Παρακολουθούσα την πορεία της συνεδρίασης, βεβαίως εν μέσω και άλλων δραστηριοτήτων, καθότι φαντάζομαι ότι γνωρίζετε ότι είναι σε εξέλιξη και οι διαπραγματεύσεις στην Ελβετία, αλλά και πολλές άλλες δραστηριότητες, αλλά παρακολουθούσα και έκρινα σκόπιμο να κάνω μια μικρή παρέμβαση, διότι πραγματικά με εκπλήσσει ένα πράγμα.
Με εκπλήσσει το γεγονός ότι από τη σημερινή συνεδρίαση, από την αρχή, όχι κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης και την εξέλιξη της δυναμικής της, είχαν ενημερώσει ότι θα απουσιάσουν τόσο ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο κ. Μητσοτάκης, όσο και η Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η κα. Γεννηματά. Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να το σχολιάσω αυτό.
Και καλά, για τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, νομίζω ότι είναι εύλογο και κατανοητό το γιατί απουσιάζει. Άλλωστε, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, κάθε φορά που σε αυτήν την Αίθουσα συζητάμε υποθέσεις πραγματικής διαφθοράς, υποθέσεις που έχουν συγκλονίσει το πανελλήνιο καθ’ όλα τα προηγούμενα χρόνια και βεβαίως υποθέσεις που σε μεγάλο βαθμό και στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας αποτελούν μία από τις σημαντικές αιτίες της χρεοκοπίας και της κρίσης, επιλέγει είτε να απουσιάζει είτε να πετάει την μπάλα στην εξέδρα.
Δεν υπήρξαν σκάνδαλα. Δεν υπήρξαν μίζες. Δεν υπήρξαν τα μεγάλα σκάνδαλα στην Υγεία, το ΚΕΕΛΠΝΟ, το «Ερρίκος Ντυνάν», η Novartis. Δεν υπήρξαν οι μίζες στα εξοπλιστικά, η Siemens, η διαπλοκή, τα θαλασσοδάνεια. Ένα πράγμα μονάχα υπήρξε πολύ σημαντικό, που πρέπει να απασχολήσει την ελληνική Βουλή και φυσικά την κοινή γνώμη: Το γεγονός ότι κάποιος ισοβίτης τηλεφώνησε στον Υπουργό Άμυνας και αυτός τού υπέδειξε, για μια πολύ σημαντική υπόθεση, που αφορά εμπορία ναρκωτικών, να πάει στη Δικαιοσύνη. Αυτό είναι το μοναδικό, σοβαρό και μεμπτό ζήτημα για το οποίο πρέπει να κάνουμε Εξεταστική Επιτροπή. Όλα τα υπόλοιπα και ο χορός των σκανδάλων και των εκατομμυρίων, των μιζών και των θαλασσοδανείων, δεν υπήρξαν.
Βεβαία, αντιλαμβάνεται, νομίζω, και ο τελευταίος πολίτης για ποιον λόγο ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έσπευσε αμέσως μετά την προχθεσινή συνεδρίαση της Βουλής να επαναλάβει αυτό το αίτημα και σε ένα πιο προστατευμένο τηλεοπτικό, αυτή τη φορά, περιβάλλον για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Ο λόγος είναι απλός. Είναι ακριβώς επειδή δεν θέλει να συζητούνται τα μεγάλα αυτά ζητήματα με τις πολύ σημαντικές αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, που αφορούν τα σκάνδαλα της χρυσής περιόδου, της περιόδου των παχιών αγελάδων, που όμως αποτελούν κάποιες από τις βασικές αιτίες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Ως αντιπερισπασμό, κραδαίνει διαρκώς αιτήματα για ζητήματα τα οποία είναι δευτερεύουσας και τριτεύουσας σημασίας κατά κοινή ομολογία. Βεβαίως, σε αυτό το παιχνίδι των αντιπερισπασμών εμείς δεν πρόκειται να παίξουμε. Κατανοώ, λοιπόν, την απουσία του κ. Μητσοτάκη.
Αυτό που δεν κατανοώ, κ.κ. της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, είναι η απουσία της κα. Γεννηματά. Εσείς δεν μας είπατε ότι επιστρέψατε; Αφού επιστρέψατε, πού είστε εδώ να υπερασπιστείτε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ της χρυσής περιόδου; Μόνο άκουσα την κα. Γεννηματά στην προχθεσινή της παρέμβαση να προσπαθεί να μιλήσει για στοχοποίηση και για σκευωρία ενάντια στον Πρωθυπουργό που μας έβαλε στο Ευρώ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μας έβαλε στο Ευρώ. Δεν υπάρχει, όμως, και καμία αμφιβολία ότι ήταν ο Πρωθυπουργός που έχει καταγραφεί στην ιστορία, που έβλεπε τις μίζες με τα εκατομμύρια των ευρώ να περνάνε δίπλα του χωρίς να αντιδρά. Και δεν θέλω βεβαίως να τοποθετηθώ σε δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που θα απασχολήσουν τη Δικαιοσύνη. Θέλω, όμως, να αναφερθώ σε όλα όσα πλέον αποτελούν κοινή παραδοχή.
Δεν είχε ιδέα ο κ. Σημίτης για τις πράξεις, τις παραλείψεις και κυρίως για τις δράσεις τόσο του κ. Τσοχατζόπουλου, του κ. Παπαντωνίου, όσο και για τις σακούλες του κ. Τσουκάτου στα κομματικά ταμεία, για τις μίζες στα εξοπλιστικά, στον ΟΤΕ, στο C4I, τους Ολυμπιακούς, τα υποβρύχια, τις φρεγάτες! Δεν είχε ιδέα!
Βεβαίως, είναι επιλογή σας να θέλετε να ξαναστήσετε την παράταξή σας στα ίδια πρόσωπα, στα πρόσωπα εκείνα που αποτελούν την αιτία της κατάρρευσής σας. Εάν είναι επιλογή σας, τουλάχιστον μην το βάζετε στα πόδια. Να είστε εδώ για να υπερασπιστείτε την πολιτική τους και όχι να το βάζετε στα πόδια, κα. Γεννηματά, και να φεύγετε από τη συνεδρίαση, νομίζοντας ότι έτσι θα γλιτώσετε. Και αυτό δεν είναι μομφή για εσάς, κ. Λοβέρδε. Εσείς βεβαίως είστε εδώ.
Η δεύτερη παρατήρηση: Η υπόθεση που σήμερα συζητάμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πέρα από το κομμάτι εκείνο που βεβαίως αφορά την ποινική διάσταση, την οποία θα εξετάσει η Δικαιοσύνη, έχει κι ένα μεγάλο κομμάτι που αφορά την ηθική διάσταση και κατά την άποψή μου, αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Διότι σήμερα συζητάμε για μία εποχή χαρακτηριστική ενός πολιτικού ήθους, μία εποχή που παρουσιάστηκε ως η «χρυσή εποχή» της ελληνικής οικονομίας, με τις υποτιθέμενες επιτυχίες να διαδέχονται η μία την άλλη, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μία εποχή βαθιάς ηθικής παρακμής και απαξίωσης, αμοραλισμού και κατάρρευσης κάθε αρχής και αξίας. Ήταν αυτή η εποχή που προοιώνιζε, προμήνυε όλα όσα θα ερχόντουσαν το επόμενο διάστημα, την επερχόμενη κατάρρευση του 2009-2010.
Θέλω να σας θυμίσω ότι κάποιοι τότε με ασήμαντες για το πολιτικό σύστημα δυνάμεις, από κάποιες γωνιές εδώ στα ορεινά αριστερά του Κοινοβουλίου, ασκούσαν έντονη κριτική. Κάποιοι τότε, ως μάντεις κακών, έλεγαν ότι όλα όσα εσείς χαρακτηρίζατε ως επιτυχίες, είναι οι άνεμοι που όταν τους σπέρνεις, θερίζεις θύελλες, και κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά βεβαίως και καθ’ όλη τη «χρυσή εποχή» του «Εκσυγχρονισμού».
Τότε, θέλω να σας θυμίσω, όποια φωνή έβγαινε κριτικά στην κυρίαρχη άποψη ότι η Ελλάδα γίνεται ισχυρή και πάει μπροστά με αυτές τις επιλογές, χαρακτηριζόταν ως «ιδεοληπτική, εμμονική, άποψη του πολιτικού περιθωρίου». Βλέπετε, η πολιτική ελίτ της περιόδου δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με αυτά. Είχε σημαντικότερα πράγματα να κάνει, να «ντιλάρει» με μίζες και να ξεπλένει μαύρο πολιτικό χρήμα.
Από τη μεριά μου, δεν έχω καμία όρεξη και ούτε θα μπω στην ουσία της υπόθεσης Παπαντωνίου, διότι αυτή η υπόθεση σήμερα επιστρέφει – έτσι πρέπει να γίνει – εκεί που πραγματικά ανήκει, στην ποινική δικαιοσύνη, η οποία και θα κληθεί να αποφασίσει για την συνέχεια. Αυτό όμως που έχει, κατά την άποψή μου, πολύ μεγαλύτερη σημασία από τις όποιες δικαστικές αποφάσεις είναι η ηθική και πολιτική καταδίκη μιας νοοτροπίας, μιας πρακτικής και ενός συστήματος που έχουν καταγραφεί στις συνειδήσεις των Ελλήνων πολιτών ως τα πραγματικά αίτια της χρεοκοπίας και της κατάρρευσης.
Θα ήθελα να πω κλείνοντας ότι όποιος πιστεύει ότι η συνακόλουθη της οικονομικής κατάρρευσης και της χρεοκοπίας κατάρρευση του πολιτικού συστήματος όπως το γνωρίζαμε, η κατάρρευση, δηλαδή, του κραταιού δικομματισμού, του παλιού δικομματισμού, ήταν μόνο εξαιτίας των μνημονίων που επεβλήθησαν στη χώρα, πλανάται πλάνην οικτρά. Ήταν ο συνδυασμός των μνημονίων και της απαξίωσης, της φθοράς και διαφθοράς του παλιού πολιτικού συστήματος.
Αν ορισμένοι νομίζετε ότι μπορείτε να καθαρίσετε ή να επιστρέψετε στο 2009 διότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τις συμμαχίες του, δίνοντας την μεγάλη και δύσκολη, άνιση αυτή μάχη στην Ευρώπη, δεν κατάφερε άμεσα να απαλλάξει τη χώρα από τα μνημόνια, μην προτρέχετε, γιατί δεν θα καθαρίσετε έτσι εύκολα, γιατί την άλλη μάχη, την ηθική μάχη, τη μάχη της κάθαρσης, τη μάχη της δικαίωσης, τη μάχη της δικαιοσύνης δεν την τελειώσαμε ακόμη. Την δίνουμε και θα την δίνουμε αποτελεσματικά και θα τα καταφέρουμε.
Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, πρώτον, ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη, διότι αυτό είναι το αίτημα του ελληνικού λαού και, δεύτερον και ίσως κυριότερο, για να δημιουργηθούν οι θεσμικές εκείνες προϋποθέσεις που θα οχυρώνουν και θα προστατεύουν από εδώ και στο εξής το πολιτικό σύστημα από τις πρακτικές του παρελθόντος.
