Πρωτολογία:
Δευτερολογία
Σημεία ομιλίας Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα
– Μετά από πέντε χρόνια κοινοβουλευτικής σιωπής για τα μεγάλα ζητήματα που προκάλεσαν την μνημονιακή καταστροφή εκκινούμε σήμερα μια διαδικασία με στόχο να απαντηθούν τα ερωτήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό.
– Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών είναι φυσικά σε όλους γνωστά: Εκτόξευση του χρέους από το 120% του ΑΕΠ το Μάιο του 2010 στο 175% σήμερα. Εκτόξευση της ανεργίας στο 27% και στο 60% για τους νέους. Δραματική μείωση μισθών και συντάξεων με αποτέλεσμα τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα να απωλέσουν πάνω από το 50% του εισοδήματός τους. Εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στερώντας τη χώρα μας και την οικονομία από επιστημονικό δυναμικό υψηλών προσόντων και υπονομεύοντας τις προοπτικές ανάκαμψης της. Κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, των υπηρεσιών υγείας, πρόνοιας και εκπαίδευσης.
– Δεν είναι ανακάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ η ανάγκη δημιουργίας εξεταστικής για το Μνημόνιο. Να θυμίσω ότι ήταν ο ίδιος ο κ. Σαμαράς που πριν τις εκλογές του 2012 είχε δεσμευτεί για μία και μόνη εξεταστική επιτροπή για το Μνημόνιο. Γιατί άραγε είχε προχωρήσει σε αυτή τη δέσμευση; Γιατί την ξέχασε μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία;
– Κρίνεται η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, κρίνεται η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης των πολιτών με τους θεσμούς που έχει διαρρηχθεί περαιτέρω τα τελευταία πέντε χρόνια. Και υπάρχει λόγος για αυτό. Ξέρετε ποια είναι η ευρύτατα διαδεδομένη αίσθηση των πολιτών για όσα κατά καιρούς διαδραματίζονται σε τούτη εδώ την αίθουσα και έχουν σχέση με τη διερεύνηση και την απόδοση των ευθυνών που προκύπτουν για πολιτικά πρόσωπα ;Ότι το πολιτικό σύστημα έχει περιβάλει τον εαυτό του με μανδύα προστασίας και ασυλίας. Γιατί ένας απλός πολίτης αντιμετωπίζεται με άλλα μέτρα και σταθμά από το νόμο από ότι ένας υπουργός.
– Δεν συστήνεται εξεταστική προκειμένου να κριθούν πολιτικές επιλογές ή αντιλήψεις με τις οποίες διαφωνούμε. Οι πολιτικές αντιλήψεις κρίνονται στην πολιτική αρένα, στις ιδεολογικές και κοινωνικές συγκρούσεις. Και τελικός κριτής δεν μπορεί να είναι άλλος από τον ίδιο το λαό.
– Πρέπει να εξεταστεί σε βάθος και με λεπτομέρειες η διαδικασία αναθεώρησης του ελλείμματος του έτους 2009, που έλαβε χώρα το χειμώνα του ’10 από την νέα τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Για ποιο λόγο προχώρησε η κυβέρνηση σε αυτή την αναθεώρηση; Ποια μεθοδολογία μέτρησης ακολούθησε; Ποιος και γιατί πήρε αυτή την απόφαση που αποδείχτηκε απολύτως καταστροφική για την συνέχεια;
– Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για την απόφαση της ΤτΕ να προχωρήσει λίγες μέρες πριν μπει η χώρα στο Μνημόνιο στην αύξηση του χρόνου για τον διακανονισμό των ελληνικών ομολόγων από τις τρεις στις δέκα ημέρες.
– Πρέπει να απαντηθούν τα ερωτήματα που σχετίζονται και με την αλλαγή μνημονιακής φρουράς τον Νοέμβριο του 2011. Να μάθουμε επιτέλους τι ακριβώς συνέβη στις Κάννες και ο κος Βενιζέλος ταξίδεψε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου και επέστρεψε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπαδήμου. Και ο κ. Σαμαράς από αντιμνημονιακός έγινε ένθερμος υποστηρικτής του Μνημονίου.
– Ανεξαρτήτως των διαφωνιών μας με την κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να μάθουμε πώς ανατράπηκε Έλληνας πρωθυπουργός για πρώτη φορά μετά από 37 χρόνια κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
– Ο κ. Σαμαράς, χωρίς να προκληθεί, σπεύδει να δηλώσει σε διεθνές μέσο ενημέρωσης ότι είναι πρόθυμος να μπει σε οικουμενική κυβέρνηση. Πότε; Δύο μήνες μόνο μετά τις εκλογές, με ένα ξεκάθαρο αποτέλεσμα και με μια καθαρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σας ζήτησε κανείς να μπείτε σε οικουμενική κυβέρνηση κύριε Σαμαρά. Ή μήπως νοσταλγήσατε τη περίοδο των Καννών; Καθίστε εκεί στην αντιπολίτευση, συνηθίστε το γιατί θα μείνετε για πολλά χρόνια. Στην Ελλάδα τα πραξικοπήματα τελείωσαν μαζί με το Παλάτι, πάρτε το χαμπάρι.
– Τι πέτυχε το PSI; Να ξελαφρώσει τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες από τα ελληνικά ομόλογα και να τα φορτώσει στις πλάτες των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Ακούμε για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κατά 180 δισ. ευρώ. Ποιος, όμως, έχασε από αυτή την ελάφρυνση; Μήπως τελικός χαμένος ήταν το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα και τελικά ο Έλληνας φορολογούμενος;
– Ποια ήταν αλήθεια τα κριτήρια με τα οποία κρίθηκαν οι σημερινές συστημικές τράπεζες επιλέξιμες για ανακεφαλαιοποίηση ενώ πχ η Αγροτική κρίθηκε ανεπίδεκτη σωτηρίας; Μήπως ήταν χειρότερα τα μεγέθη της και οι ισολογισμοί της από τις υπόλοιπες σημερινές συστημικές Τράπεζες; Κάθε άλλο. Για ποιο λόγο τότε διαχωρίστηκε σε καλή και κακή και οδηγήθηκε σε συγχώνευση η πρώτη και σε εκκαθάριση η δεύτερη; Πρέπει κι εδώ να δοθούν απαντήσεις.
– Η δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών έχει επίσης αναπάντητα ερωτήματα σε σχέση με επιλογές. Οι τραπεζικές μετοχές του ΤΧΣ πωλήθηκαν έναντι πινακίου φακής με άμεση ζημία του ελληνικού δημοσίου και ταυτόχρονη επιβάρυνση του δημόσιου χρέους. Και, μάλιστα, εξαιτίας αυτής της πρακτικής το ελληνικό δημόσιο έχασε τεράστια ποσοστά από τη συμμετοχή του στο μετοχικό κεφάλαιο των Τραπεζών, με ελάχιστο κόστος για τους ιδιώτες επενδυτές.
– Πρέπει να δοθούν απαντήσεις και για τις διατάξεις που πέρναγαν σε ανύποπτο χρόνο και με τις οποίες μοιράζονταν δεξια και αριστερά ασυλίες και εξαίρεση από τις ποινικές και αστικές ευθύνες, όσων είχαν την ευθύνη να υλοποιήσουν την βρώμικη δουλειά. Μιλώ φυσικά για τα ΔΣ των μνημονιακών οργανισμών, του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ, για τις ασυλίες στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, στα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδας και άλλους.
– Η ΝΔ με την πρότασή της προσπαθεί να θολώσει τα νερά παρά να βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και τη δημοκρατία. Το θέμα δεν είναι να ξεχειλώσουμε χρονικά το αντικείμενο της εξεταστικής επιτροπής για να εντάξουμε την μνημονιακή πενταετία σε ένα αδιατάρακτο πολιτικό συνεχές που εκκινεί από το 1981. Διότι μπορεί κανείς να αναρωτηθεί: Για ποιο λόγο όχι από το 1974; Για ποιο λόγο όχι από το 1952; Ή και από κτήσεως ελληνικού κράτους. Σε μια τέτοια προοπτική χάνεται αυτό που οι ποινικολόγοι ονομάζουν αιτιώδη συνάφεια μεταξύ πράξης και αποτελέσματος. Και θα μπορούσαμε έτσι να ανατρέξουμε ακόμα και στο ζεύγος των πρωτοπλάστων!
