Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Φίλες και Φίλοι,
Τρεις βδομάδες από τις εκλογές και ήδη ο λαός μας αισθάνεται ότι ζεί και αναπνέει σε μια διαφορετική χώρα.
Όχι δε ξεπεράσαμε τα τεράστια οικονομικά μας προβλήματα.
Όχι δε προλάβαμε να επουλώσουμε τις πληγές της κρίσης.
Οι άνεργοι παραμένουν άνεργοι και εκατομμύρια συμπολίτες μας συνεχίζουν να τα φέρνουν πολύ δύσκολα πέρα.
Όμως αυτό που άλλαξε ριζικά στο συναίσθημα του μέσου έλληνα πολίτη, είναι η απαξίωση και ο εξευτελισμός.
Οι ελληνίδες και οι έλληνες αισθάνονται πια περήφανοι και αξιοπρεπείς.
Δεν μπορούν πια να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν να είναι χώρα αποικία.
Δεν μπορούν πια να συμπεριφέρονται στους έλληνες σαν να είναι οι παρίες της Ευρώπης.
Η πρωτοφανής, στη σύγχρονη πολιτική ιστορία οργανική ενότητα του λαού με την κυβέρνησή του, με την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, που συγκροτήσαμε μετά την λαϊκή ετυμηγορία της 25ης του Γεννάρη, είναι αυτή που μας γεμίζει δύναμη και αντοχή, αλλά είναι και αυτή που στέλνει ταυτόχρονα σ ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Ευρώπη:
Η Ελλάδα είναι παρούσα, η Ελλάδα είναι εδώ, αγωνίζεται όρθια για να βγει από την παγίδα της λιτότητας, για να βγει από την παγίδα του χρέους.
Και είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε, θα βγούμε από αυτή την αυτοτροφοδοτούμενη παγίδα χρέους, που μπήκαμε τα τελευταία πέντε χρόνια, μέσα από τις καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων.
Όσο και αν κάποιοι θέλουν την Ελλάδα παγιδευμένη, άβουλη και άφωνη.
Θέλω να επαναλάβω κάτι που είπα και στην πρώτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, αμέσως μετά τις εκλογές. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν απειλεί και δεν απειλείται.
Δεν θέτει αλλά και δεν αποδέχεται όρους.
Δεν διαλέγεται με τελεσίγραφα.
Διαπραγματεύεται ως ισότιμος εταίρος στην Ευρώπη.
Αυτή είναι η πρώτη χειροπιαστή, η πρώτη πραγματική αλλαγή, την οποία πολλοί, μέσα κι έξω από τη χώρα, δυσκολεύονται να κατανοήσουν και αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν.
Γιατί, για πρώτη φορά, η Ελλάδα έχει δική της φωνή.
Φωνή που ακούγεται δυνατά σε εκατοντάδες συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε όλη την Ευρώπη.
Φωνή που ακούγεται και στους δρόμους της Ευρώπης, μέσα στα ευρωπαϊκά φόρα γιατί οι εκπρόσωποί της Ελλάδας εκεί, όσο κι αν πιέζονται, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια δε λένε ναι σε όλα.
Για πρώτη φορά λένε και όχι.
Και το εννοούνε το ΟΧΙ.
Αυτό μπορεί κάποιους να τους ενοχλεί και να τους εκνευρίζει.
Ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας χθες, ο κός Σόιμπλε έχασε την ψυχραιμία του.
Όχι γιατί καταφέρθηκε εναντίον της Ελληνικής κυβέρνησης.
Αυτό είναι δικαίωμά του.
Αλλά γιατί εκφράστηκε υποτιμητικά απέναντι στον ελληνικό λαό.
Θα ήθελα με απεριόριστη εκτίμηση και φιλική διάθεση, να του επισημάνω ότι θα ήταν καλύτερα να λυπάται τους λαούς που περπατάνε με το κεφάλι σκυφτό.
Να μη λυπάται τους λαούς που σηκώνουν το κεφάλι περήφανα.
Αυτούς τους λαούς που σηκώνουν το κεφάλι περήφανα, διεκδικούν με αξιοπρέπεια, να τους σέβεται, να τους εκτιμά και να τους θαυμάζει. Να μη τους λυπάται.
Είχαμε πει ότι η νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας σηματοδοτεί μια τομή με το παρελθόν.
Είχαμε πει ότι, ανοίγει έναν αληθινό, μονόδρομο στο αύριο.
Και το αποδεικνύουμε.
Οι ανάσες αξιοπρέπειας του λαού μας στους δρόμους και τις πλατείες της χώρας.
Η αλληλεγγύη των λαών της Ευρώπης με τις αλλεπάλληλες διαδηλώσεις συμπαράστασης σε όλες τις πόλεις.
Που επιτρέψτε μου, όμοιες της έχουν υπάρξει μόνο στα χρόνια της μεγάλης συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στη δικτατορία, στον αντιδικτατορικό αγώνα. Όλες αυτές οι πράξεις αλληλεγγύης, οι ανάσες που δίνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας έχουν πια χαράξει οριστικά και αμετάκλητα τις κόκκινες γραμμές μας.
Και αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές όχι μόνον της Ελλάδας, είναι οι κόκκινες γραμμές όλης της δημοκρατικής Ευρώπης. Δεν δίνουμε έναν αγώνα μόνο στο όνομα του ελληνικού λαού, δίνουμε έναν αγώνα στο όνομα όλων των λαών της Ευρώπης που τόσα χρόνια υπομένουν μια άδικη, αντικοινωνική πολιτική λιτότητας, που οδηγεί την Ευρώπη σε αδιέξοδα. Βεβαίως οι λαοί αυτοί προσβλέπουν σε εμάς ως το έναυσμα για συντεταγμένη αλλαγή πορείας στην Ευρώπη. Για απαλλαγή από αυτή την καταστροφική πολιτική της λιτότητας και για στροφή σε αυτό που ονομάζουμε βιώσιμη ανάπτυξη
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Δεν είμαστε εντολοδόχοι του παρελθόντος.
Δεν είμαστε διαχειριστές των Μνημονίων.
Έχουμε καθαρή και μοναδική εντολή τη σωτηρία του λαού και του τόπου μας.
Και η σωτηρία δεν έρχεται παρατείνοντας το λάθος, όπως μας ζητούν επίμονα αυτές τις ημέρες κάποιοι δανειστές να πράξουμε.
Και, όπως, επίσης, δεν μας ζητούν μόνο κάποιοι δανειστές, αλλά και όσες πολιτικές δυνάμεις εντός της χώρας μας προτρέπουν να βιαστούμε και να συμβιβαστούμε με το Μνημόνιο.
Τους απαντάμε με ειλικρίνεια και καθαρότητα: δεν βιαζόμαστε και δεν συμβιβαζόμαστε.
Εργαζόμαστε όμως σκληρά για μια έντιμη και αμοιβαία επωφελή συμφωνία.
Δηλαδή, για μια συμφωνία χωρίς τη λιτότητα, χωρίς το Μνημόνιο που κατέστρεψε την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, για μια συμφωνία χωρίς την τοξική παρουσία της τρόικα.
Ό,τιδήποτε άλλο δεν είναι συμφωνία.
Είναι παράδοση.
Είναι ολοκλήρωση της ευθανασίας της πατρίδας μας.
Είναι υποχώρηση από την Ευρώπη του Διαφωτισμού και προσχώρηση στην Ευρώπη των τελεσιγράφων παράδοσης.
Είναι αποδοχή της αντίληψης ότι η δημοκρατία και οι εκλογές, αποτελούν μια περιττή διαδικασία και πρέπει να τις καταργήσουμε για τις χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα οικονομικής στήριξης.
Διαβεβαιώνουμε, λοιπόν, κάθε ενδιαφερόμενο ότι η δική μας κυβέρνηση δε δικαιούται να αποδεχθεί και δε θα αποδεχθεί τέτοιου είδους παραχωρήσεις σε κοινές αξίες και αρχές.
Στις κοινές αξίες και αρχές, τις ιδρυτικές αξίες και αρχές της ευρωπαϊκής μας ενότητας.
Και για άλλη μια φορά διαβεβαιώνουμε, ότι σε σχέση με τη παράδοση στο τόπο μας, οι κυβερνήσεις μόλις εκλέγονται να πράττουν διαφορετικά από αυτά που διακήρυτταν προεκλογικά, διαβεβαιώνουμε για ακόμη μια φορά ότι εμείς σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά να πρωτοτυπήσουμε σε αυτό. Να μην μείνουμε σε αυτή την κακή παράδοση.
Ξεκινάμε, λοιπόν, αμέσως μετά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, από την Πέμπτη το πρωί.
Καταθέτουμε, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το πρώτο από τα Σχέδια νόμου κοινωνικής σωτηρίας που θα περιλαμβάνει τα άμεσα μέτρα για την προστασία της κατοικίας των πολιτών και θα απαγορεύει την πώληση δανείων σε ληστρικά επενδυτικά σχήματα – στα διαβόητα «distress funds».
Ξεκινάμε άμεσα από μεθαύριο την τήρηση των προεκλογικών μας δεσμεύσεων καταθέτοντας με τη διαδικασία του κατεπείγοντος νόμο που θα περιλαμβάνει, επίσης, τις ρυθμίσεις των εκατό (100) δόσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς περιττές και βραδυκίνητες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Χωρίς αστερίσκους και ψιλά γράμματα.
Ρυθμίσεις που θα βγάλουν τη θηλιά από το λαιμό εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Ρυθμίσεις που θα ανακουφίσουν αμέσως τους εργαζόμενους, τους μεροκαματιάρηδες, τους άνεργους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Και, την ίδια στιγμή, θα φέρουν νέα έσοδα στα δημόσια ταμεία και θα δώσουν την αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία. Και βεβαίως, φαντάζομαι ότι αυτές οι ρυθμίσεις, το γρηγορότερο δυνατό, η δυνατόν το βράδυ της Παρασκευής, θα ψηφιστούν και με τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας ώστε να πάρει η καθεμιά και ο καθένας στο εθνικό Κοινοβούλιο τις ευθύνες που τους αναλογούν.
Και για να γνωρίζει ο λαός ποιος στηρίζει ποιον.
Ποιος πραγματικά στέκεται δίπλα του και ποιος ψάχνει για προσχήματα προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των κάθε λογής κερδοσκόπων.
Και στο αμέσως επόμενο διάστημα σκοπεύουμε να καταθέσουμε και το δεύτερο σχέδιο νόμου που θα βάζει τέλος στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα που δημιούργησε η τρόικα για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, εκτοξεύοντας την καταγεγραμμένη ανεργία, περίπου στο 1/3 του εργατικού δυναμικού.
Αποκαθιστώντας την εργασιακή νομοθεσία και τα δικαιώματα των εργαζομένων, σε συνεργασία με το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, επαναφέροντας έτσι το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην ελληνική αγορά εργασίας.
Δηλαδή, το άρθρο 28 της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το δικαίωμα διαπραγμάτευσης και συλλογικών δράσεων, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των ευρωπαϊκών Συνθηκών που παραβίασε η τρόικα στην Ελλάδα.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα επαναφέρουμε και το δίκαιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τις τριετίες, την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων καθώς και το θεσμό της διαιτησίας. Αντιλαμβάνεστε ότι το λέμε και το εννοούμε.
Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω από τις βασικές μας δεσμεύσεις στο λαό. Ούτε βήμα πίσω από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής μας που έλαβαν ψήφο εμπιστοσύνης πριν από λίγες ημέρες στην εθνική αντιπροσωπεία.
Σύντομα θα έρθουν στη Βουλή και τα νομοσχέδια που αφορούν την ανθρωπιστική κρίση. Τις μεγάλες παράπλευρες απώλειες αυτού του λάθους, της λάθους συνταγής του Μνημονίου.
Καθώς για μας το να συνδράμουμε τους συμπολίτες μας που βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι, αποτελεί πρωτίστως υποχρέωση ηθική και ανθρωπιστική.
Αυτό είναι το χρέος που εμείς αισθανόμαστε ότι πρέπει πρώτα να ξεπληρώσουμε και αυτό το χρέος πρώτα θα ξεπληρώσουμε.
Τη σχέση εμπιστοσύνης, συστράτευσης και ενότητας αυτής της κυβέρνησης με το λαό δεν θα την διαταράξουμε, δεν θα την βάλουμε στη ζυγαριά των συμφερόντων των δανειστών της χώρας.
Θα τιμήσουμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας προς τον λαό.
Λέγοντας όμως κάθε στιγμή την πλήρη αλήθεια για το τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα και στην Ευρώπη.
Και αντιμετωπίζοντας τις εξελίξεις με ψυχραιμία, αλλά και αποφασιστικότητα.
Αλλά επειδή η πορεία της χώρας μας δεν εξαρτάται μόνον από την κυβέρνησή της.
Αλλά εξαρτάται και από την κάθε μια και τον καθένα μας ξεχωριστά.
Από την αξιοπρέπεια, την ωριμότητα και τον πατριωτισμό του κάθε πολίτη, που λειτουργεί με την αντίληψη των περιστάσεων και τη συνείδηση της Ιστορίας.
Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα και κανείς μας δεν ενδίδει στη δυσκολία των στιγμών.
Όλοι μαζί σηκώνουμε την Ελλάδα στα χέρια μας.
Δυναμώνουμε τη διαπραγματευτική θέση της πατρίδας μας.
Γιατί, όχι μόνον η κυβέρνηση, αλλά και οι πολίτες, όλοι μας, με τη συλλογική στάση μας συμμετέχουμε ενεργά στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης.
Συμβάλλουμε καθοριστικά στην έκβασή της διαπραγμάτευσης.
Αυτή είναι η συλλογική υπευθυνότητα ενός ολόκληρου λαού και της κυβέρνησής που μόλις πριν από λίγες ημέρες εξέλεξε.
Θέλω σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι ο ελληνικός λαός έχει στενές σχέσεις αλληλεγγύης με τους λαούς της Ευρώπης.
Και αυτό φαίνεται κυρίως στις συγκινητικές εκδηλώσεις συμπαράστασης παντού. Σε όλη την Ευρώπη. Με συγκίνησε ιδιαίτερα η κινητοποίηση και η αλληλεγγύη Γερμανών πολιτών, σε πόλεις της Γερμανίας.
Με το Γερμανικό λαό δε μας χωρίζει τίποτα.
Και δε βοηθά ένα εκατέρωθεν κλίμα αντιπαράθεσης που κάποιοι διαμορφώνουν.
Όπως δε βοηθά, και πρέπει να το πω αυτό, δε μας εκφράζει, το προκλητικό πολιτικό μήνυμα που εξέπεμψε μια ατυχής γελοιογραφία που δημοσιεύτηκε τη προηγούμενη εβδομάδα, που απεικόνιζε τον κο Σόιμπλε ενδεδυμένο με στολή ναζί.
Ήταν μια ατυχέστατη στιγμή που δεν εκφράζει σε καμία περίπτωση την ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό, καθώς κανείς δε δικαιούται ούτε για αστείο, να παίζει με τα φαντάσματα της ιστορίας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Παρά τις αφόρητες πιέσεις, όμως, είμαστε απολύτως ψύχραιμοι και αποφασισμένοι.
Εργαζόμαστε σταθερά προσανατολισμένοι για τη επιτυχία της διαπραγμάτευσης – που ακόμα βρίσκεται, παρά το ότι κάποιοι αισθάνονται ότι έχουν περάσει αιώνες – ακόμα βρίσκεται στο αρχικό στάδιό της και συνεργαζόμαστε με τους εταίρους μας στη βάση συγκεκριμένων προτάσεων που καταθέτουμε, με καλή πίστη και ειλικρινή θέληση για ευόδωση των διαβουλεύσεων.
Θέλουμε λύση – όχι ρήξη. Δεν έχουμε αυτοσκοπό την ρήξη. Αυτοσκοπός μας είναι η βιώσιμη λύση.
Με σκληρή διαπραγμάτευση και αρνούμενοι να υποκύψουμε στους ψυχολογικούς εκβιασμούς, καταλήξαμε τη περασμένη Πέμπτη στην κοινή δήλωσή μου με τον Γερουν Ντάισελμπλουμ, τον επικεφαλής του Eurogroup, μόλις δεκαπέντε λεπτά πριν από την έναρξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Πρόκειται για την κοινή δήλωση, που υιοθέτησε το ίδιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και με την οποία η Ευρωζώνη, για πρώτη φορά, εγκαταλείπει το Μνημόνιο ως προϋπόθεση για τη νέα σχέση της Ελλάδας με τους δανειστές. Υπο αυτή την έννοια ήταν μια δήλωση που έχει ιδιαίτερη αξία και παράλληλα, η δήλωση αυτή έθετε ως αντικείμενο των διαβουλεύσεων την από κοινού αξιολόγηση του κοινού εδάφους για τη μετάβαση από το Μνημόνιο στο σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης για την ανάπτυξη.
Πριν από την έναρξη του χθεσινού Eurogroup είχε τεθεί υπόψη μας, μετά από διαρκείς διαβουλεύσεις, – και κατ΄ ιδίαν και εκ του μακρόθεν, τηλεφωνικές διαβουλεύσεις – σχέδιο κοινού ανακοινωθέντος το οποίο θα εισηγείτο, ως πλαίσιο συζήτησης, ο αρμόδιος Επίτροπος για τα Οικονομικά, ο Πιερ Μοσκοβισί.
Κινούμενοι στο όριο των κόκκινων γραμμών μας, το αποδεχθήκαμε ως πλαίσιο συζήτησης, – γιατί επαναλαμβάνω σκοπός μας είναι η λύση όχι η ρήξη, το αποδεχθήκαμε προσπαθώντας να συμβάλουμε εποικοδομητικά στην εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης.
Το σχέδιο αυτό έκανε λόγο για επέκταση της δανειακής σύμβασης – προσέξτε, όχι του τρέχοντος προγράμματος, αυτό που διαχωρίζουμε τόσο καιρό στην Ελλάδα, άλλο δανειακή σύμβαση, την οποία θα διαπραγματευθούμε, άλλο το πρόγραμμα, το οποίο καταψηφίζεται από τον ελληνικό λαό, και από την ίδια τη ζωή διότι απέτυχε – , έκανε λοιπόν λόγο το σχέδιο αυτό για επέκταση της δανειακής σύμβασης, η οποία θα οδηγούσε σε τετράμηνη ενδιάμεση συμφωνία, ως μεταβατικό στάδιο, προς ένα νέο συμβόλαιο για την ανάπτυξη στην Ελλάδα.
Προέβλεπε, επίσης, χρηματοδότηση των δράσεων για την ανθρωπιστική κρίση, καθώς και την παροχή τεχνικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την επιτάχυνση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.
Δεκαπέντε λεπτά πριν από την έναρξη του Eurogroup, ο κύριος Ντάισελμπλουμ αντικατέστησε το συγκεκριμένο σχέδιο κοινού ανακοινωθέντος με ένα νέο, που δεν είχαμε υπόψη μας. Και φυσικά δεν γνωρίζουμε τίνος έμπνευση ήταν.
Αυτό που γνωρίζουμε όμως ήταν αυτή η κίνηση αποσκοπούσε, σχεδόν στο να μας εξωθήσει σε μη συμφωνία χθες βράδυ.
Αφού το νέο αυτό σχέδιο δεν προνοούσε απλώς την επέκταση του Μνημονίου.
Αλλά πήγε και ένα βήμα παραπέρα.
Εξειδίκευε και τα μέτρα που θα πρέπει να υιοθετήσει η κυβέρνησή μας ώστε το Μνημόνιο να μην παραμείνει γράμμα κενό περιεχομένου.
Μας ζητούσαν λοιπόν, εκτός από την ολοκλήρωση της πέμπτης αξιολόγησης και των μέτρων της, – αξιολόγηση που δεν κατάφερε η προηγούμενη κυβέρνηση να ολοκληρώσει και δεν κατάφερε διότι θα συναντούσε την τεράστια κοινωνική δυσφορία, να φέρνει νέα υφεσιακά μέτρα σε μια οικονομία που είναι έτοιμη να ανακάμψει, τουλάχιστον στους αριθμούς, διότι σε σχέση με τους οικονομικούς δείκτες τα πράγματα είναι εξαιρετικά χειρότερα. Μας ζητούσαν λοιπόν εκτός από τα να υλοποιήσουμε από το ακριβώς ίδιο σημείο που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση το Μνημόνιο, να προχωρήσουμε και μέτρα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, να αποδεχθούμε δυσβάστακτα πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε να απεικονιστεί πλασματικά η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.
Το γεγονός ότι τέθηκε προς συζήτηση στο Eurogroup αυτό το προκλητικό έγγραφο,
ενώ προηγουμένως είχε αποσυρθεί εκείνο στο οποίο εμείς είχαμε κατ’ αρχήν συμφωνήσει, είναι από μόνο του απόδειξη ότι συγκεκριμένοι κύκλοι στην Ευρωζώνη θέλουν να υπονομεύσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση, παίζοντας όμως όχι με την Ελληνική κυβέρνηση και με την Ελλάδα, παίζοντας με την Ευρώπη και το μέλλον της Ευρώπης.
Αλλά, για εμάς η Ευρωζώνη και το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης δεν είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων στα χέρια ενός συμβουλίου υπουργών οικονομικών, που κάποιοι μέχρι στιγμής ανέχονται να λειτουργεί ως συμβούλιο 18 κρατών που στο τέλος πάντα αποφασίζουν ότι θέλει η μια από αυτές.
Και μάλιστα, πολλές φορές, παραβιάζοντας ανοιχτά τις ευρωπαϊκές Συνθήκες, οι οποίες έχουν ως θεμέλιο την οικουμενική αξία της Δημοκρατίας και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά δεν περιλαμβάνουν τη λιτότητα και τα Μνημόνια.
Οι ευρωπαϊκές Συνθήκες μας δεσμεύουν – οι πολιτικές επιλογές και οι εμμονές των συντηρητικών κυβερνήσεων της Ευρωζώνης όχι.
Πρέπει να σας πω ότι αυτό το κλίμα δεν αντιστοιχεί στο κλίμα που συνάντησα στη Σύνοδο Κορυφής, αυτό το κλίμα, που κάποιοι τεχνητά ήθελαν να δημιουργήσουν, της δήθεν ομοφωνίας των «18» στο Eurogroup, ότι πρέπει να εφαρμοστεί το μνημόνιο στην Ελλάδα, σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό πολιτικό κλίμα, το οποίο αποτυπώνεται τόσο στις επίσημες επαφές με μια σειρά αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στις καταγεγραμμένες τοποθετήσεις τους στη Σύνοδο Κορυφής.
Υπό αυτή την έννοια, εμείς καλούμε όλους να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Όχι μόνο προκειμένου να μην δημιουργήσουν έναν νέο διχασμό στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά και προκειμένου να προστατεύσουν τη σταθερότητα στην ήδη εύθραυστη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Γι’ αυτό και επαναλαμβάνουμε την πεποίθησή μας ότι η διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας δεν είναι τεχνική. Είναι βαθύτατα πολιτική και μάλιστα με γεωπολιτικές προεκτάσεις. Και γι’ αυτό το λόγο, αυτή η διαπραγμάτευση δεν κρίνεται με τελεσίγραφα και δεν τελειώνει εντός ολίγων ωρών. Είναι μια διαπραγμάτευση που διεξάγεται τούτη την ώρα και συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται μέχρι να βρεθεί κοινά και αμοιβαία αποδεκτή λύση.
Τη λύση στο αδιέξοδο του Eurogroup δεν πρόκειται να τη δώσουν τεχνοκράτες. Θα τη δώσουν οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης και γι’ αυτό είμαστε αισιόδοξοι.
Είμαστε αισιόδοξοι ότι λύση μπορεί να υπάρξει, μετά τη χθεσινή εξέλιξη του ότι φτάσαμε στο παρά πέντε πριν από ένα κοινά συμφωνημένο ανακοινωθέν.
Είμαστε δύο φορές πιο αισιόδοξοι ότι λύση μπορεί να υπάρξει. Και θέλουμε να υπάρξει. Αρκεί να θελήσουν όλοι να υπάρξει.
Είμαι βέβαιος , όμως, ότι μέρα με τη μέρα κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη η αντίληψη που λέει ότι πρέπει να υπάρξει λύση προς όφελος των λαών της Ευρώπης, προς όφελος του κοινού μας μέλλοντος.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε. Σε αυτή την κατεύθυνση με ψυχραιμία, λέγοντας την αλήθεια στον ελληνικό λαό, αλλά και με αποφασιστικότητα να μην επιστρέψουμε τη χώρα στο παρελθόν. Στο παρελθόν της υποτέλειας, της κατάθλιψης, της μιζέριας, της αναξιοπρέπειας . Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής σε αυτό το παρελθόν για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στις 25 του Γενάρη, η Ελλάδα πέρασε ένα ιστορικό σταυροδρόμι. Ζούμε σήμερα, τη γέννηση μιας νέας εποχής. Όπως κάθε γέννα, έτσι και αυτή, έχει τις δυσκολίες της. Για αυτό είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε σήμερα, η ενότητα του λαού μας.
Η ενότητα αυτή, πρώτα απ όλα στη κοινωνία αλλά και σε επίπεδο πολιτικό και πολιτειακό. Η ευρύτερη, δυνατή, κοινωνική και πολιτική συναίνεση είναι κατά τη γνώμη μου, απαραίτητη προϋπόθεση για να ανταπεξέλθουμε κάθε δυσκολία.
Η επιλογή του προσώπου, του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τη συγκυρία και τις επιτακτικές της ανάγκες. Όλο αυτό το διάστημα ακούστηκαν πολλές προτάσεις ακόμα και τις τελευταίες μέρες. Άκουσα επίσης με ενδιαφέρον, την πράγματι εύλογη πρόταση, για εκλογή αριστερού Προέδρου της Δημοκρατίας. Προφανώς και από την πρώτη διαδικασία και όχι με τον αριθμό τον οποίο το Σύνταγμα απαιτεί για την εκλογή κανονικά αν δεν είχε διαλυθεί η Βουλή. Ξέρετε, αυτή η πρόταση είναι εύλογη, διότι διατυπώνει την εξής συλλογιστική: Δεν υπήρξε ποτέ στη χώρα, αριστερός Πρόεδρος, που σήμερα μας δίνεται η δυνατότητα. Αυτή η δυνατότητα είναι πιο ρεαλιστική.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η Αριστερά, στις πιο κρίσιμες στιγμές θα έλεγα, σε όλη την ιστορία της αλλά κυρίως στις πιο κρίσιμες στιγμές, δεν υπήρξε ποτέ αλαζονική απέναντι στην ιστορία της. Η δύναμη της ήταν πάντα, ότι δεν διεκδικούσε τα αξιώματα για τον εαυτό της. Διεκδικούσε έμπνευση, και διεκδικούσε τη φυσική καθοδήγηση του λαού. Για μας το κόμμα και οι επιθυμίες του, στις πιο λαμπρές σελίδες του τόπου όταν το κόμμα, το συλλογικό υποκείμενο ή οποιαδήποτε μορφή του, έπαιζε καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, οι επιθυμίες του ήταν πάντα στην υπηρεσία του λαού και της πατρίδας.
Για αυτό πιστεύω ότι σήμερα χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας με αποδεδειγμένη δημοκρατική ευαισθησία, με υψηλό αίσθημα εθνικής συνείδησης και κυρίως έναν Πρόεδρο που να χαίρει ευρύτατης αποδοχής τόσο στην κοινωνία, όσο όμως και στη Βουλή των Ελλήνων, που αύριο θα κληθεί να τον εκλέξει.
Με αυτό το σκεπτικό και σε συνεννόηση και με τον πρόεδρο του κόμματος των ΑΝ.ΕΛ, προτείνω στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, να ψηφίσει αύριο Τετάρτη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Προκόπη Παυλόπουλο.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, μπορεί να είναι ο πρόεδρος που με το κύρος, τη δημοκρατική του συνείδηση και το υψηλό αίσθημα πατριωτικής ευθύνης, μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία το λαό και τη χώρα. Υποστηρίζοντας, ταυτόχρονα, με το κύρος αλλά και με το ειδικό βάρος του θεσμικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας, το έργο της μεγάλης κοινωνικής αλλαγής που αυτή η κυβέρνηση θα φέρει σε πέρας παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της συγκυρίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στις 25 του Γενάρη, εξελέγημεν όχι για να συνεχίσουμε τα ίδια, αλλά για να αλλάξουμε την Ελλάδα. Αυτή ήταν η εντολή μας.
Μέσα στις πρώτες 15 μέρες, όλοι και όλες το αισθανόμαστε. Η Ελλάδα αρχίζει να αλλάζει. Εκλεγήκαμε ταυτόχρονα για να εμπνεύσουμε την Ευρώπη. Και αυτό αρχίζει να διαφαίνεται. Χιλιάδες ευρωπαίοι πολίτες, εμπνέονται από την μεγάλη πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και το δείχνουν διαδηλώνοντας στους δρόμους.
Βαδίζουμε με αποφασιστικότητα, σταθερότητα και υπευθυνότητα το δρόμο που μας άνοιξε ο λαός. Μαζί με το λαό θα προχωρήσουμε, μαζί με τον λαό θα αποφασίζουμε, ακολουθώντας την πορεία που ο ίδιος ο λαός χαράσσει, με τις ανάσες αξιοπρέπειας στις πλατείες και τους δρόμους αυτού του τόπου. Δεν θα διαψεύσουμε τις προσδοκίες, συνεχίζουμε, προχωράμε, κερδίζουμε έδαφος και είμαι βέβαιος ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε, αξιοποιώντας τη θέληση και την πίστη του λαού μας. Την εμπιστοσύνη του λαού μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
