Η σημερινή μου επίσκεψη στο Υπουργείο Παιδείας είχε ένα συμβολικό και ουσιαστικό χαρακτήρα. Ήρθα, πρωτίστως, για να συγχαρώ όλους και όλες, όσοι συνέβαλαν για μια ακόμη χρονιά, ώστε οι γενικές εξετάσεις να διεξαχθούν χωρίς προβλήματα. Πρόκειται για ένα θεσμό που κατά γενική ομολογία είναι ίσως από τους εγκυρότερους και πιο αδιάβλητους θεσμούς του ελληνικού κράτους.
Βεβαίως, ένας θεσμός που πρέπει να εξετάσουμε, όχι σε ό,τι αφορά την εγκυρότητά του, αλλά να εξετάσουμε αν μπορούμε να τον καλυτερεύσουμε σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαδικασία αυτή καθ’ αυτή.
Όλοι γνωρίζουμε πως οι γενικές εξετάσεις σε μια ευαίσθητη ηλικία για τους νέους ανθρώπους της χώρας μας, αγόρια και κορίτσια, είναι μια μεγάλη δοκιμασία.
Βέβαια, στη σκέψη όλων μας είναι πώς αυτή η δοκιμασία θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε μια δοκιμασία, βεβαίως, πάντα, αλλά που θα μετρά περισσότερο τις ικανότητες και λιγότερο τη στιγμή. Διότι το άγχος είναι μεγάλο, η ανάγκη να μπορέσει κανείς να ανταποκριθεί μέσα σε τρεις ώρες, δημιουργεί αυτή τη μεγάλη δυσκολία.
Θέλω, λοιπόν, να απευθυνθώ σήμερα στις δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά, πάνω από 100.000 φέτος που πέρασαν αυτή τη δοκιμασία και να συγχαρώ όσους αισθάνονται ότι πέτυχαν τους στόχους τους, όσους αγωνιούν, επίσης, για την προσπάθειά τους, αλλά και όσους αισθάνονται ότι σκόνταψαν. Νομίζω ότι στη ζωή το πιο σημαντικό είναι να μπορεί κανείς όταν σκοντάφτει να σηκώνεται και να προχωρά. Και αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη εμπειρία και η πιο μεγάλη δύναμη που πρέπει να έχει κανείς. Να έχει τη δύναμη, ακόμα και όταν σκοντάψει, να σηκωθεί και να προχωρήσει, ιδίως τα νέα αυτά παιδιά που έχουν τη ζωή μπροστά τους. Και δική μας υποχρέωση, εννοώ της πολιτείας, είναι να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, ώστε οι νέοι άνθρωποι να μπορέσουν να δημιουργήσουν σε αυτή τη χώρα.
Βεβαίως, ένα από τα θέματα που συζητήσαμε σήμερα στη σύσκεψη με την ηγεσία του Υπουργείου είναι πώς θα επενδύσουμε στο ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας, στις νέες και στους νέους, ιδιαίτερα στους επιστήμονες που φεύγουν μαζικά τα τελευταία χρόνια από τη χώρα μας. Έχουμε αυτό το μεγάλο φαινόμενο της μετανάστευσης, του πιο δυναμικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, του ανθρώπινου δυναμικού των επιστημόνων, με υψηλή ειδίκευση που δυστυχώς στελεχώνουν την επιστημονική δομή άλλων χωρών στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Και άρα, ένας μεγάλος στόχος για το Υπουργείο Παιδείας, ένα μεγάλο όραμα για την κυβέρνηση είναι να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, οι νέοι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι επιστήμονες να μπορέσουν να ζήσουν, να προκόψουν, να δώσουν στη χώρα, να ζήσουν με αξιοπρέπεια και σε συνθήκες δικαιοσύνης σε αυτή τη χώρα.
Νομίζω ότι η Παιδεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, η Έρευνα, είναι οι τομείς που πραγματικά θα κρίνουν τη δυνατότητα της νέας ελληνικής κυβέρνησης να κάνει μεγάλες τομές στην ελληνική κοινωνία. Και θέλω να σας μεταφέρω τη βαθύτατη πεποίθησή μου, ότι εμείς δεν έχουμε έρθει εδώ για να επαναφέρουμε μοντέλα του παρελθόντος. Πολλά από αυτά μπορεί να ήταν επιτυχημένα, αλλά δεν συμβαδίζουν με τις ανάγκες της νέας εποχής.
Έχουμε έρθει εδώ για να ανατρέψουμε κατεστημένα. Έχουμε έρθει εδώ για να δώσουμε ένα όραμα, που θα αφορά την επόμενη ημέρα, την επόμενη εποχή, τη μεταμνημονιακή εποχή.
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα αυτής της σκληρής διαπραγμάτευσης, ότι η επόμενη μέρα θα έχει δυσκολίες. Εν τούτοις, αυτό που ζητά από τη νέα ελληνική κυβέρνηση είναι να διαμορφώσει τις συνθήκες, ώστε όλοι μαζί να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες σε συνθήκες δικαιοσύνης, ισότητας και ίσων ευκαιριών. Κάτι το οποίο δεν φρόντισαν, διότι δεν ήταν στη λογική των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Προσωπικά, δίνω πολύ μεγάλο βάρος. Θεωρώ ότι αυτό το Υπουργείο ίσως είναι ένα από τα σημαντικότερα Υπουργεία. Ίσως, μαζί με το Υπουργείο της Υγείας θα είναι αυτό που θα κρίνει, σε βάθος τετραετίας, το αν αυτή η κυβέρνηση πέτυχε ή δεν πέτυχε στους στόχους της. Και με αυτή την έννοια, ζήτησα σήμερα από την ηγεσία του Υπουργείου, σε μηνιαία βάση, να υπάρξει ένας προγραμματισμός σχεδίου δράσης και σε μηνιαία βάση να γίνεται απολογισμός, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες δυσκολίες, αλλά και να οικοδομήσουμε ένα άλλο όραμα για την Ελλάδα της επόμενης μέρας. Γι’ αυτήν δουλεύουμε. Με όραμα, με αυτοπεποίθηση, με αποφασιστικότητα και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
Τώρα ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς θέλατε να με ρωτήσετε για τις εξελίξεις που αφορούν στη διαπραγμάτευση. Θα πω δυο λόγια. Όλη η Ελλάδα πια και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού γνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα σε μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται σκληρά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις που απλά υπέγραφαν τις απαιτήσεις των δανειστών.
Η διαπραγμάτευση είναι σκληρή. Είμαστε αποφασιστικοί. Διαπραγματευόμαστε με σχέδιο, με στρατηγική, σε αντίξοες συνθήκες. Πιστεύω ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πρέπει να είναι υπερήφανοι, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν, σε ποια παράταξη ανήκουν, ποιο κόμμα ψήφισαν, για την προσπάθεια που επιδεικνύει η νέα κυβέρνηση και για το γεγονός ότι η Ελλάδα, για πρώτη φορά, στέκεται σε αντίξοες συνθήκες και διεκδικεί τα δίκια της. Αυτό το γνωρίζει όλη η Ελλάδα, πλέον και όλη η Ευρώπη και όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι η Ελλάδα σε αυτήν τη διαπραγμάτευση έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, ρεαλιστικές προτάσεις.
Έχουμε κάνει παραχωρήσεις, διότι ένας συμβιβασμός απαιτεί παραχωρήσεις. Ξέρουμε ότι αυτές οι παραχωρήσεις θα είναι δύσκολες, όμως, έχουμε καταθέσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Ένα ρεαλιστικό σχέδιο που η αποδοχή του από την πλευρά των θεσμών, των πιστωτών και των εταίρων μας στην Ευρώπη θα σηματοδοτήσει και το τέλος των σεναρίων της διαίρεσης της Ευρώπης.
Μετά την τελευταία, λοιπόν, εξέλιξη και την κατάθεση, από την ελληνική πλευρά, ενός ολοκληρωμένου σχεδίου πρότασης για συμφωνία που αρμοδίως ετέθη χθες βράδυ στους θεσμούς, εμείς δεν περιμένουμε να μας καταθέσουν σχέδιο όπως όριζε η απόφαση του Eurogroup, η Ελλάδα καταθέτει σχέδιο.
Είναι πλέον σαφές ότι η απόφαση για το εάν επιθυμούν την προσαρμογή στον ρεαλισμό και την έξοδο από την κρίση χωρίς διαίρεση της Ευρώπης, η απόφαση ανήκει στην ηγεσία, στην πολιτική ηγεσία της Ευρώπης, σε αυτούς που εκλέγονται και λογοδοτούν στους λαούς για τις αποφάσεις τους. Διότι νομίζω ότι το θέμα της Ελλάδας δεν αφορά αποκλειστικά στην Ελλάδα, είναι ένα κεντρικό θέμα για την προοπτική στην επόμενη ημέρα και τη στρατηγική της Ευρώπης, ένα ευρωπαϊκό και παγκόσμιο θέμα. Συνεπώς, το δίλημμα είναι ανάμεσα σε μια ρεαλιστική προοπτική εξόδου, που αποκλείει μια για πάντα τη διαίρεση ή η επιλογή που μπορεί για κάποιους να είναι η διαίρεση, ακολουθώντας τη στρατηγική του Καίσαρα «διαίρει και βασίλευε». Μόνο που πολλές φορές αυτές οι βασιλείες δεν οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα για τους λαούς.
Θέλω, λοιπόν, για άλλη μια φορά να τονίσω ότι η ελληνική κυβέρνηση κινείται με σχέδιο, αποφασιστικότητα και κινείται πάντοτε έχοντας κατά νου ότι εκπροσωπούμε τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που θέλει προοπτική εξόδου από την κρίση, που θέλει λύση όχι απλά συμφωνία και που, κυρίως, δεν θέλει η χώρα να ξαναγυρίσει στο χθες των σκληρών μνημονίων, της υποτέλειας και της άρσης κυριαρχίας. Στόχος μας είναι να ξαναδώσουμε προοπτική και αξιοπρέπεια στον ελληνικό λαό. Ταυτόχρονα, στόχος μας είναι να βάλουμε το λιθαράκι μας στο να οικοδομηθεί μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, μια Ευρώπη της Δημοκρατίας, του αλληλοσεβασμού, της αλληλοκατανόησης.
Είμαι αισιόδοξος, πιστεύω ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα προσεγγίσει με σεβασμό τις θέσεις μας, θα προσχωρήσει στον ρεαλισμό για να βγούμε από την κρίση όλοι μαζί με μεγαλύτερη αισιοδοξία και για να μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον της ενωμένης Ευρώπης και των λαών με περισσότερη σιγουριά και περισσότερη αισιοδοξία και ελπίδα στο μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ.
