Μ. Ρέντσι:
Καλωσορίζω τον νέο Πρωθυπουργό της Ελλάδας και του εύχομαι καλή δύναμη για το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης. Είμαι πεπεισμένος ότι όλοι πρέπει να διαβάσουμε στο αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα, ένα μήνυμα ελπίδας, που προέρχεται από μία γενιά στην οποία ανήκουμε κι εγώ και ο Αλέξης, που αποτελείται από άτομα που ζητάνε περισσότερη προσοχή, περισσότερο ενδιαφέρον γι’ αυτούς που υποφέρουν από την κρίση, ιδιαίτερα η δική μας η γενιά και όλοι αυτοί που δεν βρίσκουν δουλειά λόγω της κρίσης, χάνουν τη δουλειά τους λόγω της κρίσης, αλλά θέλουν να συνεχίσουν να πιστεύουν στην πολιτική. Η επιτυχία του Αλέξη οφείλεται σε ένα μήνυμα ελπίδας σε αντιδιαστολή με το μήνυμα του φόβου.
Είμαστε συνομήλικοι, παρόλο που προερχόμαστε από εμπειρίες διαφορετικού είδους, από τον εθελοντισμό, από την επιστράτευση στην πολιτική. Ανήκουμε και σε διαφορετικές πολιτικές οικογένειες, αλλά εμπνεόμαστε από τις ίδιες ιδέες. Θέλουμε η πολιτική να ανακτήσει τη δυνατότητα να αλλάξει τα πράγματα. Θέλουμε να προσεγγίσουμε τις νέες γενιές στα δημόσια. Αυτά τα πράγματα μας ενώνουν, πέρα από τις επιμέρους διατάξεις και προτάσεις που μπορούμε να έχουμε.
Ερχόμαστε τώρα στα σημερινά. Από την επόμενη εβδομάδα ο κ. Τσίπρας θα είναι μαζί μου στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια. Θα είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα να υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ξέρω ότι ο κ. Τσίπρας άρχισε μία περιοδεία από την Κύπρο, σήμερα είναι στη Ρώμη, αύριο θα συναντήσει στο Παρίσι, τον κ. Ολάντ, θα συναντήσει τον κ. Γιούνκερ και τους υπόλοιπους συναδέλφους των ευρωπαϊκών θεσμών. Νομίζω ότι υπάρχουν οι συνθήκες για να βρούμε μία συνεννόηση από μέρους τους με τις Ελληνικές Αρχές. Φυσικά στην Ελλάδα, όπως και στην Ιταλία, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά. Να μεταρρυθμίσουμε τη Δημόσια Διοίκηση. Να αποκτήσουμε ένα φορολογικό σύστημα που να μας επιτρέπει να πολεμήσουμε τους φοροφυγάδες. Αλλά πρέπει και να είμαστε έτοιμοι να βαδίσουμε προς μεταρρυθμίσεις, σε γενικό επίπεδο, και να είμαστε έτοιμοι να αφουγκραστούμε τους νεωτερισμούς που εμφανίζονται στην οικονομική πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φυσικά είμαστε ανοιχτοί και στη διμερή συνεργασία και στον διμερή διάλογο.
Προσπάθησα να παρακολουθήσω τα λεχθέντα, αλλά ίσως το Λύκειο που παρακολούθησα, δεν ήταν τόσο καλό ή τα σύγχρονα ελληνικά έχουν αλλάξει αρκετά από τα αρχαία. Έμεινα στο καλοκάγαθος!
Ήθελα να ολοκληρώσω μ’ ένα αστείο, το οποίο όμως είναι πιο σοβαρό απ’ ότι φαίνεται. Έχω περάσει πολύ χρόνο στην Ευρώπη με κατηγορίες ότι είμαι ένας επικίνδυνος αριστερός, αλλά έχω περάσει στην Ιταλία πολύ χρόνο κάτω από κατηγορίες ότι είμαι ένας επικίνδυνος δεξιός. Είναι η ιταλική αριστερά που τα λέει αυτά. Τώρα όμως ο ερχομός του Αλέξη είναι για μένα μία ευχή στην Ευρώπη, διότι εκεί θα αλλάξει η αντιμετώπιση από πλευράς τους και ίσως θα είναι μία ευχή και στην Ιταλία, γιατί θα πάψουν επιτέλους να με θεωρούν επικίνδυνο δεξιό. Πέρα από τα αστεία, παρ’ όλες τις φυσιολογικές διαφορές στα επιμέρους θέματα, που μπορούν να υπάρχουν μεταξύ μας, είμαι πραγματικά ευτυχής που ήρθε στη Ρώμη, είμαι ευτυχής που θα μπορέσω να εργαστώ μαζί του. Ξέρω ότι η Ελλάδα και η Ιταλία είναι πολιτιστικές υπερδυνάμεις και, χάρη σ’ εμάς, η Ευρώπη θα μπορέσει να ξαναβρεί τον εαυτόν της και να γίνει ένα εργαστήριο για το μέλλον.
Α.Τσίπρας:
Θέλω να ευχαριστήσω τον ιταλό πρωθυπουργό για τη δυνατότητα που μου έδωσε, να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας, σε ένα κλίμα ιδιαίτερα εποικοδομητικό.
Και είμαι, βεβαίως, και ιδιαίτερα χαρούμενος αν μπορώ να βοηθήσω στο να ξαναβρεί την πολιτική του ταυτότητα, να την επαναπροσδιορίσει ανάμεσα στο διάστημα Αριστεράς- Δεξιάς. Αν και έχω την αίσθηση ότι τούτη την ώρα, έχει λιγότερη σημασία αυτό και περισσότερη σημασία να επαναπροσδιορίσουμε τις βασικές μας αρχές στην Ευρώπη: την αρχή της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θέλω να σας πω ότι με τον ιταλό πρωθυπουργό, τον Ματέο, ανήκουμε στην ίδια γενιά. Και αυτή είναι η γενιά που βρέθηκε στο στόχαστρο αποτυχημένων πολιτικών επιλογών, όλα αυτά τα χρόνια. Και υπέφερε πάρα πολύ. Μια γενιά που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει, να φύγει, να ξεριζωθεί από τις χώρες μας για να μπορέσει να ονειρευτεί ξανά, να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Και απέναντι σε αυτή τη γενιά, έχουμε την υποχρέωση, εκφράζοντας την και εκπροσωπώντας την στους κοινούς ευρωπαϊκούς θεσμούς όπου συμμετέχουμε, να αγωνιστούμε για δικό της λογαριασμό, προκειμένου να μπορέσει να ελπίζει ξανά. Να ελπίζει ότι μπορεί να ζήσει ένα καλύτερο μέλλον, μια καλύτερη προοπτική και να δημιουργήσει στις χώρες μας . Και υπ’ αυτή την έννοια, αυτές είναι -αν θέλετε- οι κοινές αξίες που μας ενώνουν και η κοινή ευθύνη που μας ενώνει: να εργαστούμε μαζί για την αναγκαία αλλαγή στην Ευρώπη. Για να επιστρέψει η «ατζέντα» της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής εκεί όπου μέχρι σήμερα επικρατούσαν πολιτικές που δίχαζαν την Ευρώπη, πολιτικές που έφερναν στο προσκήνιο συναισθήματα όπως ο φόβος και η αβεβαιότητα. Τώρα, είναι η ώρα να φέρουμε στο προσκήνιο συναισθήματα όπως η ελπίδα και η αισιοδοξία.
Η Ευρώπη, λοιπόν, βρίσκεται σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και η Ελλάδα, με τη νέα της κυβέρνηση, θα δουλέψει προκειμένου να συμβάλλει στην αναγκαία αλλαγή πολιτικής. Σε ό,τι μας αφορά, θεωρούμε αυτονόητο ότι πρέπει να έχουμε τον απαραίτητο χρόνο, ώστε να ετοιμάσουμε το δικό μας σχέδιο, το σχέδιο για την ανόρθωση της οικονομίας. Το δικό μας μεσοπρόθεσμο σχέδιο, το οποίο θα περιλαμβάνει τις αναγκαίες, σαρωτικές –θα έλεγα– μεταρρυθμίσεις, διότι στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, πλήρωσε η μεσαία τάξη και τα φτωχά στρώματα. Με τη φοροδιαφυγή δεν πλήρωναν οι πλούσιοι, διότι στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη ένα κράτος διαφθοράς και διαπλοκής. Διότι στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη ένα πελατειακό κράτος, το οποίο θέλουμε να αλλάξουμε. Είναι η πρώτη μας δέσμευση απέναντι στο λαό μας και τους εταίρους μας, ότι αυτά θα τα αλλάξουμε.
Και ταυτόχρονα σε αυτό το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, θα δεσμευτούμε απέναντι στον ελληνικό λαό αλλά και στους ευρωπαίους εταίρους, αλλά και στο μέλλον των επόμενων γενεών, ότι δεν θα δημιουργήσουμε νέα ελλείμματα, αλλά θα αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση, μέσα σε πλαίσια δημοσιονομικής ισορροπίας.
Θέλω, τέλος, να σας πω ότι στην Ευρώπη υπάρχουν αρκετοί διχασμοί, για να δημιουργήσουμε έναν ακόμη. Η αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική της λιτότητας έχει δημιουργήσει πολλούς διχασμούς. Εμείς δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μία ακόμα διαίρεση ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο. Εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε τη συμμαχία εκείνων των δυνάμεων, τη συμμαχία της λογικής, που θέλει να επαναφέρει την Ευρώπη στις αρχές της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης. Κι αυτό θα είναι ωφέλιμο για όλους τους λαούς και για όλα τα κράτη της Ευρώπης -και γι’ αυτούς που κατοικούν στον Νότο και γι’ αυτούς που κατοικούν στον Βορρά. Και γι’ αυτό θα εργαστούμε να πείσουμε όλους τους εταίρους μας ότι το κοινό μας συμφέρον, το κοινό συμφέρον του κοινού μας σπιτιού, της Ευρώπης, είναι να ξαναγυρίσουμε στις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης. Και να δουλέψουμε σκληρά γι’ αυτή τη γενιά, τη νέα γενιά που υπέφερε τα τελευταία χρόνια, ώστε να αποκτήσει ένα μέλλον με ελπίδα και αξιοπρέπεια.
Ερωτήσεις:
Θ. ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ – ΣΥΓΓΕΛΑΚΗΣ ( ΑΠΕ – ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ):
Ήθελα να σας ρωτήσω μετά από αυτή τη συνάντηση προκύπτει, από τα όσα είπατε, ουσιαστική δυνατότητα και ελπίδα να αφήσει πίσω της η Ευρώπη τη λιτότητα και να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη και στην πολιτική διακυβέρνηση της Ευρώπης; Η ερώτησή μου απευθύνεται και στους δύο Πρωθυπουργούς. Και για τον Έλληνα Πρωθυπουργό, αν φεύγει ικανοποιημένος από αυτή την επίσκεψη.
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Να ξεκινήσω από το δεύτερο : Νομίζω ότι δεν είναι μια τυπική ρήση ότι ήταν εποικοδομητική η συνάντηση. Ήταν πραγματικά εποικοδομητική. Νομίζω ότι παρά το γεγονός ότι έχω έρθει πολλές φορές στην Ιταλία, δεν έμαθα ακόμα ιταλικά, μπορούμε να μιλάμε την ίδια γλώσσα όταν θέλουμε να μιλάμε την ίδια γλώσσα. Και είναι η γλώσσα της αλήθειας που ορίζεται από τις πραγματικές συνθήκες που βιώνουν οι πολίτες μας στις χώρες μας. Οι λαοί μας έχουν υποφέρει άδικα όλα αυτά τα χρόνια και πιστεύω ότι έχει έρθει η στιγμή για μια αναγκαία στροφή στην Ευρώπη, στην ατζέντα της ανάπτυξης, που σε συνδυασμό με τις μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το κράτος πιο λειτουργικό και ανταποδοτικό στον πολίτη, θα μπορούμε να μιλάμε για μια προοπτική να ξεπεράσουμε την κρίση σε συντομότερο χρονικό διάστημα από αυτό που θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Υπό αυτή την έννοια, εγώ παραμένω αισιόδοξος. Και παραμένω περισσότερο αισιόδοξος ότι θα έχουμε μεγαλύτερη δυνατότητα να πείσουμε τους εταίρους μας, ότι αυτό το μέτωπο –επαναλαμβάνω– είναι μέτωπο λογικής απέναντι στον παραλογισμό προγραμμάτων και επιλογών που απέτυχαν σε όλους τους στόχους τους. Και υπό αυτή την έννοια, είμαστε και ανοικτοί να ακούσουμε ποια είναι η εναλλακτική πρόταση στην πρόταση για την ανάπτυξη και στον αγώνα, τον κοινό αγώνα για την ανάπτυξη που πιστεύω ότι θα δώσουμε Ελλάδα, Ιταλία, αλλά και όλες οι χώρες της Ε.Ε. που έχουμε κοινές αρχές, κοινούς στόχους, κοινές αξίες.
ΜΑΤΕΟ ΡΕΝΤΣΙ: Κατ’ εμέ είναι δύο διαφορετικά ζητήματα που τίθενται. Το πρώτο αφορά την πολιτική διεύθυνση της Ευρώπης, της ευρωπαϊκής οικονομίας. Εμείς οφείλουμε να φέρουμε την Ευρώπη να ομιλεί περισσότερο για ανάπτυξη και όχι μόνο για λιτότητα. Ορθό το να έχουμε υπό έλεγχο τα δημοσιονομικά, τους προϋπολογισμούς. Ο Αλέξης μίλησε για το έλλειμμα. Δεν οικοδομείται μια αναπτυξιακή προοπτική πάνω σε ελλείμματα, διότι στο τέλος θα πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Επομένως είναι ορθό να υπάρχει μια προσοχή στους αριθμούς, αλλά συγχρόνως περισσότερη ανάπτυξη, περισσότερες επενδύσεις, περισσότερη παιδεία, περισσότερη έρευνα, περισσότερος πολιτισμός στην Ευρώπη. Αυτό είναι που χρειάζεται στο να κατευθύνει την ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. Είναι μια μάχη όχι εύκολη, είναι μια μάχη, η οποία στη διάρκεια του Ιταλικού εξαμήνου της Προεδρίας έκανε ορατά τα πρώτα αποτελέσματα : Το επενδυτικό σχέδιο Γιουνκέρ, η πρόοδος στην ευελιξία, η ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η ισοτιμία μεταξύ δολαρίου και ευρώ. Σιγά – σιγά κάτι κινείται. Αυτή είναι μια μάχη. Πρόκειται για ένα μεγάλο θέμα, για ένα ευρύ πεδίο συζητήσεων. Και με αυτό το πεδίο των συζητήσεων, εγώ πιστεύω πως σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών συμφωνεί. Ο κόσμος ζητά από την Ευρώπη να επενδύσει στην ανάπτυξη, όχι στη λιτότητα. Το είπε η Σύνοδος του G20 στο Μπρισμπέην της Αυστραλίας. Εμείς το είπαμε κατά τη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας μας στην Ε. Ε. και θα συνεχίσουμε να το υποστηρίζουμε.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά την κατάσταση στις χώρες μας. Σε όλες τις χώρες χρειάζεται να επενδύσουμε στις μεταρρυθμίσεις και να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά. Δεν είναι σωστό αυτό που λέγεται ότι το κάνουμε, γιατί μας το ζητάει η Ευρώπη. Απλά είναι σωστό, γιατί είναι σωστό. Τελεία και παύλα. Να καταπολεμήσουμε επίσης τη φοροδιαφυγή. Δεν είναι πάλι σωστό αυτό που λέγεται ότι το κάνουμε γιατί μας το ζητά η Ευρώπη. Απλά είναι σωστό, γιατί είναι σωστό. Τελεία και παύλα. Και όλοι εμείς, ο καθένας μας, πρέπει να τα κάνουμε : Από τη Φινλανδία μέχρι την Ιταλία και τη Μάλτα.
Και πάνω σε αυτό το δεύτερο πεδίο συζητήσεων υφίσταται μια κατεπείγουσα περίπτωση που αφορά την Ελλάδα. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι στον διάλογο τον οποίο ήδη ξεκίνησε ο Αλέξης Τσίπρας και θα έχει τις επόμενες ημέρες, αύριο θα συναντήσει τον Γιουνκέρ στις Βρυξέλλες και στη συνέχεια τον Ολάντ στο Παρίσι, στον διάλογο με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, θα υπάρξει η δυνατότητα επίλυσης του άμεσου προβλήματος με τη μεσοπρόθεσμη στρατηγική, την οποία ο ίδιος παρουσίασε. Επομένως , είμαστε οπαδοί του και παρέχουμε τη στήριξή μας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η κατεπείγουσα περίπτωση. Και θα αντιμετωπιστεί στις έδρες των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, προσβλέποντας σε σημάδια ανοίγματος και κατανόησης από πλευράς όλων σε μια διαφορετική προσέγγιση και διαδικασία οικονομικών πολιτικών, συγχρόνως με την προσπάθεια των κρατών μελών να πραγματοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις. Διότι δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι η σωτηρία θα έρθει έξω από την Ευρώπη.
Δεν γνωρίζω εάν ο Αλέξης φεύγει ικανοποιημένος ή όχι. Αυτό που ξέρω είναι ότι η πρόκληση γι’ αυτόν και για όλους είναι μια μεγάλη και δύσκολη πρόκληση. Αρκεί να σκεφθεί κανείς τις προσδοκίες που έχει ο λαός του απέναντί του, με τις εκατοντάδες χιλιάδες που τον ψήφισαν. Εγώ πιστεύω πως όλοι μας έχουμε διακαή πόθο και επιθυμία να πούμε ότι σεβόμενοι όλοι τους κανόνες, γιατί όλοι θέλουμε να σεβαστούμε τους κανόνες, θα υπάρξει η δυνατότητα για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς να αναγνωρίσουν τους εαυτούς τους στα κοινά ιδεώδη και στις κοινές αξίες της Ευρώπης.
Πιστεύω πως αυτή η πρώτη συνάντησή μας θα είναι μόνον η αρχή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (εφημερίδα La Repubblica): H διαπραγματευτική βάση έχει παρουσιαστεί χθες από τον Υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας. Μίλησε, ο κ. Βαρουφάκης, για ένα πέρασμα από τα παραδοσιακά ομόλογα, σε νέα ομόλογα, που θα συνδέονται με την ανάπτυξη. Είπε επίσης ότι η τρόικα θα πρέπει να ξεπεραστεί. Ρωτάω τον ιταλό πρωθυπουργό: Είναι μία παρόμοια διαπραγματευτική βάση δεκτή και μπορεί να γίνει δεκτή στο ευρωπαϊκό πλαίσιο; Ρωτάω τον έλληνα πρωθυπουργό: Μπορείτε να εγγυηθείτε ότι οι πιστωτές, οι Ιταλοί πιστωτές, δεν θα βγουν χαμένοι, δεν θα χάσουν τίποτα από τη διαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θέλω να σας πω ότι στόχος της νέας κυβέρνησης είναι να καταθέσει ιδέες και προτάσεις, βάσει των οποίων θα μπορούσαμε να βρούμε μία κοινώς αποδεκτή και αμοιβαία επωφελή λύση, στο πρόβλημα που υπάρχει σήμερα. Και το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα, δεν είναι ότι ο ελληνικός λαός έδωσε μία καθαρή εντολή σε μία νέα κυβέρνηση. Το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα είναι: Πρώτον, ότι η τρόικα εφήρμοσε μία πολιτική στην Ελλάδα που τα έκανε όλα χειρότερα, που πήρε ένα δημόσιο χρέος από το 124% και το έχει πάει στο 180% του ΑΕΠ, που αντί να βοηθήσει τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, τον διέλυσε, που συρρίκνωσε τις αξίες στο χρηματιστήριο, που έδιωξε επενδύσεις, αντί να φέρει επενδυτές, και βεβαίως, που δημιούργησε ένα περιβάλλον κοινωνικού δράματος, με εκατομμύρια άνεργους και φτωχούς. Απέναντι, λοιπόν, σ’ αυτήν την κατάσταση – τη δραματική – εμείς καταθέτουμε εναλλακτικές προτάσεις. Έχοντας ως στόχο, η Ελλάδα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις, έχοντας ως στόχο να μην δημιουργούμε νέα ελλείμματα και κυρίως να μην αναγκάζουμε εις το διηνεκές τους φορολογούμενους των ευρωπαϊκών χωρών να πληρώνουν νέα δάνεια, προκειμένου η Ελλάδα να ξεπληρώνει τα προηγούμενα δάνεια. Οι θέσεις αυτές είναι, θα μπορούσε να πει κανείς, τεχνικά επεξεργασμένες – άρτια θα έλεγα εγώ επεξεργασμένες – και περιμένουμε πάνω σ’ αυτές τις θέσεις, τον αντίλογο των εταίρων μας, προκειμένου να βρούμε μία κοινά αποδεκτή λύση. Θέλω, λοιπόν, να απαντήσω με μία φράση, ότι με τη νέα ελληνική κυβέρνηση δεν έχουν να φοβούνται οι Ευρωπαίοι πολίτες, αλλά ούτε και οι Ευρωπαίοι πιστωτές. Θα είχαν να φοβηθούν πάρα πολλά, αν συνεχίζονταν αυτές οι αδιέξοδες πολιτικές, που με μαθηματική ακρίβεια, θα διόγκωναν ακόμη περισσότερο το χρέος και θα οδηγούσαν -αργά ή γρήγορα- στην ανάγκη να αναχρηματοδοτηθούν με νέα δάνεια από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. Αυτή είναι η στρατηγική μας, αυτή είναι η γραμμή μας, και γι’ αυτή τη στρατηγική είμαστε έτοιμοι και ανοιχτοί να συζητήσουμε και να δεχτούμε κάθε εναλλακτική πρόταση.
Μ. ΡΕΝΤΣΙ: Δεν συζητήσαμε τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης εις βάθος. Αυτές οι προτάσεις θα παρουσιαστούν στο τραπέζι των αποφάσεων. Δεν έχουν σχέση με τις σκέψεις και τις ιδέες που ανταλλάσσονται στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις των πρωθυπουργών. Εμείς συζητήσαμε σε βάθος πάνω σε μία αρχή πολιτικής που συνίσταται στα εξής: Ναι στον σεβασμό των κανόνων, εάν θέλουμε να σεβαστούμε τους κανόνες όλοι μαζί με την δέουσα ευελιξία, την πρέπουσα εξυπνάδα, αλλά εκκινούμε από την προϋπόθεση σεβασμού των κανόνων. Και συγχρόνως να δώσουμε αγώνα όλοι μαζί για ανάπτυξη. Γιατί όσο περισσότερο η Ευρώπη καθίσταται πατρίδα της ανάπτυξης, ακόμη περισσότερο θα είναι εύκολη η καταπολέμηση των ανισοτήτων, στις οποίες αναφέρθηκε προηγουμένως ο Αλέξης, αρχίζοντας από τον πόνο εκείνων που χάνουν τη δουλειά τους. Αυτή είναι η καταληκτική σύνθεση. Δεν συζητήσαμε τις επιμέρους προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε βάθος. Αλλά είπαμε ότι αυτές οι προτάσεις, που θα κατατεθούν στην ευρωπαϊκή τράπεζα των διαπραγματεύσεων, θα βρουν την Ιταλία με ευμενή διάθεση.
Εμείς δεν θέλουμε απλά να γράψουμε μία καινούρια σελίδα στην Ευρώπη. Εμείς θέλουμε να το κάνουμε, ξεκινώντας από την προϋπόθεση ότι σήμερα η πραγματική πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, είναι να στρέψουμε την Ευρώπη σε ένα κοινό ιδεώδες. Και φυσικά, απευθύνουμε τις θερμότερες ευχές μας για ευόδωση των εργασιών της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Και γι’ αυτόν τον λόγο ένα μικρό δώρο, ένα μικρό ενθύμιο.
Ο Αλέξης είπε ότι δεν θα βάλει γραβάτα, έως ότου η Ελλάδα βγει από την κρίση και τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα. Και εμείς θέλουμε να τείνουμε χείρα βοηθείας προς την Ελλάδα, που σημαίνει ότι πραγματικά θέλουμε να τη βοηθήσουμε. Και θέλουμε επίσης όταν έρθει η στιγμή κατά την οποία η Ελλάδα θα βγει από την κρίση, γιατί θα έρθει εκείνη η στιγμή, ο Αλέξης θα μπορεί να βάλει μία ιταλική γραβάτα.
Σημείωση: O ιταλός πρωθυπουργός προσέφερε στον έλληνα ομόλογό του μία ιταλική γραβάτα και ο έλληνας πρωθυπουργός του προσέφερε ένα cd με τραγούδια από τη Magna Grecia.
