Η ψυχική ασθένεια ήταν πάντα ένα ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Συνοδεύεται από μεγάλο αριθμό ισχυρών μύθων για την επικινδυνότητα των ψυχικώς πασχόντων ατόμων, ενώ ακόμη και σήμερα υπάρχουν προβληματικές αντιλήψεις για το ποιες συμπεριφορές, στάσεις ζωής ή και ερωτικές επιλογές συνιστούν αποτέλεσμα ψυχικής πάθησης.
Κομβικό στοιχείο της πολιτικής μας στο χώρο της ψυχικής υγείας είναι η αποϊδρυματοποίηση. Η θεραπεία των πασχόντων όχι μέσα από τον αποκλεισμό, αλλά μέσα στην κοινότητα, διά της εξοικείωσης με την κοινωνία και τις λειτουργίες της. Ισότιμος στόχος, όμως, είναι και η εξοικείωση της κοινωνίας με τους ψυχικά πάσχοντες και η ρήξη με τον φόβο που δημιουργεί στους ανθρώπους η άγνοια.
Μια νέα πολιτική για την ψυχική υγεία υποχρεωτικά περνάει μέσα από την κατάργηση της ιδρυματικής περίθαλψης, την ανάπτυξη και δικτύωση των κοινοτικών υπηρεσιών, την προαγωγή της κοινωνικής ένταξης των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας, την βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών και την διοικητική αναδιοργάνωση του συστήματος ψυχικής υγείας. Ειδικά για την «Ψυχική Υγεία στο χώρο εργασίας», στην οποία είναι αφιερωμένη η φετινή επέτειος, η σταδιακή πτώση της ανεργίας σε συνδυασμό με την προσπάθεια για αλλαγή του μίγματος υπέρ της πλήρους και ασφαλισμένης εργασίας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για υγιή ψυχοκοινωνικά περιβάλλοντα, κάτι που δεν αφορά μόνο τον χώρο εργασίας, αλλά ωφελεί την υγεία των εργαζομένων, την οικογένεια και την κοινότητα συνολικά.
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, δεσμευόμαστε και πάλι πως θα ολοκληρώσουμε την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα και τις ανάγκες των πασχόντων και των οικογενειών τους. Για τη δημιουργία δομών του κοινωνικού κράτους που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε σύμπνοια με τις σύγχρονες αντιλήψεις της επιστημονικής κοινότητας. Αλλά και για την δημιουργία μιας νοοτροπίας κατανόησης και συμπερίληψης που θα αναιρεί μια σειρά από γενεσιουργές κοινωνικές αιτίες των παθήσεων αυτών.
