Ομιλία
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές
Πριν από δύο εβδομάδες, στη συζήτηση που διεξήχθη στη Βουλή για το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο, ξεκίνησα την ομιλία μου αναφέροντας ότι εξ αιτίας μιας λάθος εκτίμησης των κομμάτων που συμμετείχαν στο κίνημα του «Μένουμε Ευρώπη», η αντιπολίτευση, σήμερα, βρίσκεται σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο. Και σήμερα νομίζω ότι η ομιλία του κ. Μητσοτάκη, αλλά και όσα μεσολάβησαν αυτήν την εβδομάδα, αποδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο αυτό το στρατηγικό αδιέξοδο.
Κατηγόρησα πριν δυο εβδομάδες την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι από ένα κατεξοχήν κόμμα διακυβέρνησης έχει μετατραπεί σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Κατηγόρησα και τον κ. Μητσοτάκη ότι βαυκαλίζεται ως μεταρρυθμιστής, αλλά επί της ουσίας δεν προτείνει καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση. Δεν τολμά να προτείνει κάποια ουσιαστική μεταρρύθμιση.
Και βεβαίως κατηγόρησα τον κ. Μητσοτάκη ότι διαρκώς, με υβριστικό τρόπο, λέει όχι σε όλα όσα η παράταξή του ψήφισε τις κρίσιμες εκείνες ημέρες του Ιούλη και του Αυγούστου. Γιατί η Συμφωνία την οποία εφαρμόζουμε σήμερα και κλείνει αυτός ο κύκλος –και ήταν επιλογή μας να είναι εμπροσθοβαρώς οι εφαρμοστικοί νόμοι της συγκεκριμένης Συμφωνίας- είναι η Συμφωνία που ψηφίσατε.
Όμως, από το να βρίσκεται κανείς σε στρατηγικό αδιέξοδο μέχρι να οδηγείται και σε κινήσεις ακραίου πολιτικού σουρεαλισμού, υπάρχει μια διαφορά.
Την προηγούμενη Τρίτη ξύπνησα το πρωί και διάβασα τις εφημερίδες. Και διάβασα την έγκριτη «Καθημερινή», μια εφημερίδα της συντηρητικής παράταξης, που δεν υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου είχε τον τίτλο: «Δύο όχι και δύο ναι από τη Νέα Δημοκρατία». Και λέω τι ακριβώς θέλει να πει; Θα καταψηφίσει έμμεσους φόρους και «κόφτη», θα υπερψηφίσει το νέο Ταμείο και τα κόκκινα δάνεια η Νέα Δημοκρατία, έγραφε η «Καθημερινή». Την καταθέτω στα Πρακτικά.
Τι μεσολάβησε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Τι μεσολάβησε; Τι ακριβώς συνέβη; Μήπως η έγκριτη εφημερίδα δεν είχε σωστό ρεπορτάζ; Μήπως συνέβη αυτό;
Την επόμενη ημέρα είδαμε μια δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού, του κ. Σαμαρά, ο οποίος μεταξύ άλλων και αφού κατηγόρησε εμένα προσωπικά και τον ΣΥΡΙΖΑ, επί της ουσίας χάραξε τη γραμμή. Διότι στη δήλωση αυτή –τα άλλα είναι γνωστά, τα όσα μας κατηγορεί- αναφέρθηκε στο εν λόγω Ταμείο με όρους ιδιαίτερα απαξιωτικούς. Κατήγγειλε στην ουσία το νέο Ταμείο, πράγμα που άφηνε πολύ λίγα περιθώρια στον κ. Μητσοτάκη να ακολουθήσει τις αρχικές σκέψεις, τις οποίες βεβαίως η έγκριτη εφημερίδα ορθώς στο ρεπορτάζ της ανέφερε την προηγούμενη Τρίτη.
Κάποιοι μίλησαν για θράσος του κ. Σαμαρά. Αφού λεηλάτησε το ΑΕΠ της χώρας και έφερε μέτρα δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, σήμερα έρχεται να δώσει γραμμή στον κ. Μητσοτάκη για το τι θα κάνει σε σχέση με το τι θα ψηφίσει και τι δεν θα ψηφίσει. Κάποιοι άλλοι μίλησαν για δειλία του κ. Μητσοτάκη. Εγώ θα πω ότι συμβαίνει κάτι χειρότερο: είναι ο συνδυασμός θράσους και δειλίας.
Και αυτό προκύπτει από τη σημερινή σας ομιλία, κύριε Μητσοτάκη. Αφιερώσατε το πρώτο μισό της ομιλίας σας και λίγο παραπάνω, στις γνωστές ύβρεις. Και τι δεν είπατε σήμερα: «ψεύτης», «απατεώνας», «άσχετος», τα πάντα. Βεβαίως, πρέπει να πω ότι το κάνατε με πολύ μεγάλη επιτυχία, διότι ενθουσιάσατε το ακροατήριο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι στο άλλο μισό της ομιλίας σας, στο οποίο προσπαθήσατε να δώσετε ένα στίγμα αντιπρότασης, δεν είχατε καθόλου επιτυχία, διότι ούτε μια φορά δεν χειροκροτηθήκατε από τα έδρανα της Αντιπολίτευσης.
Θέλω όμως να σας συγχαρώ, διότι σήμερα στο ελληνικό Κοινοβούλιο και στον ελληνικό λαό δώσατε τη μαγική λύση που όλοι περιμέναμε για την έξοδο από την κρίση. Και ποια είναι αυτή η μαγική λύση; Να έχουμε, λέει, για πέντε χρόνια 2% αντί για 3,5% πλεόνασμα και 4% ανάπτυξη.
Πού ήσασταν τόσο καιρό, κύριε Μητσοτάκη, και δεν μας λέγατε ότι αυτή είναι η λύση, να μάθουμε κι εμείς ότι η λύση είναι χαμηλότερα πλεονάσματα και υψηλότερη ανάπτυξη; Εξαιρετική πρόταση.
Πού σας είχαμε τόσο καιρό; Άραγε, γιατί οι Κυβερνήσεις σας, κύριε Μητσοτάκη, στις οποίες συμμετείχατε, δεν το κατάφεραν αυτό; Γιατί εσείς αντί για 2%, είχατε υπογράψει και είχατε δεσμευτεί για 4,5% πλεονάσματα για πάρα πολλά χρόνια και, αντί για ανάπτυξη, φέρατε 25% ύφεση, 25% καταστροφή του εθνικού πλούτου;
Το 2009 –δεν ήσασταν εσείς, ήταν η Κυβέρνηση Παπανδρέου- η ύφεση ήταν στο 4,4%. Το 2010, στο 5,4% η ύφεση. Το 2011, όταν έκανε τη στροφή ο κ. Σαμαράς και από αντιμνημονιακός έγινε μνημονιακός στην Κυβέρνηση Παπαδήμου, στο 8,9% η ύφεση. Το 2012, εκλογή της Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, στο 6,6% η ύφεση. Το 2013, στο 3,9% η ύφεση.
Μιλάτε λοιπόν για 4% ανάπτυξη, που θα φέρετε εσείς με μαγικό τρόπο, όταν όλα τα χρόνια που κυβερνήσατε συρρικνώσατε το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας κατά είκοσι πέντε μονάδες. Και αναφέρεστε διαρκώς στο 2014, όπου καταφέρατε βεβαίως να υπάρξει ένας ισοσκελισμός. Και το 2015, όμως, που κατηγορείτε εμάς ήταν -0,2%. Δεν υπήρξε ύφεση. Και το 2016 που διανύουμε τώρα, όλες οι προβλέψεις λένε ότι η χώρα έχει πολύ σημαντικές πιθανότητες να κλείσει το 2016 –και θα φανεί αυτό τον ερχόμενο Απρίλιο από τα αποτελέσματα της EUROSTAT- με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Πάμε παρακάτω. Ανεργία. Κύριε Μητσοτάκη, όταν ξεκίνησε η υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια – και θέλω πραγματικά εδώ να κάνω αυτήν την επισήμανση, διότι κάποιοι από εσάς μιλήσατε για άρση εθνικής κυριαρχίας, μια βαριά λέξη. Ξεχνάτε ότι αυτή η άρση της κυριαρχίας επιβλήθηκε στη χώρα όταν αποφασίστηκε, και μάλιστα χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός, να υπαχθούμε στο πρώτο μνημόνιο και σε πολιτικές, οι οποίες ήταν πολιτικές λεηλασίας των μέσων στρωμάτων και διάλυσης της κοινωνικής συνοχής και πολιτικές που αύξησαν την ανεργία από 9,6% το 2009, στο 27,5% που παραλάβαμε εμείς το 2015.
Πού ήσασταν λοιπόν εσείς, κύριε Μητσοτάκη, όλα αυτά τα χρόνια; Ποιος κυβερνούσε τον τόπο όλα αυτά τα χρόνια; Ποιον κοροϊδεύετε ότι έχετε μεταρρυθμιστικές προτάσεις κι ότι είστε ο μεταρρυθμιστής που ξαφνικά και με μαγικό τρόπο, όλα όσα δεν κάνατε όσο κυβερνούσατε, εφαρμόζοντας πιστά όλα όσα μας έλεγαν οι δανειστές, παρόλο που ίδιοι παραδέχονταν τότε ότι ήταν λάθος, θα τα κάνετε τώρα;
Τις 25 μονάδες ύφεση θα τις κάνετε 4 μονάδες ανάπτυξη εσείς με τις μεταρρυθμίσεις που έχετε. Και γιατί δεν μας τις λέτε κι εμάς αυτές τις μεταρρυθμίσεις; Μήπως είναι μεταρρυθμίσεις τύπου ΔΝΤ; Αλλά μας είπατε πάλι, για άλλη μια φορά, τη σταθερή θέση του κ. Σόιμπλε, ότι το πρόβλημα δεν είναι το χρέος.
Το πρόβλημα με τη διαπραγμάτευση, κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι δεν διαπραγματευόμαστε με έναν, αλλά με πολλούς και ότι σε αυτό το πλαίσιο, σε αυτό το μωσαϊκό, έχουμε από τη μια μεριά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να ζητάει σκληρές, πολύ σκληρές μεταρρυθμίσεις κι επιπλέον μέτρα, αλλά ταυτόχρονα να λέει ότι η Ελλάδα χρειάζεται διαγραφή χρέους και από την άλλη μεριά έχουμε τους Ευρωπαίους εταίρους να λένε ότι είναι υπερβολικά τα μέτρα που ζητάει το ΔΝΤ, χρειάζεται μεγαλύτερη ελαστικότητα, οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα είναι επαρκείς, αλλά δεν μπορούμε να δώσουμε διαγραφή χρέους. Αυτό είναι το πρόβλημα με τη διαπραγμάτευση.
Το πρόβλημα με εσάς ξέρετε ποιο είναι; Ότι ταυτίζεστε με τις χειρότερες των θέσεων των δανειστών. Θέλετε σκληρές μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν θέλετε χρέος. Είστε με το ΔΝΤ στις σκληρές μεταρρυθμίσεις και με τον κ. Σόιμπλε στο ζήτημα του χρέους.
Αλλά τουλάχιστον σε αυτήν την ομιλία σας, κύριε Μητσοτάκη, μας είπατε ότι αυτές οι φοβερές ιδέες που έχετε, οι οποίες θα εκτινάξουν την οικονομία και θα πάνε το 4% ανάπτυξη, κι αυτές οι φοβερές ιδέες που έχετε να ανταλλάξετε με τους εταίρους, προκειμένου το πλεόνασμα από 3,5% -4,5% είχατε υπογράψει εσείς- να γίνει 2%, θα τις εφαρμόσετε στην πενταετία 2017-2021, δηλαδή από το 2017.
Τι έγινε, κύριε Μητσοτάκη; Να μην φεύγουμε ακόμα; Να περιμένουμε ώς το 2017;
Άκουσα βέβαια πριν από εσάς τον κ. Σταμάτη από αυτό εδώ το Βήμα, τον στενό συνεργάτη του κ. Σαμαρά, να λέει ο άνθρωπος ότι την άνοιξη του 2017 θα γίνουν εκλογές. Το «Εκλογές τώρα. Φύγετε αμέσως» έγινε «άνοιξη του 2017». Σας ευχαριστούμε πολύ που μας δίνετε έναν ακόμη χρόνο, θα σας πω όμως, κάτι. Η αριστερή παρένθεση ξεχείλωσε πια και θα ξεχειλώσει κι άλλο. Εκλογές θα γίνουν το Σεπτέμβρη του 2019, είτε το θέλετε είτε όχι. Και θα τις χάσετε κι αυτές, όσο επιμένετε σε μια πολιτική να άγεστε και να φέρεστε από τους ακραίους στο κόμμα σας και από τη διαπλοκή.
Επιτρέψτε μου, όμως, σε αυτό το σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη κάποιων μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, διότι πράγματι υπάρχει ένα ζήτημα μνήμης. Ξεχνούν όχι τι συνέβη τα τελευταία σαράντα χρόνια, αλλά μόλις πριν από λίγους μήνες ξεχνούν τι συνέβη.
Θα σας θυμίσω, λοιπόν, κύριοι της Αντιπολίτευσης, δύο γεγονότα που επιμένετε να αφαιρείτε επιμελώς από τη μνήμη σας. Το πρώτο συνέβη τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2015 σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, σε δύσκολες στιγμές, ήταν η έγκριση της Συμφωνίας που πετύχαμε με τους δανειστές. Μιας Συμφωνίας που ψηφίσατε και εσείς της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και από το Ποτάμι. Μιας Συμφωνίας που περιείχε συγκεκριμένες δεσμεύσεις οι οποίες εξειδικεύονται σε μέτρα και σε εφαρμοστικούς νόμους.
Αλλά την ίδια στιγμή έδινε και μια προοπτική διαπραγμάτευσης, για να υπάρξουν πραγματικά μέτρα προστασίας των πιο ευάλωτων, αλλά και μια προοπτική στη χώρα να σταθεί στα πόδια της. Διότι για πρώτη φορά εμπεριείχε μια ρητή δέσμευση, που τώρα πάει να γίνει πραγματικότητα, μεθαύριο, και αφορά την απομείωση του χρέους.
Και δώσαμε μάχη, για να δίνει προοπτική αυτή η Συμφωνία, να μην είναι οτιδήποτε μας ζητήσουν οι δανειστές. Όμως τότε θυμάμαι επανειλημμένα μας λέγατε τις δύσκολες ώρες εκείνες: «Φέρτε συμφωνία και ό,τι να είναι, αρκεί να μείνουμε στο ευρώ». Αυτό μας λέγατε.
Και μου κάνει εντύπωση η σημερινή σας στάση. Γιατί αυτά που θα ψηφίσουμε σήμερα είναι απολύτως στο πλαίσιο της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου.
Όμως, μάλλον η επιλεκτική σας αμνησία είναι πιο βαθιά, αφού ξεχνάτε -και αυτό το κάνετε διαρκώς- και τον λόγο για τον οποίον μετά από αυτήν τη Συμφωνία βρεθήκατε ξανά στα έδρανα της Αντιπολίτευσης.
Ξεχνάτε διαρκώς, μα διαρκώς και θέλετε να απολέσετε από τη μνήμη σας αυτό το γεγονός, ότι στον τόπο έγιναν εκλογές όχι μόνο τον Γενάρη του 2015, αλλά και τον Σεπτέμβριο του 2015, μετά τη Συμφωνία του Ιούλη, που κι εσείς ψηφίσατε. Και πήγαμε σε εκλογές, διότι ήταν χρέος μας να θέσουμε στην κρίση του ελληνικού λαού την επιλογή μας να προχωρήσουμε στη βάση αυτής της Συμφωνίας που καταλήξαμε με τους εταίρους.
Και πήγαμε σε εκλογές έχοντας τη Συμφωνία στο τραπέζι ανοιχτά και ειλικρινά, για τη μάχη που δώσαμε, γι’ αυτά που καταφέραμε να κερδίσουμε, αλλά και γι’ αυτά στα οποία αναγκαστήκαμε να συμβιβαστούμε.
Δεν καταφέραμε, πράγματι, να πετύχουμε όλα όσα θέλαμε υπό το βάρος ενός δυσμενέστατου συσχετισμού στην Ευρώπη. Όμως, δεν ήταν και λίγα αυτά που πετύχαμε και ο ελληνικός λαός μάς εμπιστεύθηκε ξανά στις νέες συνθήκες. Το ξεχνάτε αυτό. Πασχίζετε διαρκώς να βγάλετε τον ελληνικό λαό αδαή, εξαπατημένο, ηλίθιο. Δεν χωρά στο μυαλό σας η ιδέα ότι ο λαός είπε τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε «και δυσκολίες αντέχουμε, αρκεί να μη γυρίσουν πίσω αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα». Δεν χωρά αυτό στο μυαλό σας.
Και εγκαλείτε εμάς. Για τι ακριβώς μας εγκαλείτε; Που προχωράμε ακριβώς τον δρόμο που όρισε η Συμφωνία του Σεπτέμβρη και δεν την ξεχνάμε ούτε στιγμή, σε αντίθεση μ’ εσάς που δεν θέλετε να τη θυμάστε;
Τα γεγονότα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφή. Δεν χρήζουν ερμηνειών ούτε στρεβλώσεων. Είναι γεγονός ότι καταφέραμε να ακυρώσουμε πολλές από τις καταστρεπτικές δεσμεύσεις των Κυβερνήσεων του κυρίου Σαμαρά και του κυρίου Βενιζέλου, που συγκροτούσαν το πλαίσιο της πέμπτης αξιολόγησης που δεν έκλεισε ποτέ και η οποία βρέθηκε μπροστά μας όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση του τόπου τον Γενάρη του 2015.
Και αυτές τις δεσμεύσεις φαίνεται να τις ξεχνάτε. Τις μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, το λοκ άουτ, τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τις επικουρικές συντάξεις, που σήμαινε ότι θα εξαφανιζόντουσαν τελείως.
Μήπως αυτές είναι οι μεταρρυθμίσεις που θέλετε να ανταλλάξετε για να πάρουμε 2% πλεόνασμα;
Όμως, πάνω απ’ όλα, ξεχνάτε και τους στόχους του προηγούμενου προγράμματος, τους στόχους και τα πρωτογενή πλεονάσματα, μιας και αναφερθήκατε σε σταθερό 2%, πρωτογενή πλεονάσματα που καταδίκαζαν τη χώρα και τους πολίτες σε μια ανελέητη λιτότητα, στόχους που εμείς καταφέραμε να αναθεωρήσουμε στο πλαίσιο της νέας Συμφωνίας.
Και αυτό που καταφέραμε δεν είναι λόγια, είναι κάτι μετρήσιμο. Με τις προσπάθειές μας καταφέραμε να μείνουν στην πραγματική οικονομία και στις τσέπες των Ελλήνων φορολογουμένων 20 δισεκατομμύρια για την επόμενη τριετία.
Πιστέψτε με. Δεν χρειάζεται κανείς να έχει άριστες οικονομικές γνώσεις για να το πιστοποιήσει αυτό. Χρειάζεται μονάχα να συγκρίνει τα πραγματικά ποσά, μιας και γίνατε κι εσείς θιασώτης των χαμηλότερων πλεονασμάτων σήμερα, με εκείνα που αντιστοιχούν στους στόχους για πλεονάσματα πριν και μετά τον Ιούνιο του 2015.
Θα σας τα θυμίσω, λοιπόν. Για το 2015 είχατε δεσμευθεί για πλεόνασμα 3,5%. Εμείς το κάναμε -0,25%. Καταφέραμε +0,7%. Η εξοικονόμηση από τους στόχους είναι 5,8 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2015.
Για το 2016 είχατε δεσμευθεί για πλεόνασμα 4,5%. Εμείς πήραμε 0,75%. Εξοικονόμηση 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ.
Για το 2017 είχατε δεσμευθεί για 4,5%. Εμείς για 1,75%. Εξοικονόμηση 5,4 δισεκατομμύρια.
Και τέλος, για το 2018 είχατε δεσμευθεί για 4,2% και εμείς για 3,5%. Εξοικονόμηση 700 εκατομμύρια ευρώ.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι από μνήμη δεν πάτε καλά. Από θράσος, όμως, υπάρχει περίσσευμα. Λέτε ότι η Κυβέρνηση βάζει φόρους, αντί να περικόψει δαπάνες, υπονοώντας δηλαδή ότι μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα επέλεγε αποκλειστικά το δεύτερο, να μην βάλει φόρους, αλλά να περικόψει δαπάνες.
Για να δούμε, όμως, για να καταλάβουν κι όσοι μας παρακολουθούν σήμερα, τι εννοείτε λέγοντας περικοπές δαπανών και ποιες δεσμεύσεις είχατε εσείς, τι μέτρα θα παίρνατε αν παραμένατε τον Γενάρη του 2015 στη διακυβέρνηση και δεν υπήρχε η πολιτική αλλαγή.
Κατ’ αρχάς, μόνο από την απόκλιση του στόχου του πλεονάσματος για το 2014, πέσατε έξω 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα έπρεπε να καλύψετε αυτόν τον στόχο. Μέτρα ύψους, επίσης, 2 δισεκατομμυρίων ευρώ θα έπρεπε να πάρετε, επιπλέον, για να καλυφθεί ο στόχος του πλεονάσματος για το 2015 και άλλα 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ για να πιάσετε τον στόχο του 2016. Σύνολο μέτρων 7,7 δισεκατομμύρια, μόνο για τη διετία –προσέξτε- 2015-2016!
Για πείτε μου, αλήθεια, πώς θα καλύπτατε αυτό το κενό; Προσέξτε τη διαφορά. Εμάς μας κατηγορείτε εδώ για φοροκαταιγίδα για τα 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ που επιβαρύνουμε, πράγματι, με φόρους. Είχατε στη διετία 7,7 δισεκατομμύρια. Πώς θα τα φέρνατε; Όχι με φόρους; Περικόπτοντας δαπάνες; Τι θα κάνατε ακριβώς, δηλαδή; Θα μειώνατε στο μισό τους μισθούς και τις συντάξεις του Δημοσίου; Θα κλείνατε σχολεία και νοσοκομεία; Τι θα κάνατε; Δεν μας έχετε δώσει απαντήσεις. Φοβάμαι ότι οι μεταρρυθμίσεις με τις οποίες λέτε ότι θα τα αλλάξετε κι όταν επικεντρώνεστε διαρκώς στις δαπάνες, κάτι τέτοιο υπονοούν.
Η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι δεν θα περικόπτονταν μόνο δαπάνες. Και μισθοί και συντάξεις θα περικόπτονταν, και απολύσεις θα κάνατε, αλλά και νέους φόρους θα επιβάλλατε. Γιατί, αλλιώς, τα 7,7 δισεκατομμύρια δεν βγαίνουν.
Πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει αυτή η συζήτηση διαρκώς περί μιας πρωτοφανούς φοροκαταιγίδας που άλλη δεν είδε ο τόπος, όταν εφαρμόζουμε μια συμφωνία που κι εσείς ψηφίσατε και βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για το 2016, 2017, 2018, για την τριετία 5,4 δισεκατομμύρια, εφαρμόζοντας 1% από το ασφαλιστικό, 1% από τη φορολογία εισοδήματος και άλλο 1% από φόρους, τη στιγμή που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν φέρει αθροιστικά μέτρα 93 δισεκατομμύρια.
Ακριβώς, λοιπόν, αυτό είναι το συμπέρασμα το οποίο μπορεί να κατανοήσει κανείς για τη στάση σας: Και περικοπές δαπανών και φόροι. Και δυστυχώς, αυτή είναι η τομή των πιο ακραίων θέσεων των δανειστών.
Πριν από λίγες μέρες, κύριε Μητσοτάκη, σας άκουσα στη συνέντευξή σας στην ΕΡΤ, ούτε λίγο ούτε πολύ, να δηλώνετε ότι δεν είστε αντίθετος με τον μηχανισμό δημοσιονομικής διόρθωσης, διότι ήταν ένα μέτρο το οποίο υπήρχε από παλιά.
Σήμερα, καταγράψατε την κάθετη αντίθεσή σας –δεν ξέρω, ίσως γιατί είστε γνώστης της διαπραγμάτευσης. Αυτό ήρθε εναλλακτικά στην απαίτηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την οποία είχατε πιστέψει ότι θα την επιβάλει κι ότι δεν θα καταφέρουμε να πετύχουμε μια νίκη στη διαπραγμάτευση, επιπλέον μέτρων 2% του ΑΕΠ, δηλαδή 3,6 δισεκατομμύρια. Και πρέπει να στεναχωρηθήκατε πάρα πολύ που καταφέραμε και πετύχαμε αυτή τη νίκη, σε συμμαχία με τους ευρωπαίους εταίρους, στη διαπραγμάτευση έναντι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Δεν εξηγείται αλλιώς και η τοποθέτηση, την προηγούμενη εβδομάδα, της πρώην Εκπροσώπου Τύπου του κόμματός σας, της κ. Ασημακοπούλου, όπου μίλησε για σκανδαλώδη εύνοια των Ευρωπαίων απέναντι στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Μόνο που θέλω να σας επισημάνω, κύριε Μητσοτάκη, ότι εδώ μιλάμε για την Ελλάδα και εσείς στενοχωριέστε που καταφέραμε να αποτρέψουμε τα επιπλέον μέτρα 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Για να ξαναθυμηθούμε, όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τι ακριβώς εντολή ζητήσαμε από τον ελληνικό λαό τον Σεπτέμβρη του 2015. Πήραμε εντολή να υλοποιήσουμε μια Συμφωνία που προέβλεπε μια ήπια δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 3% του ΑΕΠ ως το 2018.
Πριν από λίγες μέρες ψηφίστηκαν μέτρα για ασφαλιστικό και φορολογικό, που ήταν το 2% του ΑΕΠ. Και μάλιστα ψηφίστηκαν, ενώ εκείνες τις μέρες η Αντιπολίτευση έλεγε ότι με αυτά που φέρνουμε στη Βουλή κάνουμε μονομερείς ενέργειες και τινάζουμε τη διαπραγμάτευση «στον αέρα».
Στο ασφαλιστικό προχωρήσαμε σε μια μεταρρύθμιση με γνώμονα τη δίκαιη μοιρασιά των βαρών, αλλά και τη βιωσιμότητα του συστήματος, ενός συστήματος που είχε βγει από τις ράγες. Στόχος μας να προστατεύσουμε τους αδύναμους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και βεβαίως, η βασική μας γραμμή, η «κόκκινη» γραμμή, η προστασία των κύριων συντάξεων, αφαιρώντας βάρη ταυτόχρονα εκεί όπου συσσωρεύονται πολλά, στους ελεύθερους επαγγελματίες, αφαιρώντας βάρη από τους νέους που μπαίνουν τώρα στην επαγγελματική σταδιοδρομία.
Διατηρήσαμε τις συντάξεις στην ονομαστική τους τιμή για το 92% των δικαιούχων, δηλαδή για δύο εκατομμύρια εκατό χιλιάδες συμπολίτες μας, που είδαν τα τελευταία χρόνια -όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις- έντεκα φορές να μειώνονται οι συντάξεις τους.
Στο φορολογικό, επίσης, κινηθήκαμε στην ίδια λογική, μικρές επιβαρύνσεις και ελαφρύνσεις στα χαμηλότερα εισοδήματα, μεγαλύτερες στα υψηλότερα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, τα μέτρα που συζητάμε σήμερα -αυτό το επιπλέον 1%- δεν είναι ευχάριστα μέτρα, διότι οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν ήδη δώσει πολλά. Όμως, είναι ίσως η πρώτη φορά που είναι τόσο ορατή η δυνατότητα αυτές οι θυσίες να είναι οι τελευταίες που θα δώσουν μια άλλη προοπτική.
Επιλέξαμε, λοιπόν, σε αυτό το πολυνομοσχέδιο να επιμερίσουμε το κόστος μέσα από ένα ευρύ πλέγμα φορολογικών παρεμβάσεων.
Αξίζει, όμως, εδώ και μια αναφορά σε εναλλακτικές που κατατέθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, διότι η αύξηση για 1% του ανώτατου συντελεστή του ΦΠΑ –από το 23% στο 24%- προφανώς είναι μία αρνητική εξέλιξη. Η αντιπρόταση από την πλευρά των εταίρων και των δανειστών, όμως, στο τραπέζι, ήταν η αύξηση του συντελεστή για την ενέργεια, το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό, από το 13% στο 23%. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή θα ήταν μια πολύ οδυνηρή εξέλιξη, την οποία αποφύγαμε.
Υπήρξε η απαίτηση για άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας για όσους έχουν «κόκκινα» δάνεια. Η διαπραγμάτευση, πράγματι, ήταν δύσκολη. Καταφέραμε να διατηρήσουμε την προστασία της πρώτης κατοικίας και να καταλήξουμε σε ένα σχέδιο αξιόπιστο για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Δημιουργήσαμε, μάλιστα, ένα ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς «κόκκινων» δανείων που είναι ίσως το αυστηρότερο στην Ευρώπη και έτσι προστατεύουμε τους δανειολήπτες των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων.
Υπήρξε, επίσης, η απαίτηση στη διαπραγμάτευση να πωληθεί ο ΑΔΜΗΕ. Καταφέραμε να το αποτρέψουμε.
Ιεραρχήσαμε, λοιπόν, ψηλά στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων ορισμένα κομβικά ζητήματα. Οι επιβαρύνσεις οι οποίες προκύπτουν είναι μικρότερου κόστους και κατανέμονται σε πολλές και διαφορετικές κατηγορίες από ό,τι οι αρχικές προτάσεις των δανειστών για μέτρα ίσης απόδοσης.
Επομένως, έχει μια σημασία -ενδεχομένως επικοινωνιακού χαρακτήρα- ότι σχεδόν οι περισσότεροι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που ανέβηκαν στο Βήμα απαρίθμησαν τις φορολογικές επιβαρύνσεις.
Θα μπορούσαν να μην υπάρχουν, λοιπόν, αυτές οι επιβαρύνσεις και να υπάρχει μία επιβάρυνση, όπως κάνατε εσείς όλο το προηγούμενο διάστημα, να είναι οριζόντια περικοπή συντάξεων ή μισθών. Ή να είναι ο ΕΝΦΙΑ. Να είναι 2,6 δισεκατομμύρια ο ΕΝΦΙΑ όχι 1,8 δισεκατομμύρια. Μας κατηγορείτε, όμως, για τον ΕΝΦΙΑ ότι ερχόμαστε και τον αυξάνουμε. Ο ΕΝΦΙΑ ήταν 2,65 δισεκατομμύρια, 2,65 δισεκατομμύρια είναι και σήμερα. Πώς τον αυξάνουμε;
Αυτό για το οποίο μας κατηγορείτε είναι διότι κάναμε μία προσπάθεια ανακατανομής των βαρών, προκειμένου να υπάρξει ωφέλεια για τους πιο αδύναμους. Το 92% των ιδιοκτητών θα κληθεί να αποδώσει το ίδιο και σε πολλές περιπτώσεις μικρότερο ποσό. Η αγωνία σας είναι για το 8%. Όλη η λογική μας είναι μια λογική τα βάρη να τα κατανείμουμε με τρόπο ώστε να είναι δικαιότερη η κατανομή, περισσότερα σε αυτούς που μπορούν να αντέξουν, ελάφρυνση σε αυτούς που δεν αντέχουν πια.
Την ίδια, όμως, εκστρατεία ψεύδους και παραπληροφόρησης έχετε εξαπολύσει και για το νέο Ταμείο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Και πάλι έχουν ακουστεί εδώ απίστευτα πράγματα.
Επιτρέψτε μου να πω ορισμένα σημεία, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Σημείο πρώτο: Το Ταμείο έχει έδρα την Ελλάδα και υπάγεται στο ελληνικό δίκαιο. Θα μου πείτε: «Αυτό έλειπε!». Γνωρίζετε, όμως, πάρα πολύ καλά ότι αυτή ήταν η απαίτηση των δανειστών, την κρίσιμη εκείνη ημέρα και νύχτα στις Βρυξέλλες, στις 14 Ιουλίου. Η απαίτηση ήταν να έχει έδρα το Λουξεμβούργο και να είναι υπό ξένη διοίκηση.
Δεύτερον, τον έλεγχο του Ταμείου έχει η εκάστοτε κυβέρνηση. Υπάρχει έλεγχος από τη Βουλή. Το στρατηγικό σχέδιο του Ταμείου θα εγκρίνεται από τον Υπουργό των Οικονομικών.
Τρίτον, επειδή εσείς, κύριοι της Αντιπολίτευσης, έχετε συνδέσει τον όρο «αξιοποίηση» με τον όρο «ξεπούλημα», δεν σημαίνει ότι ισχύει το ίδιο και για εμάς. Ούτε φυσικά αξιοποίηση σημαίνει αυτομάτως πώληση. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να αξιοποιηθούν τμήματα της δημόσιας περιουσίας και να δημιουργηθούν νέες αξίες προς όφελος της ελληνικής οικονομίας.
Τέταρτο σημείο: Από τα έσοδα του Ταμείου το 50% θα πάει στις επενδύσεις και στην ανάπτυξη και το 50% στο χρέος. Προσέξτε όμως: Μόνο σε ό,τι αφορά το χρέος, που προκύπτει από τις υποχρεώσεις της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, που υπογράφηκε το καλοκαίρι του 2015, όχι του συσσωρευμένου χρέους.
Πέμπτο σημείο: Δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις στις ΔΕΚΟ που θα υπαχθούν στο Ταμείο και φυσικά όλοι οι εργαζόμενοι διατηρούν το καθεστώς που έχουν έως σήμερα.
Και το τελευταίο σχόλιο αφορά όσα ακούστηκαν χθες για πιθανή κατάσχεση της μετοχής του Ταμείου, δηλαδή κατάσχεση της δημόσιας περιουσίας.
Αν δεν πρόκειται για λάθος, πρόκειται για συνειδητό ψεύδος και συκοφαντία, καθώς ρητά ορίζεται στον νόμο ότι το Ταμείο είναι ειδικού σκοπού και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η μετοχή του τίθεται εκτός συναλλαγής. Είναι, δηλαδή, και αμεταβίβαστη και ακατάσχετη.
Και έχοντας, αν θέλετε, ιδία εμπειρία από το πόσα κερδήθηκαν σε αυτήν τη σκληρή μάχη, δεν θα σας επιτρέψω να μιλάτε εδώ με όρους τόσο βαρείς, περί προδοσίας, περί άρσης κυριαρχίας. Θα σας πω το εξής: Μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα όλα όσα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο ΤΑΙΠΕΔ να περάσουν σε αυτό το Ταμείο. Διότι αυτό το Ταμείο δεν ξεπουλά –και μάλιστα σε χαμηλές τιμές-, αλλά έχει και τη δυνατότητα να παράγει αξίες σε βάθος χρόνου, να δημιουργήσει χρηματορροές, από τις οποίες οι μισές θα πάνε για το χρέος και οι άλλες μισές θα είναι επένδυση στην πραγματική οικονομία, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με το ΤΑΙΠΕΔ, όπου το 100% των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις πηγαίνει στη «μαύρη τρύπα» του χρέους. Αυτή ήταν η δική σας απόφαση.
Νομίζω ότι και εδώ έχετε μία κοντή μνήμη, διότι εσείς είστε οι εμπνευστές του ΤΑΙΠΕΔ. Και αν θυμάστε, είχατε επιχειρήσει -με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου παρακαλώ!- να περάσετε στο ΤΑΙΠΕΔ το σύνολο των ΔΕΚΟ, τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, τις υποδομές, για να πουληθούν, όχι για να αξιοποιηθούν και ευτυχώς σας σταμάτησε τότε το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ή μήπως έχετε ξεχάσει το σκάνδαλο των είκοσι οκτώ ακινήτων, κύριε Μητσοτάκη, των είκοσι οκτώ «φιλέτων του Δημοσίου, που τα πουλήσατε σε εξευτελιστικές τιμές, σκανδαλωδώς, κάτω από την εμπορική τους αξία; Αυτά δεν τα λέω εγώ, τα λέει το πόρισμα του Εισαγγελέα που άσκησε ποινικές διώξεις και στο τότε Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ και στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων.
Και για να ολοκληρωθεί αυτή η μεγάλη επένδυση, υποχρεώσατε το Δημόσιο να μισθώσει για είκοσι χρόνια αυτά τα ακίνητα, τα οποία πούλησε σε εξευτελιστική τιμή, με υψηλότατο τίμημα και με το κόστος συντήρησης στο ελληνικό Δημόσιο. Και μας μιλάτε εσείς τώρα για προδοσία και για άρση κυριαρχίας!
Στο τέλος της εικοσαετίας, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι θα αναγκαστούμε, θα υποχρεωθούμε να ξαναγοράσουμε τα ακίνητα αυτά στην τότε εμπορική τους αξία, που θα είναι πιο μεγάλη, διότι πρόκειται για ακίνητα από τα οποία εξαρτάται και η εθνική οικονομία και η εθνική ασφάλεια. Τολμάτε λοιπόν να μας εγκαλείτε εμάς για ξεπούλημα!
Εγώ δεν θα πω τίποτε άλλο, αλλά θα ήθελα να θυμίσω κάποια πράγματα, γιατί αν δεν κάνω λάθος η κ. Μπακογιάννη χθες μίλησε με βαρύτατους χαρακτηρισμούς.
Θα ήθελα λοιπόν να θυμίσω στην κ. Μπακογιάννη τι έλεγε το 2011 ως Πρόεδρος τότε της Δημοκρατικής Συμμαχίας σε συνέντευξή της στον ΣΚΑΙ. Κατέθετε τρεις προτάσεις για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Πρώτη πρόταση, να δημιουργηθεί Ανεξάρτητη Υπηρεσία για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και των αποκρατικοποιήσεων. Δεύτερη πρόταση, να αποδοθεί στον φορέα το υπό αξιοποίηση μέρος της περιουσίας που θα προκύψει από την απογραφή της δημόσιας περιουσίας.
Τρίτη πρόταση, από τα έσοδα, το 50% να πηγαίνει στην κάλυψη των δανείων της τρόικας και το υπόλοιπο 50% ισόποσα για την κάλυψη αναπτυξιακών αναγκών και την αποπληρωμή παλαιότερων δανείων.
Κυρία Μπακογιάννη, όταν τα προτείνατε εσείς ήταν προτάσεις σοβαρές. Τώρα, είναι άρση κυριαρχίας. Λυπάμαι πάρα πολύ για τη διπροσωπία σας, για το διπλό σας πρόσωπο.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα νομίζω ότι κλείνει ένας κύκλος, ένας κύκλος δύσκολος για τη χώρα. Κάνουμε ένα τελευταίο βήμα για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, που θα σημαίνει μία νέα δημιουργική εποχή για την Ελλάδα, μία εποχή που θα έχει και αυτή τις δυσκολίες της, θα έχει όμως και προοπτική.
Απόψε οι Ευρωπαίοι ηγέτες παίρνουν ένα μήνυμα, το μήνυμα ότι η Ελλάδα τηρεί τις υποσχέσεις της. Αναλαμβάνει την ευθύνη που της αναλογεί. Από αύριο μένει να αναληφθεί η ευθύνη και από την άλλη πλευρά, η ευθύνη που απορρέει από την κοινή συμφωνία. Και πιστεύω ότι θα γίνει αυτό, θα αναληφθεί αυτή η ευθύνη. Γιατί ήρθε πλέον ο καιρός η χώρα μας να γίνει πρωταγωνίστρια θετικών εξελίξεων, παραγωγός θετικών ειδήσεων.
Είναι θετική είδηση ότι το ζήτημα του ελληνικού χρέους για πρώτη φορά συζητείται με τη δέουσα προσοχή στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, ένα θέμα για το οποίο καταθέτουμε προτάσεις, ακούμε προτάσεις, ανταλλάσσουμε απόψεις και πιστεύω ότι έφτασε η ώρα να ληφθούν και ουσιαστικές πολιτικές αποφάσεις.
Ξέρετε όμως ότι για να ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις για τη διευθέτηση του χρέους, πρέπει να ισχύει πρωτίστως μία προϋπόθεση, η Ελλάδα να μην εθελοτυφλεί, να αντιλαμβάνεται δηλαδή η ελληνική πολιτεία την πραγματική διάσταση του προβλήματος και άρα να δίνει τη μάχη γι’ αυτό το ύψιστης σημασίας ζήτημα.
Και θέλω να εξηγηθώ. Πριν από λίγες ημέρες -νομίζω στη δευτερολογία σας στη συζήτηση για το ασφαλιστικό- κύριε Μητσοτάκη, είπατε κάτι πρωτάκουστο. Είπατε ότι την ευθύνη για την εκτίναξη του χρέους την έχει η σκληρή διαπραγμάτευση που έκαναν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Το χρέος επί των ημερών σας ανέβηκε από 124% σε άνω του 170% και βγαίνετε και λέτε ότι εμείς ευθυνόμαστε για το χρέος!
Όμως, ποια στοιχεία και ποιες εκτιμήσεις επικαλεστήκατε όλοι όσοι υποστηρίξατε δημόσια το προηγούμενο διάστημα ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο; Θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά την ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το 2012.
Τι λέει, λοιπόν, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεσή του το 2012, όταν ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος έλεγαν ότι είναι βιώσιμο το χρέος;
Το Ταμείο έλεγε ότι για να φθάσει το χρέος στα επίπεδα του 100% επί του ΑΕΠ το 2030, η ελληνική οικονομία θα έπρεπε να τηρεί έναν βασικό κανόνα: πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 4,5% από το 2015 ως το 2030, που μετά το 2030 θα έπεφτε στο 3,5%, το οποίο κερδίσαμε εμείς από το 2018.
Με βάση τέτοιες εκτιμήσεις, λέγατε τότε ότι είναι βιώσιμο το χρέος, γιατί για σχεδόν δύο δεκαετίες πίστευε ο κ. Σαμαράς ότι η Ελλάδα μπορεί να πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα 4,5%.
Τώρα, βέβαια, ήρθατε και μας είπατε ότι αλλάξατε γνώμη. Και αν δεν κάνω λάθος, μάλλον την αλλάξατε, επειδή βλέπετε ότι αλλάζει το κλίμα. Ήρθε προχθές και ο κ. Στουρνάρας, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, και κατέθεσε δημόσια μια μελέτη και μας είπε ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε όχι 4,5%, αλλά 2%. Και μας είπατε, βέβαια, ότι αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε, εάν έχουμε ανάπτυξη 4%.
Όμως, υποπέσατε ξανά στο ίδιο ατόπημα. Είπατε ότι δεν είναι το χρέος το πρόβλημα. Τι μπορεί να συμπεράνει ένας εταίρος, ένας αναλυτής σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, δύο ημέρες πριν από το κρίσιμο EUROGROUP όπου συζητείται το θέμα του χρέους και που όλη η αντιπαράθεση είναι πόσο θα μειωθεί, όταν ακούει τη σημερινή συζήτηση και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λέει ότι δεν είναι το πρόβλημα το χρέος;
Κύριε Μητσοτάκη, ξέρετε κάτι; Δεν συνηθίζω να μιλάω αγενώς απέναντί σας, όμως στην ομιλία σας εσείς με κατηγορήσατε, μεταξύ άλλων πολλών, για άσχετο. Θέλω να σας το αντιγυρίσω. Αυτά που λέτε διεκδικούν βραβείο ασχετοσύνης και ανευθυνότητας, θα έλεγα, και λαϊκισμού, θα πρόσθετα, που τόσο πολύ δήθεν αντιμάχεστε.
Διότι σήμερα τι μας είπατε; Μας είπατε ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε ένα πλεόνασμα χαμηλότερο του 4,5%, αλλά το πρόβλημα δεν είναι το χρέος. Δηλαδή, με δυο λόγια, μας λέτε ότι μπορούμε να χαμηλώσουμε στο 2% το πλεόνασμα, χωρίς να έχουμε ελάφρυνση του χρέους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς σήμερα αγωνιζόμαστε για μια ουσιαστική και ρεαλιστική λύση για το χρέος, για μια ουσιαστική απομείωση, ώστε να αφαιρέσουμε τα βάρη από τους πολίτες που θα πάρουν στις πλάτες τους το έργο της ανασυγκρότησης του τόπου τα επόμενα χρόνια. Και σε αυτό τον αγώνα η Ελλάδα δεν είναι μόνη της.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κομισιόν δήλωσε πριν από δύο ημέρες ότι από τους Έλληνες έχουμε πάρει πολλά και τους έχουμε δώσει λίγα. Και κύριε Μητσοτάκη, δεν είναι σοσιαλιστής ο κ. Γιούνκερ. Διότι με κατηγορήσατε ότι θέλω να κάνω συμμαχίες μόνο με τους σοσιαλδημοκράτες. Ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ούτε σοσιαλιστής ούτε αριστερός είναι. Παραδειγματιστείτε, λοιπόν, όπως είπε ο κ. Γιούνκερ. Ή μήπως κι αυτός είναι σκανδαλωδώς ανεκτικός στον ΣΥΡΙΖΑ;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τις επόμενες μέρες δεν θα κριθεί ούτε η παράταση για έναν χρόνο που μας έδωσε σήμερα ο κ. Σταμάτης ούτε το πόσο χρόνο θα μείνει ο ένας ή ο άλλος στη διακυβέρνηση του τόπου. Τις επόμενες ημέρες αυτό που θα κριθεί είναι οι επόμενες πολλές δεκαετίες για την Ελλάδα.
Θα περίμενα, λοιπόν, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση μια πιο συνετή στάση στο κρίσιμο αυτό θέμα, τουλάχιστον να πηγαίναμε σε αυτήν την κρίσιμη μάχη με μια εθνική γραμμή. Δεν το κάνετε.
Θέλω, όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, να πω και δυο λόγια για το κρίσιμο θέμα, τη μεγάλη κουβέντα που έχει γίνει για τον περιβόητο «κόφτη», τον δημοσιονομικό ρυθμιστή, εν πάση περιπτώσει εκείνον τον μηχανισμό τον αυτόματο που θα εξασφαλίζει ότι θα βρεθούμε μέσα στα πλαίσια των πρωτογενών πλεονασμάτων που έχει δώσει η συμφωνία που καταλήξαμε.
Είναι βέβαιο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις όλων των Ευρωπαίων αξιωματούχων, ότι αυτός ο κόφτης δεν θα τεθεί σε εφαρμογή. Εκτός από τον κόφτη που δεν θα εφαρμοστεί, η πραγματικότητα είναι ότι χρειαζόμαστε και κάτι που πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί και δεν είναι κόφτης, αλλά είναι δότης.
Καταφέραμε πρωτογενές πλεόνασμα 1% σχεδόν πάνω από τον στόχο το 2015. Αυτό δεν είναι ένας αριθμός. Πρωτογενές πλεόνασμα 1% σημαίνει περίπου 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Με βάση τη συμφωνία του περασμένου Ιουλίου, για κάθε ευρώ πάνω από τον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος η ελληνική Κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να δίνει 30 σεντς στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου, 30 σεντς στο χρέος και 40 ως κοινωνικό μέρισμα, να διατεθεί όπως εκείνη επιλέξει. Αυτό λέει η συμφωνία του περασμένου Ιουλίου.
Με δυο λόγια, 1,7 δισεκατομμύρια πρωτογενές πλεόνασμα παραπάνω από τον στόχο το 2015 σημαίνει ότι θα δώσουμε 500 εκατομμύρια στο χρέος, 500 εκατομμύρια στις ληξιπρόθεσμες οφειλές και 700 εκατομμύρια μέσα στο 2016, όπου εμείς επιλέξουμε.
Τι σημαίνει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σημαίνει ότι έχουμε τη δυνατότητα να κλείσουμε πληγές και να αποκαταστήσουμε αδικίες. Αποφασίσαμε, λοιπόν, και αμέσως το επόμενο διάστημα θα θεσμοθετήσουμε ένα Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης -εκτός από τον κόφτη, να υπάρχει και ο δότης-, πράγμα που σημαίνει ότι σε αυτό το ταμείο θα βάζουμε το πλεόνασμα πάνω απ’ τον στόχο για κάθε χρονιά -φέτος άμεσα 700 εκατομμύρια-, αλλά και κάθε ευρώ που θα έρχεται επιπλέον, από τα μέτρα τα οποία έχουν υπολογιστεί για να φτάσουμε στον στόχο της συμφωνίας, για κάθε ευρώ που δεν έχει συνυπολογιστεί, για τα λεγόμενα «μη παραμετρικά μέτρα». Αυτό αφορά, βεβαίως, τα έσοδα που θα έχουμε το επόμενο διάστημα από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Δεν έχει προβλεφθεί στα μέτρα τα παραμετρικά και πιστεύω ότι θα είναι αρκετά εκατομμύρια. Αυτό αφορά τα έσοδα που θα έχουμε από το ξετίναγμα των λιστών της φοροδιαφυγής. Δεν έχει προβλεφθεί.
Αυτό αφορά τα έσοδα που θα έχουμε από την πάταξη του λαθρεμπορίου καπνικών και καυσίμων- δεν έχουν προβλεφθεί-, αλλά και από το νομοσχέδιο που θα καταθέσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα και αφορά τα αδήλωτα εισοδήματα, τα οποία έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό.
Υπολογίζουμε, λοιπόν, ότι αυτό το κοινωνικό ταμείο που ξεκινά το ’16 με 700 εκατομμύρια, μπορεί να έχει πολύ περισσότερα στην πορεία του χρόνου.
Τι θα τα κάνουμε αυτά τα χρήματα; Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε μια εφάπαξ παροχή. Θέλει μελέτη για το τι θα τα κάνουμε, για να έχουν πολλαπλάσιο αντίκτυπο οι δράσεις στις οποίες θα προχωρήσουμε.
Σε πρώτη φάση, όμως, σκοπεύουμε να χρηματοδοτήσουμε την επέκταση του προγράμματος για το κατώτατο εγγυημένο εισόδημα, ώστε να πιάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Σκοπεύουμε να ενισχύσουμε και να διατηρήσουμε το πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Σκοπεύουμε να ενισχύσουμε τα προγράμματα κοινωνικής εργασίας και καταπολέμησης της ανεργίας, που ήδη υπάρχουν σε πολλούς δήμους της χώρας.
Σκοπεύουμε, τέλος, να αποκαταστήσουμε και κάποιες αδικίες. Και βεβαίως, μια αδικία είναι αυτή που αφορά τη γνωστή από τη συμφωνία μείωση των εισοδηματικών κριτηρίων, βάσει των οποίων δίδεται το ΕΚΑΣ.
Ως γνωστόν, η καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης, όχι με δική μας ευθύνη, είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε να ψηφίσουμε το ασφαλιστικό και καθυστέρησε να εφαρμοστεί αυτό το οποίο προέβλεπε η συμφωνία του Ιούλη, δηλαδή, η αλλαγή των εισοδηματικών κριτηρίων.
Υπάρχει, πράγματι, ένα ποσό του ΕΚΑΣ, το οποίο έχει μειωθεί, που έχει δοθεί από την αρχή της χρονιάς. Και είναι μεγάλη αδικία, εμείς, που έχουμε δεσμευθεί ότι δεν θα μειώσουμε ούτε ευρώ τις κύριες συντάξεις, να ζητήσουμε από αυτούς τους ανθρώπους να μας φέρουν αναδρομικά πίσω από τις κύριες συντάξεις. Ε, δεν θα το κάνουμε, λοιπόν. Δεν θα το κάνουμε!
Και κλείνω, λέγοντας, το εξής: Επίσης, μεγάλη αδικία είναι, τη στιγμή που η χώρα περνάει μια πρωτοφανή προσφυγική κρίση και την έχει κρατήσει όρθια τη χώρα το γεγονός ότι άντρες και γυναίκες, από τον Στρατό, την Αστυνομία, το Λιμενικό, βρίσκονται είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, επτά μέρες την εβδομάδα, να τους στερήσουμε το δικαίωμα να υπάρχει η δυνατότητα για τα ειδικά μισθολόγια, σε ό,τι αφορά την εξέλιξη του βαθμολογίου τους, που να αντιστοιχεί και στη μισθοδοσία τους.
Ο κ. Καμμένος, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, δεσμεύθηκε ότι μέχρι 1/1/17, που υπάρχει η πρόταση για πάγωμα των ειδικών μισθολογίων, θα βρεθούν κωδικοί από το Υπουργείο Άμυνας και μάλιστα είπε ποιοι κωδικοί.
Σας λέω, λοιπόν, ότι στενοχωριέμαι, γιατί θεωρείτε αυτούς τους ανθρώπους δική σας πελατεία. Αφήστε, λοιπόν, την πελατεία. Δεν υπάρχει πελατεία. Υπάρχουν πολίτες που χρειάζονται προστασία και εμείς θα τους προστατέψουμε. Αφήστε τα πελατάκια σας!
Για τους υπόλοιπους κλάδους που αφορούν τα άλλα Υπουργεία, Προστασίας του Πολίτη, για τους άνδρες και τις γυναίκες της Ακτοφυλακής, το Λιμενικό, για τους δικαστές και τους υπαλλήλους διπλωμάτες του Υπουργείου Εξωτερικών, τα χρήματα αυτά υπάρχουν στα 700 εκατομμύρια πλεόνασμα και δεν θα προχωρήσουμε σε αυτήν την τροποποίηση, σε αυτήν την νομοθέτηση, στην υλοποίηση, μάλλον, του παγώματος του ειδικού μισθολογίου, διότι γνωρίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι, σήμερα, δίνουν με το παραπάνω για να κρατιέται όρθια η χώρα και θα τους το ανταποδώσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Απαντήθηκαν θέματα που έμπαιναν επί τέσσερις ημέρες σε αυτήν την Αίθουσα. Παρακαλώ, σημειώστε τα.
Η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, την ερχόμενη εβδομάδα μπαίνει σε μια νέα εποχή. Οι αποφάσεις για το χρέος σηματοδοτούν την εκκίνηση μιας εποχής δημιουργίας και προκοπής για τον τόπο. Όλο το προηγούμενο διάστημα εργαστήκαμε σκληρά στο πεδίο της διαπραγμάτευσης.
Θέλω αυτήν την κρίσιμη στιγμή να μη μακρηγορήσω άλλο, αλλά να απευθυνθώ στους Βουλευτές της Πλειοψηφίας. Μόνοι μας καταφέραμε και σηκώσαμε έναν δύσκολο σταυρό. Σήμερα κλείνουμε έναν μεγάλο και δύσκολο κύκλο. Το επόμενο διάστημα θα είναι ένα διάστημα διαφορετικό, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Σήμερα παίρνουμε τις τελευταίες δύσκολες αποφάσεις.
Μέχρι σήμερα αποδείξαμε ότι ξέρουμε να σηκώνουμε το βάρος, να τηρούμε τις κόκκινες γραμμές και να κατανέμουμε τα βάρη δίκαια. Αύριο τα πράγματα θα είναι πιο απαιτητικά, γιατί, πέρα από το να κατανέμουμε τα βάρη δίκαια, θα κληθούμε να κατανείμουμε δίκαια και τα όσα θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει μια ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο στον τόπο.
Δεν θα έρθει ανάπτυξη με μαγικά λόγια, με μαγικές υποσχέσεις και φαντασιώσεις. Όμως, η ανάπτυξη μέσα από πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και προσπάθειες, τις οποίες έχουμε καταγάγει όλο το προηγούμενο διάστημα, είναι προ των πυλών. Δεν το λέμε εμείς, το λέει η EUROSTAT, το λένε οι Ευρωπαίοι εταίροι, το παραδέχεται και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το δεύτερο εξάμηνο του 2016 μπαίνουμε σε θετικό πρόσημο. Το 2017 μπορεί να μη φτάσουμε το 4%, που υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης, θα έχουμε, όμως, 3% ανάπτυξη.
Γυρίζουμε σελίδα. Η ιστορία έχει ήδη γυρίσει σελίδα. Οι άναρθρες κραυγές του παλιού πολιτικού συστήματος θα είναι μόνο ψίθυροι στα αφτιά της Ελλάδας του αύριο. Μπορεί η άνοιξη σε λίγες ημέρες να τελειώνει, όμως, η πραγματική άνοιξη της οικονομίας βρίσκεται μπροστά μας. Στο χέρι μας είναι να είναι και η πραγματική άνοιξη της πατρίδας μας.
Δευτερολογία
Φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν πείστηκε από όλα αυτά που κατέθεσε πιο πριν, από τις δικές σας δηλώσεις για το ποια εναλλακτική θα έπρεπε να υπάρχει για την αξιοποίηση των assets του δημοσίου, για το ότι εσείς, η κ. Μπακογιάννη είχε προτείνει για αυτό το ταμείο.
Είπατε λοιπόν, για άλλη μια φορά ότι υπάρχει μείζον ζήτημα, διότι λέτε είναι πολλά τα χρόνια. Αυτό το οποίο αποφασίσαμε εκείνο το βράδυ ήταν τα χρόνια ζωής αυτού του νέου ταμείου, που δεν θα εκποιεί, αλλά θα αξιοποιεί περιουσίες και θα έχει collateral στις χρηματοδοτικές ροές, όχι στα ακίνητα, ύψους 50 δισεκατομμυρίων για να δώσει 25 δισεκατομμύρια στην πραγματική οικονομία και 25 δισεκατομμύρια στο χρέος. Αυτό το οποίο είχαμε συμφωνήσει εκείνο το βράδυ ήταν να έχει μεγάλη διάρκεια ζωής όσο η διάρκεια του νέου δανεισμού, όχι του παλιού, τα καινούρια δάνεια της Δανειακής Σύμβασης του 2015.
Στις εταιρικές συμβάσεις υπάρχει ως τυπικό νούμερο τα ενενήντα εννέα χρόνια, εξ όσων γνωρίζω. Αλλά, να σας πω κάτι, κύριε Μητσοτάκη. Το να έχει μεγάλο χρόνο ζωής αυτό το Ταμείο είναι θετικό για το δημόσιο συμφέρον και θα σας εξηγήσω γιατί.
Όταν είναι μικρός ο χρόνος, αυτό το οποίο προβλέπει η αγορά, δηλαδή η μεγιστοποίηση του κέρδους για το Ταμείο, είναι η εκποίηση. Η χρηματορροή από ένα πάγιο έσοδο σε βάθος χρόνου, υπολογίζεται πολλαπλασιαζόμενη επί τα χρόνια της πιθανής αξιοποίησης και όλοι συνειδητοποιούν ότι είναι επωφελέστερο να μείνει και να μην εκποιηθεί, από ό,τι να πωληθεί και μάλιστα κοψοχρονιά στην περίοδο της κρίσης.
Όμως, δεν θέλω να μπω στις τεχνικές λεπτομέρειες. Θέλω να σας πω κάτι, το οποίο είναι πάρα πολύ ουσιαστικό. Λέτε εδώ ότι –και είναι πολύ σοβαρό όταν το λέτε στη Βουλή- η ελληνική Πολιτεία, η Βουλή, η όποια κυβέρνηση θα είναι ουσιαστικά ένας παρατηρητής και θα παίρνουν ουσιαστικά αποφάσεις οι ξένοι για το μέλλον του Ταμείου.
Κύριε Μητσοτάκη, κοιτάξτε, αυτές οι τοποθετήσεις δημιουργούν άλλου είδους συνειρμούς, που τροφοδοτούν άλλους πολιτικούς χώρους, τους πολιτικούς εκείνους χώρους, που αναδύονται σήμερα στην Ευρώπη, τον λόγο της ακροδεξιάς. Μιλήσατε για άρση κυριαρχίας, μιλήσατε για προδοσίες. Είναι σοβαρά αυτά που λέτε.
Σας λέω το εξής: Η ρήτρα του ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία απόφαση χωρίς τη δική μας συναίνεση, έρχεται από το γεγονός ότι το Ταμείο αυτό θα έχει μια πενταμελή διοίκηση. Στην πενταμελή αυτή διοίκηση τρία μέλη θα είναι επιλογής δικής μας και δύο μέλη επιλογής της άλλης πλευράς.
Δεν μπορεί κανένας να επιβάλει στην ελληνική πλευρά να κάνει κάτι το οποίο δεν επιθυμεί, έχοντας τους τρεις στους πέντε. Κανείς δεν μπορεί να επιβάλει στην ελληνική πλευρά να κάνει κάτι το οποίο δεν επιθυμεί.
Για να γίνει κάτι όπως το επιθυμούν οι δανειστές -και κλείνω για αυτό το θέμα, για να μην μακρηγορήσω- σε ό,τι αφορά το ζήτημα του Ταμείου, θα πρέπει δύο εκ των τριών της ελληνικής πλευράς να συμφωνήσουν μαζί του, πράγμα το οποίο είναι θεωρία επιστημονικής φαντασίας.
Όμως, το κρίσιμο σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι αυτό. Το κρίσιμο σημείο είναι ότι το Ταμείο αυτό δεν θα εκποιεί, αλλά θα αξιοποιεί τις χρηματοροές. Εσείς εκποιήσατε και μάλιστα με τρόπο, ο οποίος είναι καταφανώς άδικος και βλαβερός προς ελληνικό Δημόσιο μέχρι τώρα, τα είκοσι οκτώ ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου από το ΤΑΙΠΕΔ.
Εμείς αναγκαστήκαμε μέχρι σήμερα, διότι αυτό έλεγε η συμφωνία, να προχωρήσουμε σε όσα όριζε η συμφωνία και οι δεσμεύσεις που εσείς είχατε. Από εδώ και στο εξής, όμως, στο Ταμείο Αξιοποίησης -και όχι εκποίησης- της Περιουσίας, θα παράγουμε αξίες και χρηματοροές εκ των οποίων θα πηγαίνουν στην πραγματική οικονομία και όχι στον κουβά του χρέους.
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο ζήτημα το οποίο θέσατε.
Κύριε Μητσοτάκη, είπατε ότι κάνω λάθος, διότι δεν είναι 93 δισεκατομμύρια ευρώ των μέτρων που φέρατε στην πενταετία-εξαετία, αλλά είναι 60 δισεκατομμύρια ευρώ.
Θέλω να σας θυμίσω όσα δήλωσε από αυτό το Βήμα της Βουλής -δεν έχω το κείμενο μαζί μου, θα το ψάξουμε, είμαι απολύτως σίγουρος για αυτό- ο κ. Στουρνάρας. Μπερδεύετε την απόδοση των μέτρων με τα πραγματικά μέτρα λιτότητας που ψηφίστηκαν από τις Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, στην αρχή, ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας στη συνέχεια. Ενενήντα τρία δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα, απόδοση εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ, που ήταν μία από τις πιο σκληρές δημοσιονομικές προσαρμογές που έχουν επιβληθεί σε χώρα του αναπτυγμένου κόσμου.
Μιλήσατε για άλλη μια φορά για εξεταστική επιτροπή. Δεν έχετε καταλάβει ότι το παραμύθι σας πια δεν έχει δράκο; Δεν το έχετε καταλάβει αυτό; Θέλετε εξεταστική επιτροπή, διότι, λέει, καταστρέψαμε τη χώρα, διαπραγματευόμενοι σκληρά. Γιατί καταστράφηκε η χώρα; Μιλούσατε για ύφεση που θα είναι της τάξης του 7% και για πλήρη αστοχία όλων των στόχων. Μας λέγατε διαρκώς ότι είμαστε έξω στα έσοδα και ότι θα έχουμε μεγάλο έλλειμμα. Είχαμε -0,2% και όχι 7% ύφεση, σχεδόν, δηλαδή στασιμότητα. Και πιάσαμε και υπερκαλύψαμε τον στόχο πλεονάσματος τη χρονιά τη σκληρή και τη δύσκολη του 2015 κατά 1% πάνω του στόχου. Πιάσαμε πλεόνασμα 0,7%, όταν εσείς τη χρονιά του success story μας είχατε φέρει πλεόνασμα 0,2%. Έτσι καταστρέψαμε την οικονομία, κύριε Μητσοτάκη;
Και ποια ήταν η δική σας αντιπρόταση; Να υλοποιήσουμε τα μέτρα 7,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2015-2016 που προέβλεπε η πέμπτη αξιολόγηση που ποτέ δεν κλείσατε;
Έρχεστε εδώ και συγκρίνετε όχι πραγματικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, των αποδόσεών της, αλλά αυτά που θα γίνονταν, αν με κάποιο μαγικό τρόπο η χώρα έκλεινε την πέμπτη αξιολόγηση, δηλαδή, έφερνε αυτά τα 7,7 δισεκατομμύρια ευρώ μέτρα στη διετία, πράγμα, το οποίο είχατε τη δυνατότητα να το κάνετε και δεν το κάνατε, κύριε Μητσοτάκη. Γιατί δεν το κάνατε; Ποιος σας εμπόδισε να το κάνετε αυτό;
Την πέμπτη αξιολόγηση δεν την κλείσατε, διότι εμπεριείχε πάρα πολλά σκληρά μέτρα, πολύ πιο σκληρά μέτρα από αυτά τα οποία αναγκαστήκαμε να πάρουμε μετά τον συμβιβασμό, τα οποία δεν αντέχατε να φέρετε εδώ.
Νομίζατε ότι θα τη γλιτώσετε με ένα mail το οποίο αποστείλατε, που δεν είχε καμία σχέση με αυτά που σας ζητούσαν οι δανειστές. Θα είχαμε λοιπόν ανάπτυξη.
Τέλος, θέλω να αναφερθώ σε όσα είπατε για τον δημοσιονομικό διορθωτή. Πριν όμως από αυτό, θα απαντήσω σε κάτι ακόμη.
Λέτε ότι ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν, ο Ντομπρόβσκις είπε ότι ήταν δική μας επιλογή οι φόροι.
Πράγματι, κύριε Μητσοτάκη, το είπα στην ομιλία μου. Η πρόταση των δανειστών ήταν να πάμε το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας, τον ΦΠΑ στην ενέργεια από το 13% στο 23% και το νερό από το 13% στο 23%, κάτι το οποίο θα δημιουργούσε μια πρωτοφανή επιβάρυνση σε κάθε νοικοκυριό. Αντ’ αυτού, κάναμε τη δική μας επιλογή και είπαμε ότι δεν θα αυξηθεί από το 13% στο 23% ο ηλεκτρισμός, η ΔΕΗ, αλλά θα πάμε τον ΦΠΑ από το 23% στο 24%.
Θέλω να κλείσω με το δημοσιονομικό κόφτη, το δημοσιονομικό διορθωτή.
Καταλαβαίνω το γεγονός ότι είχατε βάλει όλα σας τα λεφτά σε μια ρουλέτα στο μαύρο, στην αποτυχία, στο ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα επιμείνει σε αυτά τα σκληρά μέτρα των 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι η Συμφωνία μίλαγε –και μιλάει και έχουμε υποχρέωση να την τηρήσουμε- για πλεόνασμα 3,5% πλεόνασμα το 2018. Και η διαφωνία ανάμεσα στους θεσμούς ήτο, αν με αυτά τα μέτρα, τα 5,4 δισεκατομμύρια, 1% συν 1% συν 1%, θα πιάσουμε το 3,5% πλεόνασμα το 2018.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έλεγε περίπου αυτά που λέγατε κι εσείς λίγο πιο πριν, ότι δεν θα τα πιάσουμε. Κι έλεγε ότι μπορούμε να πιάσουμε 1,5% με αυτά τα μέτρα και επέμενε μέχρι τελευταία στιγμή να φέρουμε προς ψήφιση όχι 3%, αλλά 5% μέτρα, δηλαδή να φέρουμε προς ψήφιση άλλα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Και βεβαίως είχατε συνηθίσει όσα συνέβαιναν την περίοδο τη δική σας, ότι, όταν κάτι το ζήταγε το ΔΝΤ, ήταν νόμος. Δεν προβλέψατε το γεγονός ότι αυτή τη φορά η Ελλάδα δεν θα είναι απομονωμένη. Δεν προβλέψατε το γεγονός ότι ισχυρότατες συμμαχίες σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο σοσιαλιστές, θα υπάρξουν για να στηρίξουν το δίκαιο αίτημα ότι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να επιβαρυνθεί άλλο.
Είχατε πειστεί ότι θα μας τα επιβάλουν και είχατε αρχίσει μάλιστα να ετοιμάζετε φιέστες, να ράβετε κουστούμια. Κρατήστε τα, θα τα χρειαστείτε τα κουστούμια. Δεν θα πέσουμε. Δεν θα οδηγήσουμε το λαό σε επιπλέον μέτρα. Δεν θα γίνουν εκλογές, όπως είχατε προβλέψει και όπως είχατε ζητήσει.
Πολύ φοβάμαι, όμως, κύριε Μητσοτάκη, ότι θα διαψευσθείτε για άλλη μια φορά και σε ό,τι αφορά την επιθυμία σας να ενεργοποιηθεί ο δημοσιονομικός ρυθμιστή, ο μηχανισμός, ο κόφτης. Δεν θα ενεργοποιηθεί, κύριε Μητσοτάκη, ούτε το 2017, ούτε το 2018, ούτε το 2019, διότι το 2018 η χώρα θα έχει πολύ μεγάλη ανάπτυξη. Περνάμε σε μια άλλη εποχή.
Βεβαίως, φαντάζομαι ότι ο άλλος «διορθωτής» που σας άλλαξε γραμμή και είπε και σήμερα «μην ζητάτε εκλογές, την άνοιξη του 2017 θα γίνουνε», πιστεύει ότι το 2017 θα ενεργοποιηθεί ο κόφτης, γι’ αυτό το λέει. Λοιπόν, σας διαβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται. Φτάσαμε σε πλεόνασμα 0,7% το 2015, όταν είχαμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ένα δημοψήφισμα και capital controls. Το 2016 θα υπερβούμε πολύ πιο πάνω από το 0,5% και το 2017, όταν θα έχουμε ανάπτυξη 3%, πολύ πιο πάνω από το 1,75%.
Και τότε φοβάμαι, κύριε Μητσοτάκη, ότι θα ενεργοποιηθούνε άλλοι κόφτες, πολιτικοί κόφτες, που θα αναγκάσουν και εσάς να λέτε όχι 2017-2021, αλλά 2018-2022, όχι 2018-2022, αλλά 2019-2023.
Περιμένετε, λοιπόν, μέχρι το 2019 και θα χάσετε ξανά τις εκλογές, αν συνεχίσετε με αυτή την τακτική
