Ευχαριστώ, κ. Πρόεδρε. Επιτρέψτε μου ένα σχόλιο επί της διαδικασίας. Ήρθα σήμερα σε μία προ ημερησίας συζήτηση την οποία προκάλεσε η κυρία Γεννηματά, κάνοντας χρήση της διάταξης του Κανονισμού που δίνει τη δυνατότητα σε κάθε αρχηγό κόμματος να προκαλέσει μία τέτοια συζήτηση ανά κοινοβουλευτική περίοδο. Και πρέπει να σας πω ότι το θεωρώ άκομψο όταν έχεις προκαλέσει μία συζήτηση να απουσιάζεις από όλους τους ομιλητές οι οποίοι ακολουθούν της δικιάς σου ομιλίας.
Η κυρία Γεννηματά ακόμα δεν είναι εδώ για τις δευτερολογίες. Ελπίζω τουλάχιστον να με ακούει από την ασφάλεια του γραφείου της. Αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι αν θέλουμε όλοι να κερδίσουμε πίσω τον σεβασμό στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες υπάρχουν ορισμένοι κανόνες οι οποίοι πρέπει να τηρούνται από όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτές τις συζητήσεις.
Κύριε Πρόεδρε, ήρθα και τοποθετήθηκα στην πρωτολογία μου κάνοντας μία απόπειρα να μη διαφωνήσουμε για στοιχεία της πραγματικότητας και να έχουμε ένα ελάχιστο πλαίσιο συνεννόησης, τουλάχιστον επί των δεδομένων βάσει των οποίων μπορούμε να εξετάσουμε διαφορετικές επιλογές πολιτικής. Τι εισέπραξα; Από την κα Γεννηματά μαξιμαλισμό, από τον κ. Τσίπρα μηδενισμό, από τον κ. Κουτσούμπα αρνητισμό, από τον κ. Βελόπουλο λαϊκισμό, από τον κ. Βαρουφάκη σουρεαλισμό.
Συνεχίζω με τον ελληνικό λαό στο μόνο δρόμο τον οποίο γνωρίζω, αυτόν του ρεαλισμού διότι οι πολιτικές μας από ρεαλισμό διακατέχονται και ουχί από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τα οποία, ποιητική αδεία, απέδωσα στους υπόλοιπους πολιτικούς Αρχηγούς.
Ξεκινώ την τοποθέτησή μου με μια αναφορά στη σημασία της σημερινής μέρας την οποία επισήμανε μόνο ο κ. Κουτσούμπας από τους πολιτικούς αρχηγούς που έλαβαν το λόγο και πράγματι ήταν αβλεψία μου ότι δεν το έκανα στην πρωτολογία μου. Σήμερα είναι Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού και πιστεύω ότι η σκέψη όλων μας θα πρέπει να στρέφεται προς εκείνα τα παιδιά, τις οικογένειές τους, αλλά και όλους τους επαγγελματίες που καταβάλλουν μια εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια να παρέχουν στα παιδιά με αυτισμό την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής και τις καλύτερες προοπτικές στη ζωή τους άπαξ και τελειώσουν την εκπαίδευσή τους.
Θέλω να επισημάνω ότι στα ζητήματα που αφορούν στην ειδική αγωγή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε και ολοκλήρωσε μια δράση η οποία είχε δρομολογηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την πρόσληψη δηλαδή 4.500 μόνιμων εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή. Είναι μια σημαντική παρακαταθήκη μόνιμων προσλήψεων για να μπορέσουμε να στηρίξουμε εκείνα τα παιδιά τα οποία, σήμερα, έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Και προφανώς το Υπουργείο Υγείας έχει ξεδιπλώσει ένα συνολικό σχέδιο, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και με τις δομές του, το οποίο ξεκινάει από το κρίσιμο ζήτημα της έγκαιρης διάγνωσης, τόσο σημαντικό για να μπορούμε να παρέχουμε στα παιδιά με αυτισμό την απαραίτητη υποστήριξη από νεαρή ηλικία. Στη συνέχεια περνά στην εκπαίδευσή τους και μετά βέβαια στο πολύ δύσκολο και ακανθώδες ζήτημα της ενσωμάτωσης των παιδιών αυτών, ειδικά των παιδιών με τις πιο βαριές μορφές αυτισμού που βρίσκονται στη μια άκρη του φάσματος, στην κοινωνική δραστηριότητα και στην επαγγελματική απασχόληση.
Εχθές είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στον Άγιο Δημήτριο και να θαυμάσω -για ακόμη μια φορά- το σπουδαίο έργο το οποίο κάνουν οι εκπαιδευτικοί εργαζόμενοι στην ειδική αγωγή, αλλά βέβαια και το περίσσευμα ψυχής το οποίο καταθέτουν οι οικογένειες των παιδιών με αυτισμό, προκειμένου να παρέχουν στα παιδιά τους το καλύτερο δυνατό μέλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να απαντήσω πρωτίστως στις τοποθετήσεις που άκουσα από την κα Γεννηματά και από τον κ. Τσίπρα Πρέπει να σας πω, κα Γεννηματά ότι καθώς σας άκουγα σκεφτόμουν ότι σε αυτή την αίθουσα όντως συγκρούεται ο κόσμος του παραδοσιακού κομματικού βερμπαλισμού με τον κόσμο της πραγματικότητας και του ρεαλισμού. Ήρθατε και διαβάσατε μία έτοιμη ομιλία ωσάν να μην ακούσατε απολύτως τίποτα από όλα όσα είπα, ωσάν να μην δώσατε καμία σημασία στην πρότασή μου να προσέλθετε με ρεαλιστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Και αν συγκράτησα καλά -και αν έπρεπε να βάλω σε τίτλους τις προτάσεις σας- θα έλεγα πρώτον, «τα κάνατε όλα λάθος», δεύτερον «λύσεις είναι οι προσλήψεις και τα περισσότερα λεφτά», και τρίτον «ευτυχώς που υπάρχει και το ΠΑΣΟΚ που έσωσε την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης». Αν έπρεπε να κάνω μία περίληψη της ομιλίας σας κάπως έτσι θα την περιέγραφα.
Πρέπει να σας πω ότι ως προς το περιεχόμενο μου θυμίσατε έντονα τον κ. Τσίπρα, χωρίς όμως το ταλέντο στο ψέμα και στον λαϊκισμό. Και θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθείτε και να σας προβληματίσει γιατί οι ψηφοφόροι του κόμματός σας σε όλες τις μετρήσεις -γιατί δεν με ενδιαφέρει να ασχολούμαι τόσο πολύ με τα ποσοτικά χαρακτηριστικά των μετρήσεων, αλλά νομίζω όλους θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά- γιατί οι ψηφοφόροι του κόμματός σας μεγάλη πλειοψηφία φαίνεται να στηρίζουν τις κυβερνητικές πολιτικές και εσείς επιμένετενα χρεώνετε στην κυβέρνηση όλα τα πιθανά στραβά τα οποία μπορεί να συμβαίνουν στον τόπο, ενδεχομένως για να ξεφύγετε από τα δικά σας αδιέξοδα.
Δεν θα απαντήσω αναλυτικά σε όλες τις τοποθετήσεις σας, αλλά δεν μπορώ να μην αφήσω ασχολίαστη, κα Γεννηματά, μία φράση την οποία είπατε και διαβάζω επί λέξει από τα πρακτικά: «Ανισότητες πολιτικές με τη φωνή των πολλών που εκπροσωπείτε ή να μην ακούγεται κάτω από δεκάδες εκατομμύρια της κρατικής προπαγάνδας με μπίζνες από τη Μαξίμου Α.Ε. μόνο για φίλους». Αλήθεια; Μπίζνες; Μαξίμου; Έχετε να πείτε κάτι συγκεκριμένο; Σαν να ακούω τον κ. Τζανακόπουλο τις προάλλες. Αν έχετε να πείτε κάτι συγκεκριμένο να ανεβείτε στο βήμα αυτό και να τα πείτε, αλλά υπονοούμενα τέτοια, αυτή η κυβέρνηση από εσάς δεν τα δέχεται.
Συγκεκριμένες καταγγελίες να έχετε το θάρρος να ανεβείτε σε αυτό το βήμα και να τις κάνετε. Αλλά όπως σας είπα, δυστυχώς, μου θυμίζετε ολοένα και περισσότερο τον κ. Τσίπρα ως προς τον καταγγελτικό σας λόγο. Λυπάμαι διότι αλλιώς είχατε ξεκινήσει τη διαδρομή σας και αλλιώς καταλήγετε. Αλλά αυτές είναι δικές επιλογές τις οποίες δεν θέλω να σχολιάσω περισσότερο.
Έρχομαι τώρα σε αυτά τα οποία είπε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος επανέλαβε το γνωστό μοτίβο ότι λίγο-πολύ όλα τα έχουμε κάνει θάλασσα και ότι αυτή είναι η αλήθεια. Και αναρωτιέμαι, αλήθεια, κ. Τσίπρα πώς προσδιορίζετε τον όρο αλήθεια, αν όχι επικαλούμενοι πραγματικά δεδομένα τα οποία δεν είναι φωτογραφίες της στιγμής αλλά αποτυπώνουν -όπως σας είπα- την συνολική αντιμετώπιση της πανδημίας εδώ και 13 μήνες.
Ήρθατε και μας δείξατε έναν χάρτη που δείχνει, όντως, αυτή την εβδομάδα την Ελλάδα «κόκκινη» στον χάρτη του ECDC. Αλήθεια είναι, κ. Τσίπρα. Δεν το κρύψαμε ποτέ. Δεν είπαμε ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει αυτή την στιγμή ένα έντονο τρίτο κύμα. Αυτό το οποίο περιέγραψα είναι τα στατιστικά στοιχεία κατά τη διάρκεια των 13 μηνών και της συνολικής αντιμετώπισης της πανδημίας. Και γι’ αυτά τελικά θα κριθούμε και για αυτά θα αξιολογηθούμε.
Και όπως σας είπα, αυτά τα στοιχεία δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Είναι πολύ εύκολο, ξέρετε, κάποιος να κόβει και να ράβει, να παίρνει νούμερα και να προσπαθεί να ωραιοποιήσει μια συνολική εικόνα. Το κάνατε και για τα εμβόλια, αλλά σε αυτό θα έρθω στην συνέχεια. Πλην όμως, εδώ πρέπει να είστε πολύ πιο προσεκτικός όταν μιλάτε για δραστική αποτυχία της χώρας στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Γιατί πολύ απλά και τα δεδομένα δεν σας επιβεβαιώνουν και επιτρέψτε μου να πω, δεν είναι και αυτή η εντύπωση η οποία υπάρχει στους πολίτες σήμερα. Οι πολίτες, ναι, είναι κουρασμένοι. Η κοινωνία είναι απογοητευμένη από το γεγονός ότι περίμενε, ενδεχομένως, την άνοιξη, η περιπέτεια αυτή να τελειώσει πολύ νωρίτερα, και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα δεύτερο και με ένα τρίτο κύμα, όπως και όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Θα το ξαναπώ. Δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα η πανδημία. Είναι ένα συμβάν το οποίο συμβαίνει μια φορά τα 100 χρόνια και το οποίο όλες οι χώρες κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν χωρίς κανείς να έχει εγχειρίδιο αντιμετώπισης πανδημίας έτοιμο. Δεν υπάρχει αυτό. Δεν υπάρχει. Εξ ου και πολλές χώρες έκαναν πισωγυρίσματα, αναπροσάρμοσαν την στρατηγική τους, είδαν τι δούλεψε, τι δεν δούλεψε. Αυτή είναι μια πραγματικότητα.
Το να έρχεστε εδώ και να λέτε «αποτύχατε σε όλα», θα το επαναλάβω, δεν αδικεί μόνο την κυβέρνηση. Αδικεί τη συνολική προσπάθεια που κάνει όλος ο κρατικός μηχανισμός, που κάνουν οι υγειονομικοί μας, οι γιατροί μας, οι νοσηλευτές μας, η Πολιτική Προστασία, αυτοί που στελεχώνουν τα εμβολιαστικά κέντρα της Επιχείρησης «Ελευθερία» και τελικά όλοι οι πολίτες.
Διότι όλοι οι πολίτες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πιστεύω ότι έχουν αντιληφθεί και την κρισιμότητα της κατάστασης και την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τη σημερινή πραγματικότητα έχοντας πια στην διάθεσή μας πληροφόρηση που μπορεί να μην είχαμε πριν από κάποιους μήνες.
Υπάρχει ένα εύλογο ερώτημα το οποίο θέλω να το απαντήσω. Γιατί νομίζω το ερώτημα είναι εύλογο. Τέθηκε από σας και από την κυρία Γεννηματά. Απλοϊκό αλλά εύλογο, ενδεχομένως. «Μα καλά, κλείνετε με 1.000 κρούσματα και ανοίγετε με 3.500»; Ποια είναι η απάντηση, λοιπόν, σε αυτό; Η πραγματικότητα είναι ότι όταν κλείσαμε τον Ιανουάριο βλέπαμε την τάση των κρουσμάτων. Ποτέ δεν έχει σημασία ο απόλυτος αριθμός αλλά η ανοδική τάση των κρουσμάτων. Και εάν δεν είχαμε κλείσει τον Ιανουάριο έτσι όπως κλείσαμε είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι η αύξηση θα ήταν εκθετική. Και η επιβάρυνση στο σύστημα υγείας θα ήταν τέτοια που πιθανώς να μην μπορούσαμε να τη διαχειριστούμε.
Γιατί το λέω αυτό; Διότι τον Ιανουάριο -θα σας τα ξαναπώ και νομίζω ότι μπορεί να σας τα εξηγήσει και ο κ. Ξανθός- το βρετανικό στέλεχος το οποίο έχουμε να αντιμετωπίσουμε, σε συνδυασμό με τον κακό καιρό του Ιανουαρίου, του Φεβρουαρίου, του Μαρτίου, το καταχείμωνο δηλαδή, έκαναν τη μεταδοτικότητα του ιού πολύ πιο γρήγορη, πολύ πιο έντονη. Δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο αυτό να το καταλάβει κάποιος.
Έπρεπε, λοιπόν, τότε και κρίναμε ότι έπρεπε να πάρουμε μέτρα τότε. Και τα πήραμε νωρίτερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και βάλαμε ένα φρένο όχι τόσο αποτελεσματικό όσο θα περιμέναμε για δύο λόγους: Διότι ο ιός είναι πιο μεταδοτικός και διότι, ναι, υπήρχε κούραση στην κοινωνία και οι πολίτες δεν συμμορφώθηκαν στο βαθμό που συμμορφώθηκαν τον Απρίλιο και τον Μάιο. Όλοι οι πολίτες. Μην κοροϊδευόμαστε εδώ πέρα.
Και δεν θα αναφερθώ ούτε στις πορείες, ούτε στο γεγονός ότι ποτέ δεν βάλατε πλάτη ως αντιπολίτευση να στηρίξετε πραγματικά τα βασικά μέτρα προστασίας. Θα πω όμως μόνο ότι αυτή τη στιγμή ο κουρασμένος πολίτης είναι πολύ πιο εύκολο να ξεχάσει τη μάσκα του, να πάει στο σπίτι ενός φίλου και να πιει ένα καφέ χωρίς να τηρήσει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και να αισθάνεται ότι είναι ασφαλής ενώ δεν είναι. Και βέβαια είναι και πάρα πολύ δύσκολο, το έχω ξαναπεί, και δεν επιδιώξαμε ποτέ να το κάνουμε, να έχουμε ελεγκτικούς μηχανισμούς παντού να παρεμβαίνουν κάθε φορά που ο κάθε πολίτης μπορεί να κάνει τη μικρή παρανομία. Δεν το κάναμε αυτό. Και εμπιστευτήκαμε τους πολίτες και σε μεγάλο βαθμό οι πολίτες μας επέστρεψαν αυτή την εμπιστοσύνη.
Όμως μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο βαθμός συμμόρφωσης σήμερα δεν είναι ο ίδιος με αυτόν που ήταν τον Απρίλιο, τον Μάιο, όταν υπήρχε μεγάλος φόβος και δυστυχώς ή ευτυχώς -αναλόγως πώς θα το δείτε- είχαμε να αντιμετωπίσουμε έναν εχθρό ο οποίος ήταν τελείως άγνωστος. Αυτή, λοιπόν, είναι η πραγματικότητα. Και σήμερα αυτό το οποίο κάνουμε δεν είναι άνοιγμα, θα το ξαναπώ, είναι μία προσεκτική ανακατανομή δραστηριοτήτων.
Για το ζήτημα των διαδημοτικών μετακινήσεων, δεν νομίζω ότι έχουμε διαφορετική άποψη. Εξάλλου εσείς πρώτος είχατε πει ότι κακώς είχαν κλείσει οι διαδημοτικές μετακινήσεις. Θα συμφωνήσω εκ των υστέρων μαζί σας. Ήταν μία εισήγηση της Επιτροπής, εμένα δεν με έβρισκε απολύτως σύμφωνο. Προσαρμοστήκαμε για κάποιο διάστημα. Κρίναμε εκ των υστέρων ότι αυτό δεν είναι ένα μέτρο το οποίο είναι αποτελεσματικό.
Και για τον τρόπο με τον οποίο ανοίγουμε πάρα-πάρα πολύ προσεκτικά το λιανεμπόριο, ενδεχομένως να είναι καλύτερο να έχουμε εργαζόμενους οι οποίοι να μπορούν να είναι στο χώρο της δουλειάς τους, με προσοχή, με τη μάσκα, από το να κάθονται στο σπίτι. Διότι και αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι θα πάνε να δουλέψουν στο λιανεμπόριο όταν δεν δουλεύουν στο σπίτι θα είναι και πολύ πιο εύκολα μπορούν να πάνε σε ένα άλλο σπίτι να πιούν έναν καφέ.
Λοιπόν, αυτή τη στιγμή πάρθηκε μια απόφαση. Πάρθηκε λοιπόν συνολικά από την Επιτροπή, η οποία ζυγίζοντας τα δεδομένα έκρινε ότι στη φάση την οποία βρισκόμαστε και κάνοντας την εκτίμηση ότι φτάνουμε σε ένα «πλατό» (plateau) στο τρίτο κύμα είναι κάτι το οποίο το αντέχουμε αυτή τη στιγμή. Είναι μια επιλογή η οποία δεν εγκυμονεί σημαντικό κίνδυνο να επιταχύνει τη διάδοση της πανδημίας.
Και θέλω να μου πείτε ευθέως αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε, διότι αρκετά πια με αυτές τις γενικές θεωρήσεις να τα έχουμε όλα και εν πάση περιπτώσει -θα έρθω στα εμβόλια- συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την απόφαση αυτή; Της επαναλειτουργίας του λιανεμπορίου με τους κανόνες που έθεσε η Επιτροπή. Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Θα ήθελα μια τοποθέτηση ξεκάθαρη και από την κα Γεννηματά και από εσάς και από τον κ. Κουτσούμπα και από τον κ. Βελόπουλο και από τον κ. Βαρουφάκη.
Μας έκαναν μια εισήγηση οι ειδικοί, σχεδόν ομόφωνη, από ό,τι καταλαβαίνω υπήρξε μια διαφοροποίηση στην Επιτροπή. Να μας πείτε αν συμφωνείτε ή αν διαφωνείτε. Αν πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο. Αν πρέπει να ανοίξουμε τα mall ή τα πολυκαταστήματα. Αν δεν κρίνετε ότι πρέπει να χρειαζόμαστε το SMS το ειδικό για την τρίωρη.
Πείτε κάτι συγκεκριμένο επιτέλους. Και αν συμφωνήσουμε ότι αυτό είναι το σωστό τότε να βγούμε να το εξηγήσουμε όλοι μαζί στους πολίτες, ώστε να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή συμμόρφωση με τα βασικά μέτρα ατομικής προστασίας τα οποία ξέρουμε ότι θα μας συνοδεύουν για αρκετό καιρό, μέχρι που να φτάσουμε να πετύχουμε την ανοσία των εμβολίων.
Έρχομαι τώρα στα εμβόλια. Κοιτάξτε, εδώ δεν μπορώ να μην θυμίσω, κ. Τσίπρα, ότι στο θέμα των εμβολίων έχετε μια ιστορία. Θέλω να θυμίσω τη δήλωση την οποία κάνατε στις 2 Νοεμβρίου, όταν αναφερόμενος σε εμένα λέγατε «ο κύριος Μητσοτάκης λαμβάνει μέτρα αλλά διαρκώς κατόπιν εορτής». Και προσέξτε «και πουλάει ελπίδα», 2 Νοεμβρίου αυτό, «λέγοντας πως έχει ήδη εξασφαλίσει και μάλιστα δωρεάν ένα εμβόλιο που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί ενώ δεν φροντίζει ούτε καν για δωρεάν πρόσβαση σε τεστ».
Αυτά τα λέγατε 2 Νοεμβρίου, όταν η χώρα προετοιμαζόταν για την Επιχείρηση «Ελευθερία» γιατί ξέραμε ότι τα εμβόλια δουλεύουν και εσείς 2 Νοεμβρίου υπονομεύατε την προσπάθεια του εμβολιασμού με τέτοιες δηλώσεις.
Και έρχεστε τώρα και λέτε τι; Λέτε «πολύ ωραία χρειαζόμαστε περισσότερα εμβόλια». Τι ωραία. Και ποια πρέπει να είναι η στρατηγική του εμβολιασμού; Να κάνουν τα εμβόλια, προσέξτε τι μας είπατε, οι ηλικιωμένοι, όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα, αλλά και οι παραγωγικές τάξεις. Όλοι δηλαδή. Όλοι δηλαδή να κάνουν τα εμβόλια.
Μα τι ωραία. Πώς το σκεφτήκατε αυτό; Μα πώς το σκεφτήκατε; Πώς το σκεφτήκατε; Αυτό είναι πάρα πολύ σοφό αυτό το οποίο μας είπατε. Βεβαίως, κ. Τσίπρα, σας διαβεβαιώνω ότι αν είχα 10 εκατομμύρια εμβόλια θα άνοιγα την πλατφόρμα και θα τα έκαναν όλοι. Το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι με βάση τους αριθμούς των εμβολίων που έχουμε και που τους προσδιορίζει η παραγωγική δυνατότητα των εταιρειών παραγωγής εμβολίων. Δεν θα σταθώ πάλι στο ζήτημα της πατέντας αν πιστεύετε πραγματικά ότι με την πρότασή σας αυτή θα μπορούσαμε με μαγικό τρόπο να παράγουμε εμβόλια στην Ελλάδα και να έχουμε λύσει το θέμα μας.
Λοιπόν, αυτή η προτεραιοποίηση των εμβολιασμών καθορίζεται από την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμού. Έχετε άλλη άποψη; Να μας την πείτε. Κύριε Ξανθέ, έχετε άλλη άποψη; Έχετε άλλη άποψη; Πιστεύετε ότι δεν έπρεπε να εμβολιαστούν πρώτα οι ηλικιωμένοι, αμέσως μετά αυτοί που έχουν τα βαριά υποκείμενα νοσήματα, αμέσως μετά η κατηγορία Β και μετά να πάμε στις παραγωγικές ηλικίες; Αν έχετε άλλη άποψη να μας την πείτε. Σεβαστή θα είναι. Αλλά δεν μπορείτε να έρχεστε εδώ να λέτε «κακώς δεν έχετε αρκετά εμβόλια», όταν ξέρετε πολύ καλά ότι τα εμβόλια τα αγοράζει η Ευρώπη. Να αφήνετε υπονοούμενα ότι άλλες χώρες έχουν αγοράσει εμβόλια στο πλάι, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει. Αναφερθήκατε στη Γερμανία. Είναι βαριά κουβέντα αυτή.
Μην το πείτε σε εμένα. Στην κα Μέρκελ να το πείτε. Η κα Μέρκελ το έχει διαψεύσει, να βγείτε το πείτε αυτό, να βγείτε να πείτε στην Γερμανία, παρακαλώ πολύ, η οποία αυτή τη στιγμή είναι πολύ πίσω από την Ελλάδα στους εμβολιασμούς, ότι έχει παραπάνω εμβόλια. Χειρότερα τα λέτε (για την Γερμανία): Αμ απέτυχε στη διαδικασία του εμβολιασμού αμ έχει και παραπάνω εμβόλια και δεν μπορεί να τα κάνει.
Αυτό το οποίο λέτε δεν επιβεβαιώνεται από κανέναν. Εσείς πού το γνωρίζετε, λοιπόν; Πού γνωρίζετε ότι υπάρχει σήμερα ευρωπαϊκή χώρα η οποία να έχει παρακάμψει τη διαδικασία και να έχει αγοράσει, τώρα που μιλάμε, παραπάνω εμβόλια από όσα της αναλογούν στην κατά κεφαλήν κατανομή όπως την έχει προσδιορίσει η Ευρώπη.
Διότι γνωρίζετε όλοι σας πολύ καλά ότι το πρόβλημα αφορά το τώρα. Δεν αφορά τον Ιούνιο, τον Ιούλιο, τον Αύγουστο. Θα υπάρχει κάποια στιγμή, πολύ σύντομα, που θα έχουμε περισσότερα εμβόλια από όσα θα χρειαζόμαστε, γιατί όλες οι ευρωπαϊκές χώρες προνόησαν να αγοράσουν περισσότερα εμβόλια από όσα χρειαζόμαστε διότι έπρεπε να είμαστε σίγουροι ότι θα τα πάρουμε το συντομότερο δυνατόν.
Άρα εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα χρονισμού και το πρόβλημα χρονισμού είναι το πρόβλημα το οποίο ανέδειξα και ανεδείχθη μέσα από την αποτυχία της Ευρώπης να ακολουθήσει τους ρυθμούς εμβολιασμού του Ισραήλ, του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αλλά αυτό είναι συνολικό πρόβλημα της Ευρώπης, δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας. Άσκησα κριτική για αυτό. Ασκήσατε κι εσείς, όπως και πολλοί άλλοι. Αλλά πώς το χρεώνετε στην ελληνική κυβέρνηση; Πώς αφήνετε το υπονοούμενο να πλανάται σε μια συζήτηση ότι θα μπορούσαμε με κάποιο τρόπο να έχουμε περισσότερα εμβόλια και δεν τα έχουμε;
Εισηγείστε να αγοράσουμε εμβόλια από την Ρωσία; Το εισηγείστε; Να το πείτε. Διότι η επιλογή αυτή… Να το πείτε ευθέως, «ναι, πρέπει να αγοράσουμε εμβόλια από την Ρωσία». Τι θα σήμαινε αυτό; Να το ξεκαθαρίσουμε, θα σήμαινε ότι η χώρα θα παρέκκλινε από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να το κάνει εάν υπήρχαν διαθέσιμα εμβόλια από την Ρωσία. Ξέρετε αν υπάρχουν διαθέσιμα εμβόλια από την Ρωσία; Το ξέρετε; Λοιπόν, μπορώ να σας πω ότι δεν υπάρχουν αυτή την στιγμή σημαντικές ποσότητες διαθέσιμων εμβολίων από τη Ρωσία. Και να θέλαμε να αγοράσουμε από την Ρωσία και να πάρουμε το ρίσκο να παρακάμψουμε την ευρωπαϊκή διαδικασία, μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητας ότι δεν υπάρχουν τέτοιες ποσότητες που να αξίζει κανείς να μπει στον κόπο να κάνει αυτή την συζήτηση. Και σταματώ εδώ.
Λοιπόν, από εκεί και πέρα, αν έχετε άλλη άποψη, κ. Τσίπρα, για τη διαδικασία του εμβολιασμού, αν έπρεπε, δηλαδή, ή όχι, να ακολουθήσουμε τις ευρωπαϊκές οδηγίες και να κάνουμε αμέσως την δεύτερη δόση ή να προχωρήσουμε σε μια διαδικασία να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την πρώτη δόση και να περιμένουμε για την δεύτερη, αυτό θα ήταν ενδεχομένως ένα θέμα το οποίο θα έπρεπε να συζητήσουμε. Είναι επιστημονικό θέμα. Αυτό είναι ένα επιστημονικό ζήτημα. Διότι υπάρχουν χώρες οι οποίες ακολούθησαν την στρατηγική, «πάμε ό,τι εμβόλιο έχουμε να εμβολιάσουμε με μια δόση και έχει ο Θεός πότε θα πάρουμε τα εμβόλια για την δεύτερη δόση», παρ’ ότι το εμβόλιο -θα το τονίσω αυτό- έχει εγκριθεί για να χορηγείται τρεις εβδομάδες ή τέσσερις εβδομάδες για την περίπτωση της Moderna, μετά την χορήγηση της πρώτης δόσης.
Εμείς δεν επιλέξαμε αυτή την στρατηγική. Άλλες χώρες επέλεξαν κάτι διαφορετικό. Είναι οι χώρες που σήμερα εμφανίζονται στους πίνακες να έχουν κάνει πολλές πρώτες δόσεις εμβολίου. Αυτό μάλιστα,θα ήταν ένα αντικείμενο συζήτησης, όχι κριτικής. Διότι θέλω να τονίσω ότι είμαστε απολύτως εναρμονισμένοι με την διαδικασία έγκρισης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων. Και μετά έπρεπε να πάμε να εξηγήσουμε στους ηλικιωμένους συμπολίτες μας γιατί δεν τους κάνουμε την δεύτερη δόση και τους αφήνουμε να περιμένουν δυο και τρεις μήνες, όταν ξέρουν πολύ καλά ότι τα εμβόλια αυτά είναι διδοσικά. Αυτό, όμως, θα μπορούσα να καταλάβω ότι είναι ένα αντικείμενο συζήτησης στο οποίο θα μπορούσαμε να έχουμε, ενδεχομένως, διαφορετικές επιστημονικές απόψεις. Αν έχετε διαφορετική άποψη επ’ αυτού θα ήμουν απολύτως διατεθειμένος να το συζητήσω.
Τώρα, ως προς το δεύτερο κομμάτι της πρότασής σας, διότι η πρότασή σας ήταν πάρα πολύ γενική αφού ασκήσατε πάλι την γενική σας κριτική, ήταν δηλαδή εμβόλια, να κάνουμε εμβόλια πολλά σε όλους, να κάνουμε τεστ σε όλους. Αυτό κάνουμε με τα seft test. Και να τοποθετηθούμε ξεκάθαρα, λοιπόν, για το ζήτημα αυτό. Αυτό ακριβώς κάνουμε και προσπαθούμε να προσδιορίσουμε ένα πλαίσιο το οποίο θα εκπαιδεύσει τελικά την ελληνική κοινωνία να αναλαμβάνει, ναι, την ευθύνη του να κάνει το τεστ αυτό. Δεν είναι κάτι σύνθετο, δεν είναι κάτι δύσκολο. Και στη συνέχεια βέβαια να δηλώνει το αποτέλεσμα.
Και πρέπει να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι ειδικά για τους εργαζόμενους τα εργασιακά τους δικαιώματα θα διαφυλαχθούν. Και ότι η δήλωση, ενδεχομένως, ενός θετικού τεστ δεν θα τύχει αντικείμενο καταστρατήγησης και ότι δεν υπάρχει εργαζόμενος ο οποίος θα κάνει ένα τεστ, θα βγει θετικό και θα φοβηθεί να το δηλώσει μήπως τυχόν και έχει αρνητικές συνέπειες στη δουλειά του. Αυτό είναι ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει όλους πάρα πολύ σοβαρά. Και είναι ζήτημα και των ελεγκτικών μηχανισμών.
Αλλά αυτή τη στιγμή εάν θέλουμε πραγματικά να έχουμε μία συνολική εικόνα της επιδημίας με πολλά περισσότερα τεστ, άλλη λύση πλην των self-tests δεν υπάρχει. Θα είμαστε από τις πρώτες χώρες που θα το κάνει και είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι, παρά τις όποιες μικρές αστοχίες μπορεί να προκύψουν, κάνουμε το απολύτως σωστό.
Και θα ανοίξουμε τα σχολεία μας όταν θα έχουμε τη δυνατότητα όλοι οι μαθητές, κατ’ αρχάς του λυκείου, να έχουν προμηθευτεί το τεστ αυτό και κάθε εβδομάδα να μπορούν να κάνουν από ένα τεστ ώστε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα έρθουν ασυμπτωματικοί στο σχολείο, για να μπορέσουν χωρίς να το γνωρίζουν να διασπείρουν τον ιό.
Στο ζήτημα τώρα των ΜΕΘ. Δεν ήθελα να επανέλθω και μάλιστα διαπίστωσα με ενδιαφέρον ότι στη σημερινή συζήτηση από τους βουλευτές που καλέσατε να είναι στην αίθουσα αποσύρατε προσεκτικά τον αψύ συντοπίτη μου κ. Πολάκη, ο οποίος θα έδινε αγώνα για να μας πείσει…
Ναι, υπάρχει όριο το οποίο το πληροίτε. Εάν έρθει θα παραβιάσει τους κανόνες σχετικά με τους αριθμούς των βουλευτών που πρέπει να είναι στην αίθουσα. Αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ να μην σας διαβάσω κάποιους τίτλους δημοσιευμάτων από την δική σας εποχή, επί δικής σας Υπουργίας (κ. Ξανθέ). «Η αγωνία για ένα κρεβάτι ΜΕΘ – 75 άτομα λίστα αναμονής και πάνω από 5 εικοσιτετράωρα», «Διασωληνωμένοι ασθενείς σε διαδρόμους λόγω αδυναμίας των ΜΕΘ», «Τραγωδία στο Σωτηρία – Ξεψύχησε περιμένοντας να βρει κρεβάτι στην Εντατική», «1.000 θάνατοι το χρόνο από ελλείψεις ΜΕΘ», «Δεν αρκούν οι ήρωες στις ΜΕΘ, χρειάζεται σχεδιασμός – Έρευνα που δείχνει 24ωρη αναμονή για μέσα στην Αθήνα» -το τελευταίο μάλιστα είναι και της «Εφημερίδας των Συντακτών» κείμενο- «Λίστα θανάτου για μια θέση σε ΜΕΘ».
Αυτά συνέβαιναν, κ. Τσίπρα, για τέσσερα χρόνια επί δικής σας διακυβέρνησης και χωρίς πανδημία. Σταματήστε, λοιπόν, να κουνάτε το δάχτυλο σε αυτή την κυβέρνηση που μέσα σε πανδημία διπλασίασε τα κρεβάτια των ΜΕΘ.
Εσείς δεν κάνατε απολύτως τίποτα για αυτό το πρόβλημα, απολύτως τίποτα. Απολύτως τίποτα. Και έρχεστε τώρα να μας κουνάτε το δάχτυλο γιατί σε μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση υπάρχουν όντως διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ και υπάρχει όντως μια μικρή αναμονή για να μπουν σε ΜΕΘ, όταν εσείς σε κανονικές συνθήκες με την ετήσια γρίπη, η κατάσταση στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ήταν πολύ χειρότερη από αυτήν που είναι σήμερα.
Επειδή λοιπόν όλοι έχουν μια ιστορία, ειδικά εσείς και το επιτελείο το Υπουργείο Υγείας το οποίο εξακολουθεί να σας συμβουλεύει, στο ζήτημα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας πρέπει να είστε πολύ πιο προσεκτικός.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, και ζητώ συγγνώμη εάν έκανα λίγο κατάχρηση του χρόνου, έχω την εντύπωση πραγματικά ότι υπάρχουν κόμματα σε αυτή την αίθουσα που τρέφονται από την πανδημία. Που θεωρούν ότι όσο υπάρχει η πανδημία έχουν ένα συνεχές αντιπολιτευτικό όπλο για να ασκούν μόνιμη κριτική -τις πιο πολλές φορές άδικη, κάποιες φορές δικαιολογημένη- στην κυβέρνηση.
Ξέρετε, κ. Τσίπρα, κάποτε οι αντιμνημονιακοί έμειναν χωρίς μνημόνια, μόνο με το νταούλι στο χέρι. Προσέξτε διότι και οι κορονο-κάπηλοι κάποια στιγμή θα μείνουν χωρίς κορονοϊό, διότι θα τελειώσει ο κορονοϊός και τότε τι θα γίνετε χωρίς βαρβάρους; Τι θα γίνετε;
Για να τελειώσουμε και με μια λίγο πιο εύθυμη νότα, επειδή είχατε έναν διάλογο με την κα Μπακογιάννη που σας θύμισε το δίσκο του Σαββόπουλου «Τραπεζάκια έξω», μου θύμισε ένας καλός μου φίλος ότι στο δίσκο αυτό υπάρχει κι ένα τραγούδι ακόμα, το «Τσάμικο», είναι το τελευταίο του δίσκου. Και συμπεριλαμβάνει το τραγούδι αυτό το στίχο «η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει, και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει». Να είναι καλά ο Διονύσης Σαββόπουλος, νομίζω ότι ο στίχος αυτός γράφτηκε για εσάς.
