Παραχώρησα τη θέση μου στην κυρία Γεννηματά για να ακολουθήσουμε την κανονική ροή της συζήτησης και ευχαριστώ τους πολιτικούς αρχηγούς που σεβάστηκαν τους χρονικούς περιορισμούς, τους οποίους είχαμε καθορίσει εξ’ αρχής. Θα ξεκινήσω με μία γενική παρατήρηση. Ας κρατήσουμε πέρα από τις αντεγκλήσεις και τις διαφορές μας για τα ζητήματα του πολιτικού διαλόγου, στα οποία θα έρθω στη συνέχεια ως ένα κεκτημένο, ότι το #ΜeΤοο και οι αποκαλύψεις οι οποίες γίνονται σήμερα για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δεν έχουν κομματικό χρώμα και κομματική ταυτότητα.
Κυρία Γεννηματά, δεν με ενδιαφέρει καθόλου να καπελώσω πολιτικά και κομματικά αυτό το κίνημα. Έχω την ευθύνη όμως ως Πρωθυπουργός της χώρας να το στηρίξω, να το ενισχύσω και να το θωρακίσω θεσμικά. Αυτό ακριβώς κάνω και αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Και εξακολουθώ να μην μπορώ να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός ότι επί της ουσίας των προτάσεων που κατέθεσα, λίγα πράγματα ακούσαμε σήμερα. Θα έχουμε όμως την ευκαιρία να τα ξανασυζητήσουμε αυτά, να τα επεξεργαστούμε σε μεγαλύτερο βάθος, γιατί το ζήτημα αυτό έχει έρθει εδώ για να μείνει. Και τα στόματα τα οποία άνοιξαν, δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν ως μία μιντιακή φωτοβολίδα, ως ένα θέμα το οποίο κυριάρχησε στην επικαιρότητα για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν είναι μιντιακό το θέμα. Το γνωρίζετε πολύ καλά και πολλές από αυτές τις υποθέσεις πρέπει να λύνονται -και αυτές που αντιμετωπίζονται τελικά δικαστικά- μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτό είναι τελικά αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει και πάνω απ’ όλα μας ενδιαφέρει η αποτροπή. Θα το ξανατονίσω. Η αποτροπή. Να περιοριστούν αυτά τα συμβάντα στο μέλλον.
Και πρέπει να σας πω ότι ειδικά για το κομμάτι της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης έχει γίνει πολλή δουλειά και από συναδέλφους βουλευτές, θα μνημονεύσω προσωπικά την κυρία Έλενα Ράπτη, η οποία είναι στην αίθουσα και έχει ασχοληθεί πολύ με το ζήτημα αυτό και έχει κάνει μία πολύ σοβαρή δουλειά, η οποία δεν έχει κομματικό χρώμα και την οποία σας καλώ όλες και όλους να αγκαλιάσουμε ώστε αυτό το πρόβλημα, το πιο απεχθές, το πιο ειδεχθές κομμάτι ενός ευρύτερου φαινομένου το οποίο περιγράψαμε σήμερα, να τύχει σωστής αντιμετώπισης, σωστής πρόληψης, σωστής αποτροπής και όπου απαιτείται δίκαιης τιμωρίας.
Είναι μία προσπάθεια η οποία ενώνει όλες και όλους και εξακολουθούμε και σήμερα να έχουμε πολλά τέτοια σιωπηλά ένοχα μυστικά και πολλές περιπτώσεις βέβαια, ειδικά όταν μιλάμε για τα παιδιά μας, για τα μικρά παιδιά που έχουν και μία πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία τα ίδια να έρθουν και να μιλήσουν και να αποκαλύψουν αυτά τα περιστατικά. Αυτά ως προς το σκέλος που αφορά την ευρύτερη συζήτηση για το #Metoo την οποία είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε την ευκαιρία να ξανακάνουμε σε αυτή την αίθουσα.
Έρχομαι τώρα να δώσω κάποιες απαντήσεις σε επιμέρους ζητήματα τα οποία τέθηκαν στις δευτερολογίες των πολιτικών αρχηγών.
Κύριε Τσίπρα, για τα ζητήματα του βιασμού δεν ήσασταν καλά ενημερωμένος. Θα σας ενημερώσω, λοιπόν, ακριβώς τι έγινε. Θα θυμάστε πολύ καλά πόσο μεγάλη σκόνη σήκωσε η αλλαγή του Ποινικού Κώδικα επί ΣΥΡΙΖΑ που έγινε εσπευσμένα λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές χωρίς να μας δώσετε καμία απολύτως εξήγηση γιατί συνέβη αυτό. Ήταν μία πράξη την οποία στηλίτευσαν και πολλά στελέχη του κόμματός σας, καθώς και ο τέως Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος διαφωνούσε ανοιχτά με αυτή σας την πρωτοβουλία.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι από τη στιγμή που ψηφίζεται ένας νέος Ποινικός Κώδικας ισχύει πάντα η ευμενέστερη διάταξη και μία ημέρα να ισχύσει. Για αυτό και είχαμε ασκήσει τόσο έντονη κριτική στην ψήφιση του Ποινικού Κώδικα- έτσι όπως το κάνατε και δεν έχετε δώσει ποτέ εξηγήσεις- γιατί προχωρήσατε σε αυτή την κατεύθυνση.
Εμείς, λοιπόν, είχαμε πει στη συζήτηση την οποία είχαμε κάνει τότε στην Βουλή, αφού είχαμε στηλιτεύσει έντονα την επιλογή σας για την οποία, επαναλαμβάνω, δεν δώσατε καμία απολύτως εξήγηση ότι αν με το καλό μας εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός θα έρθουμε και θα αλλάξουμε τον Ποινικό Κώδικα.
Και πράγματι το κάναμε αυτό. Έχω εδώ πέρα το σχετικό ΦΕΚ με το νόμο 4637 όπου στο άρθρο 336 περί βιασμού επαναφέρουμε τη δεκαετία και τα ισόβια για τον ομαδικό βιασμό.
Τι κάνατε κ. Τσίπρα για αυτές τις διατάξεις; Τις καταψηφίσατε. Ας μας κρίνουν αυτοί που μας ακούν. Αυστηροποιήσαμε, θα το ξαναπώ για να το καταλάβουν όλες και όλοι. Αυστηροποιήσαμε τον Ποινικό Κώδικα από εδώ και στο εξής. Εσείς αυτή την αυστηροποίηση για αυτά τα εγκλήματα την καταψηφίσατε. Αυτό θα γράψει η ιστορία τελικά και αυτή είναι και η αλήθεια, διότι κάποια στιγμή ξέρετε, η αλήθεια δεν επιδέχεται διαφορετικών ερμηνειών. Αυτό έγινε σε αυτή εδώ πέρα την αίθουσα, αυτό έγραψαν τα πρακτικά της Βουλής και αυτό θα θυμούνται από αυτή τη συζήτηση αυτοί οι οποίοι ενδιαφέρονται για αυτό ακριβώς το θέμα.
Έρχομαι, τώρα, στο ζήτημα της επικοινωνιακής διαχείρισης αυτού που αποκαλέσαμε ποιότητα Δημοκρατίας, το πώς αντιμετωπίζουμε τα trolls του διαδικτύου, αν αυτά ταυτίζονται κομματικά ή πολιτικά με τις παρατάξεις μας. Ποιος έγραψε κάτι στο παρελθόν, αν παίρνουμε ή αν δεν παίρνουμε αποστάσεις από αυτά.
Εγώ τι κατάλαβα, κ. Τσίπρα: Δεν μπορείτε να πάρετε καμία απόσταση από τον κ. Πολάκη και από τον κ. Βαξεβάνη και από τα πιο ακραία στοιχεία τα οποία σήμερα καθοδηγούν την πολιτική σας. Δεν μπορείτε. Γιατί το κάνετε; Είναι δικό σας ζήτημα. Αν σας κάνει καλό ή όχι κομματικά θα το κρίνουν οι πολίτες φαντάζομαι στην πορεία. Είναι όμως μια πραγματικότητα αυτή.
Έχετε ακραίες φωνές που και σήμερα που μιλάμε εξακολουθούν να διακινούν τις ίδιες αθλιότητες, τα ίδια υπονοούμενα στα οποία και εσείς τεχνηέντως αναφερθήκατε στη δευτερολογία σας. Δήθεν ότι δεν θέλετε να μιλήσετε για αυτά αλλά μιλάτε, γνωστό το κόλπο. Εντάξει; Εσείς ο ίδιος, λοιπόν, καλλιεργείτε αυτή τη λάσπη, γιατί αυτός είστε. Είστε ένα, όχι δισυπόστατο, τρισυπόστατο. Τσίπρας, Πολάκης, Βαξεβάνης, το ίδιο πράγμα. Λοιπόν, και από αυτό δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Εάν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με αυτή τη γραμμή αυτό είναι δικό σας εσωτερικό πρόβλημα.
Ο λόγος για τον οποίο είχε αξία αυτή η συζήτηση στη Βουλή είναι γιατί ενδεχομένως κάποια πράγματα πράγματι να αποκαλύφθηκαν. Εγώ είχα το θάρρος για βουλευτή της παράταξής μας να πω ανοιχτά ότι διαφωνώ με κάτι το οποίο είπε και να του ζητήσω να ανακαλέσει. Εσείς, το ίδιο θάρρος, την ίδια γενναιότητα για δυο τουλάχιστον βουλευτές σας δεν το επιδείξατε.
Μας διαβάσατε μια σειρά από αναρτήσεις της κυρίας Αγαπηδάκη. Και μας δώσατε, επίσης, κάποια στοιχεία για να καταδείξετε ότι η κατάσταση σήμερα είναι χειρότερη από αυτή που ήταν.
Θα περίμενα κ. Τσίπρα όταν κάποιος σας δίνει κάποια στοιχεία, είστε άνθρωπος που έχετε και μία εξοικείωση με αριθμούς, αυτά έχετε σπουδάσει, να μπορείτε να διαβάσετε, τουλάχιστον, τα στοιχεία τα οποία σας δίνουν.
Τα στοιχεία, λοιπόν, καταδεικνύουν ακριβώς αυτό το οποίο σας είπα. Ότι επί δικών μας ημερών μειώθηκε στο απολύτως ελάχιστο ο αριθμός των ασυνόδευτων που βρίσκονται σε δομές στα νησιά και δημιουργήσαμε 1.000 καινούργιες θέσεις μέσα σε ένα χρόνο, εκεί που εσείς δημιουργήσει 900. Προσέξτε, δεν είπα ότι δεν κάνατε τίποτα. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Δεν είπα ποτέ ότι δεν κάνατε τίποτα. Είπα ότι τα εύσημα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων τα πήρε αυτή η Κυβέρνηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αντιδιαστολή με αυτό το οποίο κάνατε εσείς. Και ναι, αυτή η Κυβέρνηση και εγώ προσωπικά κ. Τσίπρα έστειλα επιστολή σε όλους τους ομολόγους μου, λέγοντάς τους ότι εάν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ζητήματα μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο, ας συμφωνήσουμε, τουλάχιστον, να υποστηρίξετε την Ελλάδα και να μετεγκαταστήσετε ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα, τα οποία στο κάτω – κάτω είναι και ο πιο αδύναμος κρίκος σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε. Και ναι, ανταποκρίθηκαν Ευρωπαϊκές χώρες. Δική μου πρωτοβουλία ήταν και είμαι υπερήφανος που το έκανα αυτό και που πολλές Ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν σε αυτή μας την πρόταση. Αυτό λοιπόν ως προς την ουσία του τι έχει γίνει, του τι δεν έχει γίνει.
Έρχομαι τώρα και θα κλείσω με αυτό κ. Πρόεδρε, στις αναφορές που κάνατε σε αυτά τα οποία είπε, έγραψε, η κυρία Αγαπηδάκη. Κατ’ αρχάς, μπορεί το ύφος όντως και εμένα να με ξενίζει, να το θεωρώ λίγο ακραίο. Γράφτηκαν, όμως, αυτά κ. Τσίπρα όταν η κυρία Αγαπηδάκη ήταν πολίτης. Δεν είχε δημόσιο αξίωμα. Τα έχετε μπλέξει λίγο εδώ πέρα. Ήταν πολίτης, δεν είχε δημόσιο αξίωμα. Η κυρία Αγαπηδάκη σήμερα έχει Δημόσιο αξίωμα όπως και ο κ. Πολάκης έχει δημόσιο αξίωμα, είναι εκλεγμένος Βουλευτής, όπως και η κυρία Ελευθεριάδου έχει δημόσια αξίωμα. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο. Είναι άλλο ο πολίτης και άλλο ο πολιτικός διορισμένος ή εκλεγμένος. Φαντάζομαι ότι αυτή τη βασική διαφορά μπορείτε να την κατανοήσετε.
Και να κλείσω και με κάτι ακόμα. Πράγματι στο διαδίκτυο κατά καιρούς μπορεί να γραφτούν πολύ σκληρά πράγματα. Έχουν γραφτεί για εσάς, έχουν γραφτεί για μένα.
Φαντάζομαι ότι έχουν γραφτεί για αρκετούς. Διαβάζω κάποια μόνο. “Αρρωστημένα εγωπαθής ο Τσίπρας”, “ο πιο ανέντιμος Πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης”. “Ο Τσίπρας είναι τόσο λίγος, που σε κάνει να νοιώθεις ότι πλέον όταν τον επικρίνεις, είναι σαν να κλέβεις εκκλησία”. “Ο Τσίπρας έχει τελειώσει πολιτικά. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα φύγει μόνος του ή εξαναγκασμένος”. Ποιος τα έλεγε όλα αυτά; Ο κ. Ραγκούσης που κάθεται δίπλα σας. Δεν ξέρω ποιος είναι πιο υποκριτής. Αυτός που ήρθε σε εσάς ή εσείς που τον δεχτήκατε;
