί να ξεκινήσει μια επιχείρηση, για να ενημερωθεί για ό,τι απαιτείται.
Προχωράμε, επίσης, στη δημιουργία των λεγόμενων one stop business center, για επενδυτές και επιχειρηματίες, ενώ επιδιώκουμε και την αναβάθμιση του έργου των υπαρχόντων φορέων όπως το Enterprise Greece.
Παράλληλα, αντιμετωπίζουμε τα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης, διευκολύνοντας την έγκαιρη εκδίκαση οικονομικών υποθέσεων και διασφαλίζοντας την αποτελεσματική εφαρμογή των διμερών επιχειρηματικών συμβάσεων.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, θα κινηθούμε για την περαιτέρω στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών και τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό του πτωχευτικού δικαίου.
Φίλες και φίλοι,
Επιτρέψτε μου, σε αυτό το σημείο, να ξεκινήσω μια ιδιαίτερη αναφορά στο μεγάλο ζήτημα της επανεκκίνησης των μεγάλων έργων υποδομής. Έργων, που όταν αναλάβαμε, βρήκαμε παρατημένα και με μεγάλη προσπάθεια, εδώ και ενάμιση χρόνο, καταφέραμε όχι μόνο να τα επανεκκινήσουμε, αλλά και να τα θέσουμε σε μια πολύ ευνοϊκότερη βάση για τα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου.
Με την ανάληψη της κυβέρνησης το 2015, παραλάβαμε 5 συμβάσεις παραχώρησης οδικών αξόνων, οι οποίες είχαν υπογραφεί το 2007 για έργα που προβλέπονταν να ολοκληρωθούν το 2012.
Τον Γενάρη του 2015, 8 χρόνια μετά την έναρξη των έργων, είχε υλοποιηθεί μόλις το 40% των εργασιών, ενώ η συμφωνία επανεκκίνησης που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση, προέβλεπε την ολοκλήρωσή τους στο τέλος του 2015.
Κι αυτό όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με μια σειρά από παραλείψεις και καθυστερήσεις, στη διαδικασία απόκτησης και διάθεσης γης, ανέλαβαν εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη καθυστέρησης υλοποίησης των συμβάσεων, με αποτέλεσμα, τα έργα να έμεναν σταματημένα, παρατημένα και ανολοκλήρωτα με τεράστιες συνέπειες τόσο στην οδική ασφάλεια, όσο και στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας Και βεβαίως, το Δημόσιο να υποχρεούται την καταβολή σημαντικών αποζημιώσεων στους παραχωρησιούχους/ κατασκευαστές.
Το 2007 που υπογράφηκαν οι συμβάσεις παραχώρησης, προβλεπόταν η παράδοση των απαραίτητων, για την κατασκευή των έργων, χώρων, στους κατασκευαστές μέσα σε 12 μήνες – το 2007, δηλαδή μέχρι το 2008.
Και σχεδόν 10 χρόνια μετά, όταν αναλάβαμε, δεν είχαν παραδοθεί οι χώροι, δεν είχαν ολοκληρωθεί ούτε οι απαλλοτριώσεις ούτε οι αρχαιολογικές έρευνες.
Χρειάστηκε να ενεργοποιήσουμε την διυπουργική επιτροπή μεγάλων έργων και να ολοκληρώσει μέσα σε 3 μήνες τις αρχαιολογικές εργασίες, που εκκρεμούσαν εδώ και χρόνια.
Και βεβαίως, χρειάστηκε να ξεκινήσουμε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης, εντατικής και δύσκολης, με τους παραχωρησιούχους – κατασκευαστές. Διαπραγματεύσεις, οι οποίες κατέληξαν σε συμφωνίες έγκαιρης παράδοσης και λειτουργικής ολοκλήρωσης των έργων.
Και μέσα από αυτές τις διαπραγματεύσεις δεν πετύχαμε μόνο την επανεκκίνηση των έργων, αλλά και κατορθώσαμε να αποφύγουμε αποζημιώσεις ύψους περίπου 371 εκατομμυρίων – αθροιστικά για τον Ε65 και την Ιονία- προς παραχωρησιούχους και κατασκευαστές.
Ήδη υπάρχει επιτάχυνση του ρυθμού εκτέλεσης των εργασιών σε όλα τα κατασκευαστικά μέτωπα των αυτοκινητοδρόμων.
Από τα πέντε έργα, τα δύο έχουν ορίζοντα ολοκλήρωσης εντός του τρέχοντος έτους. Πρόκειται για τον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας και το Τμήμα Μαλιακός – Κλειδί.
Ενώ τα υπόλοιπα τρία έργα, η Ολυμπία Οδός, η Ιονία Οδός και ο Ε65 θα έχουν ολοκληρωθεί στο πρώτο εξάμηνο του 2017.
Ανάλογη περίπτωση συνιστά και το περιβόητο μετρό της Θεσσαλονίκης, που είναι σαν το γεφύρι της Άρτας. Ένα ακόμη έργο το οποίο παραλάβαμε σταματημένο, με τον εργολάβο να έχει ζητήσει διάλυση της σύμβασης.
Η σύμβαση είχε υπογραφεί το 2006 και η ολοκλήρωση του προβλεπόταν το 2012.
Σειρά προβλημάτων όπως μη ολοκληρωμένες μελέτες, σημαντικές καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις και στις αρχαιολογικές εργασίες, ανεφάρμοστα χρονοδιαγράμματα, οδήγησαν τελικά στην παύση των εργασιών.
Τέσσερα χρόνια μετά, η κυβέρνηση μας τον Δεκέμβριο του 2015, έπειτα από διαπραγματεύσεις με την ανάδοχο κοινοπραξία, συμφώνησε τελικά στην επανεκκίνηση των εργασιών για την ολοκλήρωση του έργου.
Οι αξιώσεις για αποζημιώσεις απέναντι στο ελληνικό Δημόσιο από τον κατασκευαστή, ανέρχονταν σε €1,1δις για μια σύμβαση €900εκ. Οι αξιώσεις είχαν υπερβεί το ύψος της σύμβασης. Το έργο ξεκίνησε πάλι, χωρίς να καταβληθεί αποζημίωση, με τη συμφωνία ότι οι όποιες διεκδικήσεις θα κριθούν στο πλαίσιο διαιτησίας υπό την προεδρία της Προέδρου του Αρείου Πάγου.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, επανεκκινούν οι εργασίες σε 4 σταθμούς, και δημιουργούνται 1500 θέσεις εργασίας άμεσα εντός του καλοκαιριού. Και πλέον, μπαίνει ο τελικός ορίζοντας ολοκλήρωσης του έργου που περιλαμβάνει τη λειτουργία της βασικής γραμμής και την επέκταση μέχρι την Καλαμαριά, εντός του 2020.
Πέρα όμως από την επανεκκίνηση των έργων υποδομής που είχαν παγώσει, υλοποιούμε και τον σχεδιασμό μας για νέα έργα
Η Γραμμή 4 του Μετρό Αθήνας είναι ένα έργο πνοής.
Δημοπρατείται εντός του 2016 ως Δημόσιο Έργο, το πρώτο τμήμα (Άλσος Βεΐκου –Γουδί) της Γραμμής 4, για 14 σταθμούς, εκτιμώμενου προϋπολογισμού 1,5 δισ. €.
Το τμήμα αυτό θα εξυπηρετεί καθημερινά περισσότερους από 200.000 επιβάτες και μάλιστα σε ορισμένες από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας, ενώ παράλληλα θα μειωθούν η κυκλοφορία των ΙΧ αυτοκινήτων και οι εκπομπές αερίων ρύπων.
Πρόκειται για ένα έργο με ισχυρό κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Εξίσου σημαντικά έργα προχωρούν, τα οποία μόλις ολοκληρωθούν θα έχουν αλλάξει τη μορφή της Κρήτης. Δύο σημαντικά έργα παίρνουν σάρκα και οστά.
Πρόκειται για το αεροδρόμιο στο Καστέλι και για τον βόρειο οδικό άξονα Κρήτης.
Το αεροδρόμιο στο Καστέλι:
Στα τέλη Ιουλίου υποβάλλονται οι δεσμευτικές οικονομικές προσφορές για το Νέο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ηρακλείου Κρήτης στο Καστέλι, με Σύμβαση Παραχώρησης.
Το Αεροδρόμιο Καστελίου αποτελεί ένα στρατηγικής σημασίας αναπτυξιακό έργο υποδομής, που θα αποφέρει πολλαπλασιαστικά οφέλη σε πολλούς κλάδους της οικονομίας του νησιού, πέραν του τουριστικού.
Το εκτιμώμενο ύψος του έργου είναι κοντά στα 850 εκατομμύρια και αναμένεται εντός πενταετίας να έχει ολοκληρωθεί.
Η χρηματοδότησή του θα εξασφαλισθεί με δάνειο της ΕΤΕΠ ύψους έως 220 εκ. € και το υπόλοιπο από ιδιωτικούς πόρους.
Ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης:
Στην περίπτωση του ΒΟΑΚ αποτυπώνεται η απόλυτη απουσία σχεδιασμού, το μοντέλο του πελατειακού κράτους στην διαχείριση των μεγάλων έργων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Διάσπαρτα, αποσπασματικά έργα, επί δεκαετίες, με αποτέλεσμα, σήμερα, να εξακολουθεί να είναι από τους πιο επικίνδυνους δρόμους, σε μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της χώρας.
Προχωράμε με τη Στρατηγική Μελέτη του ΒΟΑΚ, από πόρους του ΕΣΠΑ, που σκοπό έχει να διατυπώσει, σε χρηματοδοτικό και τεχνικό επίπεδο, ένα σχέδιο για ένα ολοκληρωμένο βιώσιμο έργο, που θα ενώνει τα Χανιά με το Λασίθι, με έναν σύγχρονο ασφαλή αυτοκινητόδρομο.
Το σχέδιο αυτό θα εντάσσει το έργο στο πακέτο Γιούνκερ προκειμένου να διασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι για την ολοκλήρωση του.
Το ύψος αυτού του ζωτικού έργου υποδομής για την Κρήτη ανέρχεται στο 1,6 δις και με βάση τον υπάρχοντα σχεδιασμό, θα ξεκινήσει το 2018, για να παραδοθεί στους πολίτες της Κρήτης το 2023.
Ένα επίσης πολύ σημαντικό έργο είναι ο Σιδηροδρομικός ΠΑΘΕ.
Στο τέλος του 2018, επιτέλους μετά από 20 και πλέον χρόνια, θα έχει ολοκληρωθεί, μια με γραμμή υψηλής ταχύτητας, πλήρως ηλεκτροκινούμενης, από την Πάτρα έως τους Ευζώνους, με πλήρως διασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Έχει όμως μια σημασία να αναφέρω ορισμένα στοιχεία που δείχνουν το γιατί αυτό το έργο που ξεκίνησε το 1997, στην πραγματικότητα αφέθηκε στη μοίρα του.
Τον Απρίλη του ’15 διαπιστώσαμε ότι έργα προϋπολογισμού 995 εκ. είχαν πρόοδο μόλις 121 εκ., γεγονός που θα επιβάρυνε τελικά τους φορολογουμένους με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, αφού τα έργα δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν σε Τρίτη Προγραμματική Περίοδο.
Ένα χρόνο μετά, τον Απρίλη του ’16, τα έργα είχαν πρόοδο 351 εκ. και έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες να χρηματοδοτηθούν από άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης, ώστε να μην επιβαρυνθεί το ΠΔΕ. Με τον τρόπο αυτόν, την αξιοποίηση, δηλαδή, ευρωπαϊκών πόρων, θα ολοκληρωθούν και τα υπολειπόμενα έργα.
Με την ολοκλήρωση αυτού του έργου, το ταξίδι με σιδηρόδρομο από την Πάτρα στην Αθήνα θα διαρκεί 2 ώρες, ενώ το ταξίδι από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη θα διαρκεί μόλις 3 ώρες και 15 λεπτά, από σχεδόν 6 ώρες που είναι σήμερα.
Και προφανώς τα οφέλη τόσο για το επιβατικό κοινό όσο και για τις εμπορευματικές μεταφορές είναι αυτονόητα.
Ένα επίσης σημαντικό έργο, ιδιαίτερα για τις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά, είναι η Επέκταση του ΤΡΑΜ προς το Κερατσίνι και το Πέραμα.
Πρόκειται για την διαδρομή από το Λιμάνι του Πειραιά στο Κερατσίνι και από εκεί στο Πέραμα, μήκους 3,8 χλμ. με 6 νέες στάσεις. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι ύψους 180 εκατομμυρίων, που θα ξεκινήσει στα τέλη του 2018 και θα έχει ολοκληρωθεί σε μια τετραετία. Με μία γραμμή όπου θα πηγαίνει στο τμήμα στο Κερατσίνι για ένα-δύο χιλιόμετρα υπόγεια.
Το έργο αυτό, σε συνδυασμό με τα έργα ανάπλασης και αξιοποίησης της λεγόμενης «περιοχής Λιπασμάτων», -που με απόφαση της Κυβέρνησης εξαιρέθηκε από τη σύμβαση παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ και το επόμενο διάστημα περνάει από τον ΟΛΠ στον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας- το έργο αυτό, θα μετατρέψει το Τραμ, σε συνδυασμό με την ανάπλαση της περιοχής, θα μετατρέψει μία μέχρι σήμερα υποβαθμισμένη και εγκαταλελειμμένη περιοχή, σε δημόσιο πόλο υπερτοπικής εμβέλειας, για την αναβάθμιση του δυτικού Πειραιά, με χρήσεις πολιτισμού, εκπαίδευσης, πράσινου και αναψυχής. Διότι για εμάς κανένας πολίτης δεν είναι πολίτης δεύτερης κατηγορίας.
Και ένα ακόμη σημαντικό έργο, που ξεκινά άμεσα, μέσα στο 2016, είναι το νότιο τμήμα του οδικού άξονα Κεντρικής Ελλάδας Ε65, το τμήμα από τη Λαμία στην Ξυνιάδα.
Ο προϋπολογισμός του έργου είναι ύψους 310 εκατομμυρίων ευρώ, με διασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020.
Με την ολοκλήρωση του τμήματος αυτού, το 2020, ο Ε65 θα συνδέεται με τον ΠΑΘΕ, εντασσόμενος έτσι λειτουργικά στο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων της χώρας. Και έτσι η απόσταση Αθήνα-Τρίκαλα από 4-4,5 ώρες, που είναι σήμερα, θα μειωθεί στις 2,5 ώρες. Θα συνδεθούν αυτές οι πόλεις της Θεσσαλίας, τα Τρίκαλα, η Καρδίτσα, με την πρωτεύουσα. Θα αλλάξει, με λίγα λόγια η γεωγραφία της περιοχής, διότι γεωγραφία είναι οι αποστάσεις και ο χρόνος διάνυσής τους.
Το ίδιο με τον αυτοκινητόδρομο Πάτρα-Πύργος
Μέχρι σήμερα έχουν δημοπρατηθεί δύο υποτμήματα του έργου, ενώ μέχρι το τέλος του 2016 θα έχει ολοκληρωθεί η σειρά των δημοπρατήσεων και θα έχουν αναδειχθεί ανάδοχοι.
Το έργο είναι ύψους 475 εκατομμυρίων και θα ολοκληρωθεί στο σύνολό του το 2021, με διασφαλισμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020.
Στην ίδια κατεύθυνση κινούμαστε στον τομέα της ενέργειας
Ξεκίνησαν ήδη οι εργασίες κατασκευής του ελληνικού τμήματος του Αγωγού Φυσικού Αερίου ΤΑΡ, που διατρέχει όλη την Β. Ελλάδα.
Ο TAP, που θα ανοίξει τον ζωτικής σημασίας Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου συνολικού μήκους 3.500 χλμ., αποτελεί ένα εγχείρημα περιφερειακής συνεργασίας με μεγάλη οικονομική και γεωστρατηγική σημασία.
Σε αρχική φάση θα μεταφέρει ετησίως 10 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, που επαρκεί για περίπου 7 εκατομμύρια νοικοκυριά στην Ευρώπη. Ο προϋπολογισμός είναι 2 δις ευρώ, η δε απασχόληση από την υλοποίηση του έργου υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τις 8.000 θέσεις εργασίας.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εμπλοκή ελληνικών επιχειρήσεων, ενώ οι πυκνές διακλαδικές αλληλεξαρτήσεις του έργου, θα ωφελήσουν πληθώρα τεχνικών επαγγελμάτων και θα ενισχύσουν την απασχόληση σε τοπικό επίπεδο. Επίσης θα προχωρήσει η υλοποίηση ενός εκτεταμένου προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, ύψους 32 εκ. ευρώ, προς τις τοπικές κοινωνίες.
Έχουμε λάβει όλες τις απαραίτητες εξασφαλίσεις για τη μέγιστη δυνατή προστασία του περιβάλλοντος υπό τις πλέον αυστηρές απαιτήσεις, ενώ πέραν του TAP, προχωρά και ο σχεδιαζόμενος αγωγός Φυσικού Αερίου IGB, που θα συνδέει τον TAP με τη Βουλγαρία και τις βόρειες χώρες από την Ελλάδα προς τα Βαλκάνια. Είναι ένας αγωγός που έχει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στον ενεργειακό σχεδιασμό μας, καθώς θα λειτουργήσει ως «γέφυρα» για την μεταφορά φυσικού αερίου προς τις χώρες της νοτιοανατολικής και κεντρικής Ευρώπης.
Οι αγωγοί TAP και IGB, σε συνδυασμό και με τη δημιουργία του Πλωτού Σταθμού Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και με το έργο της αναβάθμισης του Σταθμού LNG της Ρεβυθούσας, αποτελούν εξαιρετικά σημαντικά ενεργειακά εγχειρήματα. Εγχειρήματα που καθιστούν εν τοις πράγμασι, και όχι στα λόγια, τη χώρα μας έναν διεθνή ενεργειακό κόμβο.
Παράλληλα, δημοπρατούνται άμεσα, με στόχο να ξεκινήσει η κατασκευή τους το πρώτο 3μηνο του 2017, άλλα 4 σημαντικά ενεργειακά έργα στον κλάδο του φυσικού αερίου, συνολικού προϋπολογισμού 250 εκατ. ευρώ, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020.
Πρόκειται για την κατασκευή υποδομών διανομής φυσικού αερίου σε έξι πόλεις της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης και σε 6 πόλεις της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Πρόκειται για την αντικατάσταση υποβρυχίων καλωδίων Λιβάδι – Άνδρος και Άνδρος – Τήνος και για το πιλοτικό σύστημα τηλεμέτρησης και διαχείρισης της ζήτησης παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας οικιακών και μικρών καταναλωτών και εφαρμογής έξυπνων δικτύων.
Επίσης, γίνονται εντατικές προετοιμασίες, με στενή συνεργασία μεταξύ του ΑΔΜΗΕ και της ΕΤΕπ, για την υλοποίηση, μέσω του σχεδίου Juncker, του υποθαλασσίου διπλού καλωδίου διασύνδεσης Εναλλασσομένου Ρεύματος από τη Νοτιοανατολική Πελοπόννησο έως τα Χανιά.
Το έργο που θα συνδέει την ηπειρωτική Ελλάδα με την Κρήτη, ενεργειακά, έχει προϋπολογισμό 350 εκ. ευρώ, με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης 2020 – 2021. Και να προσθέσω εδώ ότι, αυτό το έργο θα ανοίξει τον δρόμο και για ένα άλλο μεγαλόπνοο σχέδιο, που συζητήσαμε κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μου στο Ισραήλ, με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, όπου σκοπεύουν, στα κοιτάσματα αερίου στην νοτιανατολική λεκάνη της Μεσογείου, να μετατρέπουν σε ηλεκτρική ενέργεια το αέριο και θέλουν τη διασύνδεση με καλώδιο της περιοχής αυτής με την Κρήτη, ώστε να μεταφέρεται ενέργεια απευθείας στη κεντρική Ευρώπη, εφόσον κι εμείς θα έχουμε προχωρήσει το έργο της σύνδεσης της Πελοποννήσου με την Κρήτη.
Φίλες και φίλοι,
Προσπάθησα, ελπίζω να μην σας κούρασα, αλλά έπρεπε να τα πω, προσπάθησα να σας περιγράψω όσο πιο περιεκτικά μπορούσα, όχι μόνο το όραμα, αλλά και το σχέδιο, τη σκληρή δουλειά που κάνουμε όλο αυτό το διάστημα για να ξεκολλήσουμε έργα κολλημένα χρόνια, για να ξεκολλήσουμε επενδύσεις κολλημένες πάρα πολύ μεγάλο διάστημα, για να εξαντλήσουμε χρηματοδοτικές δυνατότητες, για να ξαναφέρουμε την ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης και ανάπτυξης. Γιατί η ανάπτυξη δεν θα έρθει από μόνη της, δεν θα βρέξει ανάπτυξη από τον ουρανό. Εάν εμείς δεν σχεδιάσουμε, δεν οραματιστούμε, δεν δουλέψουμε σκληρά και, κυρίως, εάν δεν σχεδιάσουμε με όραμα για τη χώρα και την κοινωνική πλειοψηφία, η ανάπτυξη που μπορεί να έρθει, δεν θα πιάσει τόπο, όπως δυστυχώς δεν έπιασε τόπο και μας άφησε απροστάτευτους πριν την κρίση η ανάπτυξη που είχαμε τα χρόνια των Ολυμπιακών Αγώνων και πιο πριν.
Το όραμα της δίκαιης ανάπτυξης, όπως ανέφερα εισαγωγικά, εμπεριέχει ένα βασικό συστατικό. Τη σταδιακή ένταξη στην παραγωγή όλου εκείνου του δυναμικού που βρίσκεται στη γκρίζα ζώνη της ανεργίας. Διότι κανείς δεν μπορεί να επαίρεται για τη μεγέθυνση της οικονομίας, αν η ανεργία παραμένει στα επίπεδα που την έφεραν οι καταστροφικές πολιτικές της περασμένης περιόδου. Όλα τα δρομολογημένα έργα και τα projects υποδομών και ενέργειας, στα οποία αναφέρθηκα προ ολίγου, είναι, αθροιστικά, έργα ύψους περίπου 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, εξασφαλισμένης χρηματοδότησης.
Αυτά τα χρήματα θα πέσουν στην πραγματική οικονομία μέσα στην επόμενη πενταετία. Φυσικά ευελπιστούμε ότι ο κατάλογος θα μεγαλώσει κατά πολύ, από ιδιωτικές επενδύσεις, λόγω της αύξησης του επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα, και ας μην αγνοούμε τα 6,75 δις που θα πέσουν στην οικονομία μέχρι το τέλος του 2016 από το τρέχον ΕΣΠΑ., ως επί τω πλείστον κατευθυνόμενα σε μικρομεσαίες, καινοτομικές επιχειρήσεις.
Και βεβαίως να μην ξεχνάμε και τον αναπτυξιακό νόμο, που προβλέπει συνολικές επενδύσεις ύψους 13 δις μέχρι το 2021. Και βεβαίως να μην ξεχνάμε και την προσπάθεια που γίνεται με το λεγόμενο σχέδιο Γιούνκερ. Όλα αυτά μαζί μπορούν να δώσουν μια δυναμική, μια μεγάλη ευκαιρία, μια αναπτυξιακή δυνατότητα που δεν πρέπει να χάσουμε.
Ο αναπτυξιακός νόμος συμβάλλει στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας αλλά και της διαφάνειας. Αποτελεσματικότητα εφόσον συμβάλλει στην παραγωγή νέου πλούτου και την ενίσχυση της εργασίας, αλλά και διαφάνεια, εφόσον σπάει το αμαρτωλό καθεστώς των πρόσφατων αναπτυξιακών νόμων από τους οποίους προκύπτει ότι το 44% των συνολικών ενισχύσεων πήγαν μόλις στο 4% των επιχειρήσεων που εντάχθηκαν στους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους.
Όπως εξήγησα από την αρχή της ομιλίας μου, η αναπτυξιακή μας στρατηγική έχει έναν συγκεκριμένο στόχο, έναν εθνικό στόχο: Την ανάκτηση της εργασίας στην χώρα μας.
Τις τελευταίες ημέρες -δεν είχαμε την τύχη να το δούμε ως είδηση πρωτοσέλιδη, οι καλές ειδήσεις φαίνεται δεν είναι τόσο ελκυστικές- είχαμε μια καλή είδηση. Αναφέρομαι στα ενθαρρυντικά στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, που δείχνουν ότι στο πρώτο πεντάμηνο του 2016 είχαμε λίγο περισσότερες από 200.000 νέες θέσεις εργασίας. Αριθμός που συνιστά την υψηλότερη επίδοση από το μακρινό 2001.
Ταυτόχρονα, σχεδιάζουμε και νέα προγράμματα ενεργητικής απασχόλησης, που θα τρέξουν άμεσα και παράλληλα με την ανάκαμψη της οικονομίας. Εντός του 2016 έχουν σχεδιαστεί και είναι προς υλοποίηση προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης για 164.847 ανέργους.
Μακροπρόθεσμος στόχος, στόχος για τη Ελλάδα του 2021, είναι να πλησιάσουμε την κανονικότητα του μέσου ευρωπαϊκού όρου στη απασχόληση. Και όλα τα έργα που παρουσίασα, τα δισεκατομμύρια αυτά, από δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, που θα πέσουν στην πραγματική οικονομία και όχι για να αποπληρωθούν χρέη, μπορούν πιστεύω να μετατρέψουν αυτόν τον στόχο σε πράξη.
Θέλω, λοιπόν, φίλες και φίλοι, να απευθυνθώ σε όλους εσάς, στους ανθρώπους και τους φορείς της παραγωγής, καταθέτοντας μια στρατηγική στόχευση για την πατρίδα μας. Ένα νέο εθνικό στόχο. Τον στόχο της Ελλάδας του 2021, μιας χώρας που θα έχει ανακτήσει την εργασία, μιας χώρας που θα παράγει και θα μοιράζει δίκαια νέο πλούτο.
Γνωρίζετε όλοι και όλες, ότι σε μία καθημαγμένη οικονομία οι ευημερούντες σπανίζουν.
Σας καλώ λοιπόν, να αναστρέψουμε αυτή τη σισύφεια πορεία. Να ενώσουμε δυνάμεις για να χτίσουμε σε μια χώρα της δημιουργίας και της δικαιοσύνης. Της ανάπτυξης και της αναδιανομής. Μόνο έτσι μπορούμε να πορευτούμε με σταθερό βηματισμό προς το μέλλον.
Σας καλώ να δουλέψουμε σκληρά, με όραμα και με σχέδιο, ώστε η Ελλάδα του σήμερα να γίνει συνώνυμο της προσπάθειας για ανάκαμψη και ανασύνταξη.
Η Ελλάδα του 2021 θα είναι συνώνυμο της δημιουργίας, της αλληλεγγύης, της ευημερίας.
Το οφείλουμε αυτό στους πολίτες αυτού του τόπου, που τα τελευταία χρόνια υπέστησαν πολύ μεγάλες πληγές και θυσίες, το οφείλουμε στην βαριά μας κληρονομιά, στην βαριά μας ιστορία. Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές. Και είμαι βέβαιος ότι θα το καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
